ความรับผิดชอบ
ความรับผิดชอบคือ การที่เรารู้ว่าควรทำอะไร ตอนไหน อย่างไร ความรับผิดชอบมีทั้ง รับผิดชอบต่อตนเอง และ ต่อผู้อื่น เมื่อไหร่ก็ตามที่ ความรับผิดชอบนั้นเกี่ยวกับผู้อื่น เท่ากับว่าเราแบกความกดดันเป็น2เท่า และยิ่งเกี่ยวกับคนหมู่มากแล้ว อาจจะทำให้เรากดดันหลายเท่าตัวด้วยซ้ำ
เราอาจจะตั้งเป้าหมายว่าเราจะกินอาหารที่ไม่มีไขมัน เพราะเรารู้ดีว่า ถ้าเรากินมาก เราก็จะเป็นโรคได้ นอกจากนั้นเราอาจจะอ้วนและทำให้เราใส่เสื้อผ้าสวยๆ หล่อๆ ไม่ได้
เมื่อเรารู้แบบนี้ เราก็ต้องบังคับตนเองให้ไม่กินของที่มีไขมัน เพื่อให้เราบรรลุเป้าหมาย นั้นคือความรับผิดชอบต่อตนเอง เพราะเรารู้ว่าควรทำอะไร ถ้าเราต้องการที่จะมีสุขภาพแข็งแรง
แต่ความรับผิดชอบต่อตนเองไม่ได้มีใครมาบังคับให้เราทำ เราจะทำหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเอง ถ้าเราให้ความสำคัญกับเป้าหมายของเรามากพอ ผมเชื่อว่าเราจะมีความรับผิดชอบที่จะทำมัน มากพอเช่นกัน
ส่วนความรับผิดชอบต่อผู้อื่น แม้ว่าเราขี้เกียจทำ เราไม่อยากทำ เราก็ต้องทำ หากผลกระทบจากความไม่รับผิดชอบของเรา มันกระทบกับตัวเองและผู้อื่นอย่างมาก
เราจำเป็นต้องส่งงานในส่วนของเราภายในวันพรุ่งนี้ เนื่องจากงานของเราเกี่ยวข้องกับงานของผู้อื่น เช่น เราทำงานในส่วนวิเคราะห์ข้อมูล และเพื่อนร่วมงานของเราต้องสรุปข้อมูลนำเสนอ เขาจึงต้องรองานจากเรา ดังนั้นถ้าเราช้า เขาก็ช้าด้วย
เราอาจจะนัดกินข้าวกลางวันกับเพื่อน แต่เรามาสายมาก จนเพื่อนโกรธ เพราะเราไม่มีความรับผิดชอบ เรารู้ดีว่าควรทำอะไร ตอนไหน และเราได้ตกลงกับเพื่อนก่อนหน้านี้ แต่เราไม่ตรงต่อเวลา ถึงแม้ว่าเพื่อนจะโกรธ เราสามารถขอโทษ ง้องอนสักพัก เพื่อนคงหายโกรธได้ไม่ยาก แต่ถ้าเกิดขึ้นอีกซ้ำๆ มันก็อาจจะเป็นภาพลักษณ์ที่แย่ก็ได้
เราจะสังเกตเห็นว่า ความรับผิดชอบ เกี่ยวข้องกับตนเอง ผู้อื่น และผลกระทบที่อาจจะมากหรือน้อย ต่างกัน
ความรับผิดชอบที่เกี่ยวกับตนเอง เราจะทำหรือไม่ก็ได้และไม่กระทบกับใครนอกจากตัวเรา แต่ความรับผิดชอบที่เกี่ยวกับผู้อื่น เราควรจะทำหรือจำเป็นต้องทำ เพราะมันกระทบกับผู้อื่น และอาจจะส่งผลเสียต่อตัวเราเองอย่างมาก
จริงๆ ความรับผิดชอบทำให้เรามีความสุขได้ เช่น เราสามารถห้ามใจตนเองไม่กินอาหารที่มีไขมันได้สำเร็จ(จนเป็นกิจวัตรประจำวัน) เพราะเรารู้ว่าอาหารที่มีไขมันไม่ดีอย่างไร เราจึงบรรลุเป้าหมายของตนเอง คือสุขใจที่เราทำได้
เรารับผิดชอบต่อหน้าที่การงาน เพราะเรารู้ว่าควรทำอะไร ตอนไหน จนกระทั่งได้รับคำชมจากเพื่อนร่วมงานและเจ้านาย เราก็สุขใจที่เราทำได้เช่นกัน
แต่ความรับผิดชอบบางอย่างไม่ได้ทำให้เราสุขใจ แต่ถ้าเราไม่ทำ เราจะทุกข์ใจจากผลของความไม่รับผิดชอบนั้น เช่น เราซื้อของในร้านสะดวกซื้อ(7eleven) เราควรเข้าแถวชำระเงิน แต่เรากลับแซงคิวผู้อื่นเพื่อความสะดวกของตัวเอง เราอาจจะถูกมองด้วยสายตาตำหนิ หรืออาจจะถูกต่อว่าจากพนักงาน หรือ ถูกต่อว่าจากลูกค้าคนอื่น
แม้ว่าเราจะรับผิดชอบต่อผู้อื่น/ต่อส่วนรวม ก็ไม่ได้ทำให้เรามีความสุขเท่าไหร่ แต่ถ้าเราไม่ทำเราจะมีความทุกข์หลังจากออกจากร้านสะดวกซื้อแทน
บางคนรับผิดชอบต่อตนเองมาก แต่ไม่ค่อยรับผิดชอบต่อคนอื่น แต่ถ้าเรารับผิดชอบต่อผู้อื่นด้วยก็จะยิ่งทำให้เราสุขใจมากขึ้นก็ได้
บางคนไม่ค่อยรับผิดชอบต่อตนเอง แต่รับผิดชอบต่อคนอื่นเสมอ แต่ถ้าเราลองกำหนดเป้าหมายเพื่อตัวเองบ้าง และรับผิดชอบต่อเป้าหมายนั้น ความสุขในชีวิตเราก็อาจจะเพิ่มขึ้นไม่มากก็น้อยนะครับ
------------------------------
โลกตรงข้าม
ขอขอบพระคุณครับ
เรามีความรับผิดชอบหรือไม่
ความรับผิดชอบคือ การที่เรารู้ว่าควรทำอะไร ตอนไหน อย่างไร ความรับผิดชอบมีทั้ง รับผิดชอบต่อตนเอง และ ต่อผู้อื่น เมื่อไหร่ก็ตามที่ ความรับผิดชอบนั้นเกี่ยวกับผู้อื่น เท่ากับว่าเราแบกความกดดันเป็น2เท่า และยิ่งเกี่ยวกับคนหมู่มากแล้ว อาจจะทำให้เรากดดันหลายเท่าตัวด้วยซ้ำ
เราอาจจะตั้งเป้าหมายว่าเราจะกินอาหารที่ไม่มีไขมัน เพราะเรารู้ดีว่า ถ้าเรากินมาก เราก็จะเป็นโรคได้ นอกจากนั้นเราอาจจะอ้วนและทำให้เราใส่เสื้อผ้าสวยๆ หล่อๆ ไม่ได้
เมื่อเรารู้แบบนี้ เราก็ต้องบังคับตนเองให้ไม่กินของที่มีไขมัน เพื่อให้เราบรรลุเป้าหมาย นั้นคือความรับผิดชอบต่อตนเอง เพราะเรารู้ว่าควรทำอะไร ถ้าเราต้องการที่จะมีสุขภาพแข็งแรง
แต่ความรับผิดชอบต่อตนเองไม่ได้มีใครมาบังคับให้เราทำ เราจะทำหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเอง ถ้าเราให้ความสำคัญกับเป้าหมายของเรามากพอ ผมเชื่อว่าเราจะมีความรับผิดชอบที่จะทำมัน มากพอเช่นกัน
ส่วนความรับผิดชอบต่อผู้อื่น แม้ว่าเราขี้เกียจทำ เราไม่อยากทำ เราก็ต้องทำ หากผลกระทบจากความไม่รับผิดชอบของเรา มันกระทบกับตัวเองและผู้อื่นอย่างมาก
เราจำเป็นต้องส่งงานในส่วนของเราภายในวันพรุ่งนี้ เนื่องจากงานของเราเกี่ยวข้องกับงานของผู้อื่น เช่น เราทำงานในส่วนวิเคราะห์ข้อมูล และเพื่อนร่วมงานของเราต้องสรุปข้อมูลนำเสนอ เขาจึงต้องรองานจากเรา ดังนั้นถ้าเราช้า เขาก็ช้าด้วย
เราอาจจะนัดกินข้าวกลางวันกับเพื่อน แต่เรามาสายมาก จนเพื่อนโกรธ เพราะเราไม่มีความรับผิดชอบ เรารู้ดีว่าควรทำอะไร ตอนไหน และเราได้ตกลงกับเพื่อนก่อนหน้านี้ แต่เราไม่ตรงต่อเวลา ถึงแม้ว่าเพื่อนจะโกรธ เราสามารถขอโทษ ง้องอนสักพัก เพื่อนคงหายโกรธได้ไม่ยาก แต่ถ้าเกิดขึ้นอีกซ้ำๆ มันก็อาจจะเป็นภาพลักษณ์ที่แย่ก็ได้
เราจะสังเกตเห็นว่า ความรับผิดชอบ เกี่ยวข้องกับตนเอง ผู้อื่น และผลกระทบที่อาจจะมากหรือน้อย ต่างกัน
ความรับผิดชอบที่เกี่ยวกับตนเอง เราจะทำหรือไม่ก็ได้และไม่กระทบกับใครนอกจากตัวเรา แต่ความรับผิดชอบที่เกี่ยวกับผู้อื่น เราควรจะทำหรือจำเป็นต้องทำ เพราะมันกระทบกับผู้อื่น และอาจจะส่งผลเสียต่อตัวเราเองอย่างมาก
จริงๆ ความรับผิดชอบทำให้เรามีความสุขได้ เช่น เราสามารถห้ามใจตนเองไม่กินอาหารที่มีไขมันได้สำเร็จ(จนเป็นกิจวัตรประจำวัน) เพราะเรารู้ว่าอาหารที่มีไขมันไม่ดีอย่างไร เราจึงบรรลุเป้าหมายของตนเอง คือสุขใจที่เราทำได้
เรารับผิดชอบต่อหน้าที่การงาน เพราะเรารู้ว่าควรทำอะไร ตอนไหน จนกระทั่งได้รับคำชมจากเพื่อนร่วมงานและเจ้านาย เราก็สุขใจที่เราทำได้เช่นกัน
แต่ความรับผิดชอบบางอย่างไม่ได้ทำให้เราสุขใจ แต่ถ้าเราไม่ทำ เราจะทุกข์ใจจากผลของความไม่รับผิดชอบนั้น เช่น เราซื้อของในร้านสะดวกซื้อ(7eleven) เราควรเข้าแถวชำระเงิน แต่เรากลับแซงคิวผู้อื่นเพื่อความสะดวกของตัวเอง เราอาจจะถูกมองด้วยสายตาตำหนิ หรืออาจจะถูกต่อว่าจากพนักงาน หรือ ถูกต่อว่าจากลูกค้าคนอื่น
แม้ว่าเราจะรับผิดชอบต่อผู้อื่น/ต่อส่วนรวม ก็ไม่ได้ทำให้เรามีความสุขเท่าไหร่ แต่ถ้าเราไม่ทำเราจะมีความทุกข์หลังจากออกจากร้านสะดวกซื้อแทน
บางคนรับผิดชอบต่อตนเองมาก แต่ไม่ค่อยรับผิดชอบต่อคนอื่น แต่ถ้าเรารับผิดชอบต่อผู้อื่นด้วยก็จะยิ่งทำให้เราสุขใจมากขึ้นก็ได้
บางคนไม่ค่อยรับผิดชอบต่อตนเอง แต่รับผิดชอบต่อคนอื่นเสมอ แต่ถ้าเราลองกำหนดเป้าหมายเพื่อตัวเองบ้าง และรับผิดชอบต่อเป้าหมายนั้น ความสุขในชีวิตเราก็อาจจะเพิ่มขึ้นไม่มากก็น้อยนะครับ
------------------------------
โลกตรงข้าม
ขอขอบพระคุณครับ