เรื่องมันมีอยู่ว่า ... ครอบครัวของเราเป็นครอบครัวสายธรรมะสุดขีดสวดมนต์กันทุกวันทุกคืน และช่วงวันหยุดนานมาแล้วเรากับครอบครัวได้เดินทางไปตระเวรทำบุญในจังหวัดเชียงใหม่อยู่หลายแห่ง และได้มีโอกาศเข้าไปทำบุญบริจาคโรงศพไร้ญาติ
ที่วัดแห่งหนึ่งในอำเภอแม่ริมคะ ตอนบริจาค ตอนเขียนชื่อใส่เงินทุกขั้นตอนเราตั้งใจมากเพราะความสงสารวิญญาณ และ ศพไร้ญาติ คิดว่าไร้ญาติตัวคนเดียวแล้วต้องตายไปลำพังอีก..

หลังจากนั้นก็กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลตามปกติคะ แล้วก้กลับบ้านวันนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้นคะเราเพลียมากจึงอาบน้ำนอนทันที
วันรุ่งขึ้นเราอยู่บ้านกับแม่สองคน ตื่นมากินข้าวเช้ากันในครัวแล้วก้
พบเส้นผมยาวประมาณ 7-8 ซม. ตกลงพื้นจากใต้เก้าอี้เราคะ เป็นช๊อดคัทสั้นๆ เหมือนในร้านตัดผม แม่ก้ตกใจรีบเอาไม้กวาดมากวาด กวาดเสดก้กินข้าวกันต่อแบบเงียบๆ ก้มดูอีกทีก้มีอีกแล้วคะเส้นผมขนาดเท่าเดิมก้เยอะอยู่คะ แม่ก้กวาดอีกรอบแล้วชวนกันขึ้นบ้านคะ เราก้งงกันทั้งวันจนตอนค่ำเราก้อาบน้ำแปลงฟันเตรียมอ่านหนังสือสอบ ขณะที่แปลงฟันมีเหมือนมีอะไรติดฟันติดคอคะ เราจึงบ้วนออกมาก้เจอเหมือน
เส้นผมคะแต่คราวนี้สั้นกว่า ขนาดประมาณ 1 ซม.
เราก้ตกใจ
"เชี่ยยย ! อะไรวะเนี่ยย" แต่ก้พยายามข่มใจ ไปอ่านหนังสือ

พ่อเราจะมาอยู่เปนเพื่อนตลอดเวลาเราอ่านหนังสือ เขาจะมานั่งสมาธิอยู่บนที่นอนเราก้อ่านหนังสือที่โต๊ะคะ
ตอนที่อ่านอยู่นั้น สักพักเราก้ได้กลิ่นเหม็นเน่าลอยมาเบาๆกลิ่นอ่อนๆ คะไม่แรงมาก เราก้เริ่มหงุดหงิดแต่พอสูดเข้าไปแรงๆไม่ได้กลิ่นอะไรเลย พอหายใจเบาๆ ก้จะได้กลิ่นปลายๆจมูกคะ เหม็นเน่าแบบซากไม่ต้องอธิบายคงเข้าใจเราก้บอกพ่อวันนี้ไม่อ่านละ ก้เข้าห้องนอนอีกห้อง ก้ไม่ได้กลิ่นแล้วคะ
วันรุ่งขึ้นเล่าให้พ่อแม่ฟัง ก้ไปทำบุญใส่บาตรกัน แล้วเราก้ลืมเรื่องนี้ไปเลย พึ่งนึกขึ้นได้จึงมาเขียนกระทู้นี้คะ
สงสัยคะ ว่าคนที่เคยทำบุญแบบเรา เคยเจอกันบ้างรึเปล่า ????
ใครเคยมีประสบการณ์หลอน... จากการทำบุญบริจากโรงศพไร้ญาติที่เชียงใหม่บ้างคะ ?
ที่วัดแห่งหนึ่งในอำเภอแม่ริมคะ ตอนบริจาค ตอนเขียนชื่อใส่เงินทุกขั้นตอนเราตั้งใจมากเพราะความสงสารวิญญาณ และ ศพไร้ญาติ คิดว่าไร้ญาติตัวคนเดียวแล้วต้องตายไปลำพังอีก..
หลังจากนั้นก็กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลตามปกติคะ แล้วก้กลับบ้านวันนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้นคะเราเพลียมากจึงอาบน้ำนอนทันที
วันรุ่งขึ้นเราอยู่บ้านกับแม่สองคน ตื่นมากินข้าวเช้ากันในครัวแล้วก้พบเส้นผมยาวประมาณ 7-8 ซม. ตกลงพื้นจากใต้เก้าอี้เราคะ เป็นช๊อดคัทสั้นๆ เหมือนในร้านตัดผม แม่ก้ตกใจรีบเอาไม้กวาดมากวาด กวาดเสดก้กินข้าวกันต่อแบบเงียบๆ ก้มดูอีกทีก้มีอีกแล้วคะเส้นผมขนาดเท่าเดิมก้เยอะอยู่คะ แม่ก้กวาดอีกรอบแล้วชวนกันขึ้นบ้านคะ เราก้งงกันทั้งวันจนตอนค่ำเราก้อาบน้ำแปลงฟันเตรียมอ่านหนังสือสอบ ขณะที่แปลงฟันมีเหมือนมีอะไรติดฟันติดคอคะ เราจึงบ้วนออกมาก้เจอเหมือนเส้นผมคะแต่คราวนี้สั้นกว่า ขนาดประมาณ 1 ซม.
เราก้ตกใจ "เชี่ยยย ! อะไรวะเนี่ยย" แต่ก้พยายามข่มใจ ไปอ่านหนังสือ
พ่อเราจะมาอยู่เปนเพื่อนตลอดเวลาเราอ่านหนังสือ เขาจะมานั่งสมาธิอยู่บนที่นอนเราก้อ่านหนังสือที่โต๊ะคะ
ตอนที่อ่านอยู่นั้น สักพักเราก้ได้กลิ่นเหม็นเน่าลอยมาเบาๆกลิ่นอ่อนๆ คะไม่แรงมาก เราก้เริ่มหงุดหงิดแต่พอสูดเข้าไปแรงๆไม่ได้กลิ่นอะไรเลย พอหายใจเบาๆ ก้จะได้กลิ่นปลายๆจมูกคะ เหม็นเน่าแบบซากไม่ต้องอธิบายคงเข้าใจเราก้บอกพ่อวันนี้ไม่อ่านละ ก้เข้าห้องนอนอีกห้อง ก้ไม่ได้กลิ่นแล้วคะ
วันรุ่งขึ้นเล่าให้พ่อแม่ฟัง ก้ไปทำบุญใส่บาตรกัน แล้วเราก้ลืมเรื่องนี้ไปเลย พึ่งนึกขึ้นได้จึงมาเขียนกระทู้นี้คะ
สงสัยคะ ว่าคนที่เคยทำบุญแบบเรา เคยเจอกันบ้างรึเปล่า ????