หลอนเพราะทำบุญซื้อโลงศพ.........เค้าโครงมาจากเรื่องจริงของเพื่อนคนหนึ่ง

*"เธอไม่ได้กลับมาคนเดียว"*

*มันเริ่มต้นจากความตั้งใจดีของเพื่อนที่ชอบทำบุญแบบสายมู...*

*วันนั้นเธอไปทำบุญที่มูลนิธิ บริจาคโลงศพให้ศพไร้ญาติ เธอเคยได้ยินว่าการทำบุญแบบนี้จะช่วยสะเดาะเคราะห์ ต่อชะตาชีวิต เป็นบุญใหญ่ที่คนไม่ค่อยทำกัน เธอจึงตั้งจิตอธิษฐานอย่างแน่วแน่ ขณะหย่อนเงินลงกล่องบริจาค*

*ไม่มีอะไรผิดปกติระหว่างทางกลับบ้าน*

*แต่ความรู้สึก “ไม่ปกติ” เริ่มขึ้นในคืนนั้นเอง...*

*ตอนเธอกลับถึงบ้าน เธอรู้สึกเหมือน "มีใครเดินตามมา" เธอมองหันหลังหลายครั้ง แต่ก็ไม่เจอใคร กลิ่นเหม็นสาบจางๆ ลอยเข้าจมูก บางครั้งมีลมเย็นวูบวาบ ทั้งที่หน้าต่างปิดอยู่*

*ผ่านไปไม่กี่วัน เพื่อนบ้านเริ่มถาม*

*“เมื่อวานไปตลาดกับใครเหรอ เห็นเดินข้างๆ มีผู้ชายตัวสูงๆ เดินข้างเธออยู่ตลอด”*

*แต่เธอไปตลาด "คนเดียว"*

*เธอเริ่มฝันร้าย ฝันซ้ำๆ ว่าเธอนอนอยู่บนเตียง แล้วจู่ๆ ก็มีเงาดำทะมึนสูงใหญ่เข้ามายืนทับอก ร่างนั้นไม่มีหน้า มีเพียงดวงตาสีแดงจางๆ จ้องมาอย่างเกลียดชัง เท้าของมันกดแน่นบนหน้าอกเธอ เธอพยายามดิ้น แต่ขยับไม่ได้แม้แต่นิ้วเดียว ลมหายใจของเธอขาดห้วง ราวกับจะตาย...*

*จนเธอนึกถึงพระ...เธอหลับตา พนมมือในใจ และสวดมนต์ดังๆในความคิด*

*“นะโม ตัสสะ...” เสียงในใจดังขึ้นเรื่อยๆ จนจู่ๆ ร่างนั้นก็หายวับไปในเงามืด เธอสะดุ้งตื่น น้ำตาไหลเต็มแก้ม*

*หลังจากนั้น เธอตัดสินใจไปหาหลวงตาที่วัดประจำ*

*หลวงตานั่งนิ่ง หลับตา แล้วพูดเบาๆ...*
*“โยม...โดนแล้วล่ะ เขาตามมา เขาไม่ได้คิดร้าย แต่เขาอยากอยู่ด้วย เขาไม่มีใคร ไม่มีที่ไป เห็นโยมทำบุญเลยขอตามมา”*

*เธอตัวเย็นเฉียบทันที...*

*หลวงตาบอกว่า ต้องทำพิธี “ตัดเป็นตัดตาย” ต้องสวดแผ่เมตตาให้ และทำบุญอุทิศไปให้เขาอย่างสม่ำเสมอ 12 ครั้ง เดือนละครั้ง เป็นผ้าไตรจีวร พร้อมอุทิศบุญเฉพาะเจาะจงให้เขา*

*เธอทำตามทุกอย่าง — เดือนแรก...เธอฝันว่าเขายืนอยู่ไกลๆ เพียงมอง ไม่เข้าใกล้ เดือนที่สาม...เธอฝันว่าเขายกมือไหว้ เดือนที่หก...เขานั่งพนมมืออยู่ข้างเธอ ไม่พูดอะไร*

*จนเดือนที่สิบสอง...ไม่มีฝัน ไม่มีเงา ไม่มีเสียงอีกต่อไป*

*เธอรู้...เขาน่าจะไปแล้ว*

*วิญญาณเร่ร่อน ที่ไม่มีชื่อ ไม่มีญาติ ไม่มีศพให้ใครเผา*
*คงได้บุญจากเธอ และไปสู่ภพภูมิที่ดีแล้ว...*

*นับจากนั้น เธอไม่เคยบริจาคโลงศพคนเดียว....อีกเลย...*

*Cr: SaiLom*