เราขอเข้าเรื่องเลยค่ะ ไม่อยากเสียเวลา
สามีเราช่วงนี้เห็นว่าต้องบุกเบิกเส้นทางทำงานใหม่ๆ หุ้นส่วนใหม่ สังคมใหม่ ต้องหาคอนเนคชั่นซึ่งส่วนใหญ่ชอบนัดคุยกันกลางคืนจนถึงสายๆของอีกวันนึงซึ่งเรายอมรับว่าเราดราม่าเกือบทุกครั้งที่เค้าไม่กลับบ้านค่ะ มันอดเหงาไม่ได้ทุกที บางทีอาทิดนึง จะมีไปคุยงานแบบนี้ 2-3 ครั้ง ไม่กลับบ้านแทบทุกครั้ง แล้วยังมีไปคุยงานที่ตจว.อีกต่างหากค่ะ ส่วนใหญ่จะเป็นนัดปุ๊บปั๊บละจองตั๋วและบินไปเย็นนั้นเลย ... ไปทีก็ 3 วัน 2 คืนตลอดค่ะ .... เราไม่ได้ทำงาน เรามีเวลาว่างเหลือเฟือมากๆ ...แต่เราก็ตามไปไม่ได้ค่ะ เพราะเค้าบอกต้องคุยงาน เราไปก็อยู่แต่ห้อง นอนกลิ้งไปวันๆ เพราะเค้าจะไม่ให้เรายุ่งเรื่องงานค่ะ ... จะว่าเราไม่ไว้ใจสามีเราก็ส่วนนึงค่ะ ก่อนหน้านี้ก็เคยมีวีรกรรมเรื่องแอบคุยกับผู้หญิงที่อ้างว่าคุยงานนี่แหละค่ะ เราจับได้และเค้าก็เลิกคุยค่ะ แต่อย่างที่ทุกคนต้องเข้าใจว่า ความเชื่อใจที่มีมันไม่มีทางที่จะฟื้นคืนในระยะเวลาสั้นแน่นอน คนที่เคยทำความผิดแบบนี้มาแล้ว ยากที่เราจะเลิกใส่ใจหรือจับผิดค่ะ (เคยมีครั้งนึงก่อนแต่งงาน และล่าสุดคือที่เราจับได้นี่คือหลังแต่งงานค่ะ) เราอยากรู้ค่ะว่า ... ผู้ชายนี่มีจิตสำนึกจริงๆมั้ยคะ? ล่าสุดที่เราดราม่านี่ทำเราซูบผอมแบบทุกคนต้องทักเลยว่าเราแห้งมาก เราคิดมากแบบสุดๆค่ะ ปกติเราเป็นคนไม่ปล่อยวางอะไรอยู่แล้ว และเราให้ความสำคัญกับความซื่อสัตย์มากๆ ตั้งแต่คบสามีมา ปัจจุบันนี้เท่ากับ 9 ปีแล้ว ... เราไม่เคยมองใครอื่นเลยค่ะ มีคนมาจีบเรานะ เป็นนายแบบ หน้าตาดีด้วย เราก็ปฏิเสธแบบทันที ไม่ต้องคิดเลย ... เราไม่มีแม้แต่เยื่อใยกับคนที่เราไม่ได้รักอ่ะ เราเลือกของเราแล้วนี่นา ... สามีเราบอกว่าเค้าจะไม่ทำเราเสียใจอีกแล้ว เค้าเสียใจ จากนั้นมา 3-4 เดือนก็ดีขึ้นเป็นระยะๆค่ะ สนใจเรามากขึ้น แต่... สิ่งที่เราคาใจคือเรื่องนี้ค่ะ ...สามีเป็นคนที่รักเพื่อนมากค่ะ เป็นคนที่มีชีวิตพัวพันกับเพื่อน มีสังคมที่เราเข้าไปอยู่ด้วยไม่ได้ก็มี ตื่นเช้ามา หากกับข้าวยังไม่เสร็จ ก็จะเดินไปคุยโทรศัพท์กับเพื่อนหน้าบ้านค่ะ เดินไปเดินมา 6-8 บ้านละเดินวนค่ะ (เค้าเป็นคนที่คุยโทรศัพท์ละเดินไปมาแบบนี้ตั้งแต่แรกที่คบค่ะ) เมื่อก่อนไม่ถี่นะคะ แต่ตอนนี้เรียกได้ว่า หยุดทำกิจกรรมอะไรสักอย่างเมื่อไหร่ ต้องโทรออกหาเพื่อนค่ะ บางทีเพื่อนก็โทรมาค่ะ ละคือคุยทีนานมาก หรือคุยแปบๆวาง ละโทรมาอีก คือขอเรียกว่า "ถี่ยิบ" เลยดีกว่าค่ะ ... ทำไมเราถึงรู้ว่าคุยกับเพื่อนจริงรึเปล่า เพราะเราเชคตลอดเวลาค่ะ ว่าคุยกับใคร คุยกี่นาที เราถึงไม่เข้าใจอะไรมันจะคุยกันทั้งวันขนาดนั้น ทีกับแม่ กับเมีย วันนึงโทรหาเรา 2 ครั้ง ครั้งละไม่เกิน 2-3 นาทีค่ะ ... ไลน์ไปไม่ค่อยจะอ่าน (เค้าปิดเสียงแชทเราค่ะ เพราะเราชอบดราม่าใส่ ละมาถี่ๆเป็น 10-20 แชท 555) เราก็น้อยใจนะคะ เหมือนเค้าหายใจเข้าออกเป็นเพื่อนอะ คุณแม่เค้ายังน้อยใจเลยค่ะ ไม่ใช่แค่เราคิดไปเองนะคะ เค้าชอบอาสาไปรับเพื่อนบ่อยๆด้วย (ไม่ไกลบ้านค่ะ ละแวกใกล้ๆกัน) พอเราถาม เค้าจะบอกว่า "คุยงาน" ... คือเรางงค่ะ คนบ้าอะไรจะคุยงานแบบไม่ลืมหูลืมตาเลยหรอคะ??? เราไม่เชื่อในสิ่งที่เค้าพูดทั้งหมดแน่นอนค่ะ เพราะเรายังเจ็บกับคำโกหกที่เค้าเคยทำกับเราไว้อยู่ค่ะ ...
---- เดี๋ยวมาต่อค่ะ พอดีพิมในโทรศัพท์ไม่ค่อยถนัดค่ะ ---
สามีใครให้ความสำคัญกับเพื่อน สังคมผู้ชาย มากกว่าการมีเวลาให้ภรรยาบ้างคะ
สามีเราช่วงนี้เห็นว่าต้องบุกเบิกเส้นทางทำงานใหม่ๆ หุ้นส่วนใหม่ สังคมใหม่ ต้องหาคอนเนคชั่นซึ่งส่วนใหญ่ชอบนัดคุยกันกลางคืนจนถึงสายๆของอีกวันนึงซึ่งเรายอมรับว่าเราดราม่าเกือบทุกครั้งที่เค้าไม่กลับบ้านค่ะ มันอดเหงาไม่ได้ทุกที บางทีอาทิดนึง จะมีไปคุยงานแบบนี้ 2-3 ครั้ง ไม่กลับบ้านแทบทุกครั้ง แล้วยังมีไปคุยงานที่ตจว.อีกต่างหากค่ะ ส่วนใหญ่จะเป็นนัดปุ๊บปั๊บละจองตั๋วและบินไปเย็นนั้นเลย ... ไปทีก็ 3 วัน 2 คืนตลอดค่ะ .... เราไม่ได้ทำงาน เรามีเวลาว่างเหลือเฟือมากๆ ...แต่เราก็ตามไปไม่ได้ค่ะ เพราะเค้าบอกต้องคุยงาน เราไปก็อยู่แต่ห้อง นอนกลิ้งไปวันๆ เพราะเค้าจะไม่ให้เรายุ่งเรื่องงานค่ะ ... จะว่าเราไม่ไว้ใจสามีเราก็ส่วนนึงค่ะ ก่อนหน้านี้ก็เคยมีวีรกรรมเรื่องแอบคุยกับผู้หญิงที่อ้างว่าคุยงานนี่แหละค่ะ เราจับได้และเค้าก็เลิกคุยค่ะ แต่อย่างที่ทุกคนต้องเข้าใจว่า ความเชื่อใจที่มีมันไม่มีทางที่จะฟื้นคืนในระยะเวลาสั้นแน่นอน คนที่เคยทำความผิดแบบนี้มาแล้ว ยากที่เราจะเลิกใส่ใจหรือจับผิดค่ะ (เคยมีครั้งนึงก่อนแต่งงาน และล่าสุดคือที่เราจับได้นี่คือหลังแต่งงานค่ะ) เราอยากรู้ค่ะว่า ... ผู้ชายนี่มีจิตสำนึกจริงๆมั้ยคะ? ล่าสุดที่เราดราม่านี่ทำเราซูบผอมแบบทุกคนต้องทักเลยว่าเราแห้งมาก เราคิดมากแบบสุดๆค่ะ ปกติเราเป็นคนไม่ปล่อยวางอะไรอยู่แล้ว และเราให้ความสำคัญกับความซื่อสัตย์มากๆ ตั้งแต่คบสามีมา ปัจจุบันนี้เท่ากับ 9 ปีแล้ว ... เราไม่เคยมองใครอื่นเลยค่ะ มีคนมาจีบเรานะ เป็นนายแบบ หน้าตาดีด้วย เราก็ปฏิเสธแบบทันที ไม่ต้องคิดเลย ... เราไม่มีแม้แต่เยื่อใยกับคนที่เราไม่ได้รักอ่ะ เราเลือกของเราแล้วนี่นา ... สามีเราบอกว่าเค้าจะไม่ทำเราเสียใจอีกแล้ว เค้าเสียใจ จากนั้นมา 3-4 เดือนก็ดีขึ้นเป็นระยะๆค่ะ สนใจเรามากขึ้น แต่... สิ่งที่เราคาใจคือเรื่องนี้ค่ะ ...สามีเป็นคนที่รักเพื่อนมากค่ะ เป็นคนที่มีชีวิตพัวพันกับเพื่อน มีสังคมที่เราเข้าไปอยู่ด้วยไม่ได้ก็มี ตื่นเช้ามา หากกับข้าวยังไม่เสร็จ ก็จะเดินไปคุยโทรศัพท์กับเพื่อนหน้าบ้านค่ะ เดินไปเดินมา 6-8 บ้านละเดินวนค่ะ (เค้าเป็นคนที่คุยโทรศัพท์ละเดินไปมาแบบนี้ตั้งแต่แรกที่คบค่ะ) เมื่อก่อนไม่ถี่นะคะ แต่ตอนนี้เรียกได้ว่า หยุดทำกิจกรรมอะไรสักอย่างเมื่อไหร่ ต้องโทรออกหาเพื่อนค่ะ บางทีเพื่อนก็โทรมาค่ะ ละคือคุยทีนานมาก หรือคุยแปบๆวาง ละโทรมาอีก คือขอเรียกว่า "ถี่ยิบ" เลยดีกว่าค่ะ ... ทำไมเราถึงรู้ว่าคุยกับเพื่อนจริงรึเปล่า เพราะเราเชคตลอดเวลาค่ะ ว่าคุยกับใคร คุยกี่นาที เราถึงไม่เข้าใจอะไรมันจะคุยกันทั้งวันขนาดนั้น ทีกับแม่ กับเมีย วันนึงโทรหาเรา 2 ครั้ง ครั้งละไม่เกิน 2-3 นาทีค่ะ ... ไลน์ไปไม่ค่อยจะอ่าน (เค้าปิดเสียงแชทเราค่ะ เพราะเราชอบดราม่าใส่ ละมาถี่ๆเป็น 10-20 แชท 555) เราก็น้อยใจนะคะ เหมือนเค้าหายใจเข้าออกเป็นเพื่อนอะ คุณแม่เค้ายังน้อยใจเลยค่ะ ไม่ใช่แค่เราคิดไปเองนะคะ เค้าชอบอาสาไปรับเพื่อนบ่อยๆด้วย (ไม่ไกลบ้านค่ะ ละแวกใกล้ๆกัน) พอเราถาม เค้าจะบอกว่า "คุยงาน" ... คือเรางงค่ะ คนบ้าอะไรจะคุยงานแบบไม่ลืมหูลืมตาเลยหรอคะ??? เราไม่เชื่อในสิ่งที่เค้าพูดทั้งหมดแน่นอนค่ะ เพราะเรายังเจ็บกับคำโกหกที่เค้าเคยทำกับเราไว้อยู่ค่ะ ...
---- เดี๋ยวมาต่อค่ะ พอดีพิมในโทรศัพท์ไม่ค่อยถนัดค่ะ ---