ขอถวายเป็นธรรมทาน

การนอนภาวนาหลับอยู่ในฌาน


"..ถ้าภาวนาให้หลับไปนี่ได้กำไร ถ้าเราภาวนา
อยู่ ถ้าจิตเข้าไม่ถึงฌานมันจะไม่หลับ
พอจิตเข้าถึงฌานปั๊บ! มันจะตัดหลับทันที
นอนหลับภาวนาสัก ๑ ชั่วโมง มันจะมีความชุ่ม
ชื้น ดีกว่านอนหลับไม่ภาวนาหลายชั่วโมง
และในช่วงแห่งการหลับเราถือว่าหลับอยู่ใน
สมาธิตลอดเวลา เวลาตื่นขึ้นมาจิตจะสบาย

เวลาที่เราหลับอยู่ในฌาน เราจะสังเกตได้ว่า
ถ้าเราตื่นขึ้นมารู้สึกเต็มที่แล้ว นอนอยู่แบบนั้น
ต้องบังคับให้ภาวนา อย่างนี้แสดงว่าขณะหลับ
เราเข้าถึง ฌานหยาบ

หากพอตื่นขึ้นมา
มีความรู้สึกตัวเต็มที่แล้วมันภาวนาเอง
แสดงว่าเมื่อหลับเราเข้าถึง ฌานอย่างกลาง

ถ้ารู้สึกตัวครึ่งหลับครึ่งตื่น มันภาวนาของมัน
เอง แสดงว่าตอนที่หลับเราเข้าถึง ฌานละเอียด

ฉะนั้น การนอนภาวนาให้หลับไปเลย ควรใช้
ให้เป็นปกติ การนอนภาวนานี่ถ้ามันจะหลับ
อย่าไปดึงมันไว้นะ ถ้าภาวนาถึง "พุท" ไม่ทัน
"โธ" มันจะหลับ ปล่อยเลย

เพราะการเข้าฌานเราต้องเข้าให้เร็วที่สุด!
ไม่ต้องการภาวนานาน..."

จาก ธัมมวิโมกข์ ฉบับ ๒๑๘ หน้า๘๒-๘๓
โดย หลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี