เขาสละชีวิต แต่กลับไม่มีใครสละใจแม้จะรับศพเขากลับบ้าน"

เป็นภาพที่หาดูได้ยากยิ่ง ฝูงแร้ง ฝูงกา รุมจิกกินร่างไร้วิญญาณของชายชาติทหารที่นอนแน่นิ่งกลางสนามรบ
เป็นภาพที่เวทนาเกินกว่าจะบรรยาย
ไม่เคยเห็น... ก็ได้เห็น
ไม่อยากเชื่อ... ก็ได้เชื่อ แต่ก็ต้องยอมรับว่านี่คือความจริงที่เกิดขึ้นในประเทศเพื่อนบ้านของเราเองครับ
ชายคนหนึ่งที่เคยยืนหยัดอยู่แนวหน้า
สวมเครื่องแบบ กล้าหาญ เข้าสู่สนามรบเพื่อปกป้องแผ่นดินของเขา
แต่สุดท้าย…กลับจบชีวิตลงอย่างโดดเดี่ยว
ไม่มีญาติ ไม่มีเพื่อน ไม่มีแม้แต่คำรำลึกถึงจากชาติที่เขาอุทิศตนเพื่อรับใช้.
ที่ยิ่งปวดใจ…คือแม้แต่ผู้นำของประเทศเขา
ยังกล้า “ปฏิเสธ” อีกว่าไม่ใช่ศพทหารเขาอีก และไม่รับศพ ไม่บอกความจริง. โดยอ้างว่า “ไม่ใช่ศพของทหารกัมพูชา”
ทั้งที่ครอบครัว…ลูกเมีย พ่อแม่ยังเขายังคงเฝ้ารอ..
ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสามี…พ่อ…ลูกชายของตน ได้ลาจากไปแล้วอย่างไม่มีวันหวนกลับ.ติดต่อกลับไม่ได้
รอความช่วยเหลือจากรัฐบาลก็ไร้เงา
ไม่มีแม้คำปลอบใจ ไม่มีแม้คำขอบคุณ.แถมขู่อีก สารพัด..
เขาสละชีวิต…แต่สิ่งที่ได้ตอบแทนคือความเฉยชาไม่สนใจ.

นี่หรือ...คือชะตากรรมของผู้กล้าหรือ?