Nourish ชุดเซรามิกจากกระดูกคน 200 ชิ้น

กระทู้สนทนา

วิทยาศาสตร์ หน้าต่างโลก ผลิตภัณฑ์รักษ์โลก

Nourish Dinnerware Inspires New Perspectives on Death

เมื่อตอนที่ ผมเห็นคุณปู่ตายในบ้านของท่าน
มันได้สร้างความสะเทือนใจให้กับผมเป็นอย่างมาก
บ้านคือสถานที่ผมเคยคุ้นเคยและใช้ชีวิตส่วนใหญ่ร่วมกับท่าน
ท่านตายด้วยโรคชราภายในบ้านของท่าน
ความทรงจำและความคิดคำนึงมากมายเกี่ยวกับความตายของท่าน
ทำให้ผมอยากสร้างชิ้นงานศิลปะ
ที่ทำให้คนอื่น ๆ ที่มีประสบการณ์ร่วมกัน
ทำใจได้กับยอมรับเผชิญหน้ากับความตายในชีวิตประจำวัน

ผมเริ่มสะสมเศษกระดูกด้วยการสั่งซื้อทางอินเทอร์เน็ต
จากตัวแทนจำหน่ายกระดูกที่มักจะขายให้กับ
แพทย์ผู้เชี่ยวชาญและนักสะสมที่ชอบเรื่องราว/ของที่แปลกประหลาด
ผมได้ซื้อเศษกระดูก 200 ชิ้นจากสถานที่แตกต่างกัน 200 แห่ง

ผมมีพื้นฐาน/ทักษะในเรื่องเซรามิก
ผมรู้ว่าเถ้ากระดูกเป็นส่วนผสม
ที่พบบ่อยมากในการเคลือบเซรามิก
ดังนั้นผมจึงพัฒนาสูตรพิเศษที่ใช้ในการเคลือบ
ส่วนผสมที่มี ดินเหนียว ซิลิกา เฟลด์สปาร์
และผงเถ้ากระดูกคนที่ตำกับครกอย่างละเอียด
ผมใช้เวลาถึง 4 เดือนในการออกแบบ
และผลิตชุดอาหารค่ำสำหรับคน 8 คน

เมื่อชิ้นงานชุดอาหารค่ำที่ผมออกแบบปั้นขึ้นรูปเสร็จสมบูรณ์แล้ว
ผมได้เคลือบชิ้นส่วนงานแต่ละชิ้นด้วยน้ำเถ้ากระดูกของคน
ผมได้เผาชิ้นงานในเตาเผาเซรามิกที่อุณหภูมิ
2,400 องศาฟาเรนไฮต์ (1,315.6 องศาเซนเซียส)
ชิ้นงานที่เคลือบแล้วจะมีสีฟ้าอ่อนมันวาว
ประกอบด้วย ถ้วย แก้ว จาน ชาม
ผมตั้งชื่อชุดอาหารเย็นนี้ว่า Nourish

เพื่อเฉลิมฉลองความสำเร็จของชุดอาหารเย็น Nourish
ผมได้เชิญเพื่อน ๆ มารับประทานอาหารเย็นด้วยกัน
ผมให้บริการ เนื้อหมูสันใน หน่อไม้ฝรั่ง และสลัดคีนัว quinoa
ที่วางใส่ชุดอาหารเย็น Nourish ที่มี จาน ชาม แก้วน้ำ
ขณะที่เพื่อนร่วมโต๊ะอาหารเย็นต่างพูดคุยกัน
ถึงประสบการณ์มุมมองและทัศนคติเกี่ยวกับความตาย
การรับประทานอาหารค่ำคืนนั้นผมได้บันทึกวิดีโอไว้

ในตอนที่ ผมได้บอกเพื่อนผม
ที่มาของชุดอาหารเย็น Nourish ของผม
ผมกลับได้รับคำร้องที่ประหลาดใจจากเพื่อน
ด้วยการขอให้ผมนำเถ้ากระดูกคนรักมาทำเป็นเซรามิก
แทนการเฝ้ามองภาพถ่ายหรือจบลงแค่งานเผาศพ
พวกเขาต้องการที่จะได้สัมผัสรับรู้
ความทรงจำกับคนรักในชีวิตประจำวัน
ด้วยของเหล่านี้จะทำให้พวกเขาอยู่ด้วยกันอย่างใกล้ชิด

แนวความคิดนี้ทำให้ผมได้เปิดตัวธุรกิจ Chronicle Cremation Designs  https://goo.gl/rmdNIe
ในเดือนตุลาคม ปีนี้  ให้ลูกค้าแจ้งความประสงค์จะให้ทำของที่ระลึกในรูปแบบต่าง ๆ
เช่น แก้วกาแฟ  เครื่องประดับ โคมไฟ และอื่น ๆ ที่ขึ้นรูปจากเซรามิค

โครงการศิลปะที่มีแรงบันดาลใจจากโศกนาฏกรรม คือ ธุรกิจที่เปลี่ยนแปลงวิธีคิดคนเราเกี่ยวกับความตายและความทรงจำ

ผมซื้อกระดูกคนจากที่ต่าง ๆ กันทางออนไลน์ 200 ชิ้นจากตัวแทนจำหน่าย

ผมรู้ว่าเถ้ากระดูกคือส่วนผสมพื้นฐานในการเคลือบเครื่องปั้นดินเผา
ผมจึงได้พัฒนาชุดอาหารเย็นและใช้เลี้ยงอาหารค่ำได้ถึง 8 คน

ครั้งแรก ผมต้องใช้ครกตำกระดูกให้เป็นผงละเอียด

แล้วผมปั้นดินเหนียวให้เป็นชุดอาหารค่ำ

ผมเคลือบชิ้นงานเครื่องปั้นจากน้ำเคลือบที่มีส่วนผสมเถ้ากระดูก
แล้วเผาพวกมันในเตาเผาที่อุณหภูมิ 2,400 องศาฟาเรนไฮห์ (1,315.6 องศาเซนเซียส)

ชุดแก้วน้ำ เหยือก จาน ชาม ที่ออกมามีสีฟ้าอ่อนมันวาว

เพื่อเฉลิมฉลองชุดอาหารค่ำ Nourish ผมได้จัดงานเลี้ยงอาหารค่ำ

หลังจากนั้นเริ่มมีคนขอร้องให้ผมทำเป็นสินค้าด้วยการใช้เถ้ากระดูกของคนรัก

แทนที่จะมองแค่ภาพถ่ายหรือจบลงเพียงแค่การเผาศพในเมรุ
พวกเขาต้องการสัมผัสความทรงจำกับคนรักในชีวิตประจำวัน

มันวิธีการที่ทำให้พวกเขาได้ใกล้ชิดกัน

ด้วยแนวคิดนี้ ผมได้สร้างเว็ปไซด์ https://goo.gl/rmdNIe
และเสนอชิ้นงานลูกค้าที่ผลิตได้ เช่น แก้วกาแฟ เครื่องประดับ และอื่น ๆ

เรียบเรียง/ที่มา

https://goo.gl/0DbjU4

เรื่องเดิม

http://pantip.com/topic/32713329 เถ้ากระดูกทำเป็นเพชรราคาไม่เกินแสนห้าหมื่นบาท

http://pantip.com/topic/32802430 เถ้ากระดูกตอนนี้ไปแปรรูปอะไรได้บ้าง ?

เรื่องเล่าไร้สาระ

เจ้าพระยาโกษาธิบดี (ปาน) ในหน้าหนังสือพิมพ์ฝรั่งเศส กับการถวายสาส์นจากพระนารายณ์มหาราช

ไทยติดต่อกับฝรั่งเศสครั้งแรกในสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 14
ออกพระวิสุทธสุนทร ราชทูต (เจ้าพระยาโกษาธิบดี)
ออกหลวงกัลยาราชไมตรี อุปทูต ออกขุนศรีวิสารวาจา ตรีทูต
และผู้ติดตามประมาณ 30 คน
โดยมี Guy Tachard บาทหลวงคณะเยซูอิต นิกายโรมันคาทอลิค
ที่มาสอนศาสนาคริสต์ในกรุงศรีอยุธยาทำหน้าที่เป็นล่าม
มีตำนานว่าท่านได้ภริยาพระราชทาน 1 คนเพราะอยู่ที่นั่นเกือบ 2 ปี
แต่ได้ทิ้งภริยาและบุตรไว้ที่ฝรั่งเศสตอนกลับสู่สยาม
และยังมีข้าราชการส่วนหนึ่งไม่ยอมกลับบ้านเกิดเมืองนอน
มีครอบครัวและลูกหลานตั้งรกรากอยู่ที่ประเทศฝรั่งเศสตั้งแต่ยุคนั้น

Guy Tachard บาทหลวงคณะเยซูอิต ที่เป็นล่าม

บันทึกรายวันของออกพระวิสุทธสุนธร (โกษาปาน) หน้า ๓๕ ด้านที่ ๑ ที่มา https://goo.gl/zTeJqL

ข้อมูลเพิ่มเติม

https://goo.gl/zTeJqL
https://goo.gl/ZwdTyX
https://goo.gl/AsoMgZ
https://goo.gl/pazQsE

เคยอ่านพบว่ามีคนไทยไปเที่ยวในย่านเมืองเก่า
ที่มีประวัติว่า เคยมีคนไทยสมัยพระนารายณ์ไปพำนักอยู่แถวนั้น
แล้วพบว่ามีหลายครอบครัวยังใช้ครกตำสมุนไพรแบบไทยอยู่
แต่บอกว่าจำไม่ได้ว่าวิธีการนี้มาจากไหน
รู้แต่ว่าเป็นของเก่าดั้งเดิมมีมานานและใช้งานมานานแล้ว
และไม่มั่นใจว่ามีบรรพบุรุษเป็นคนไทยหรือไม่
เพราะเนิ่นนานมาหลายร้อยปีแล้ว
และมียุคหนึ่งที่ฝรั่งเศสสับสนอลหม่านกับการฆ่าฟันกันด้วยกิโยติน
ทำให้เอกสารและความทรงจำหลายอย่างลืมเลือนหายไปกับผู้คน
พอ ๆ กับการต้องเผชิญหน้ากับสงครามหลายต่อหลายครั้ง

อนึ่ง ครกของไทยก็เริ่มมีการขายส่งต่างประเทศมากขึ้น
โดยเฉพาะของอ่างศิลาที่มีการออกแบบชิ้นงาน
และเป็นที่ชื่นชอบของนักท่องเที่ยวต่างประเทศ
รวมทั้ง Ikea ก็มีการขายครกหินอ่อนด้วย https://goo.gl/kW3ydH

ความแตกต่างระหว่างครกไทย กับ ครกฝรั่ง ที่เรียกว่า โกร่งบดยา

โกร่งบดสาร (A mortar and pestle) เป็นเครื่องมือที่ใช้สำหรับบดสารให้ได้ขนาดที่เล็กลง
หรือบดให้ละเอียด หรือใช้ผสมสารเคมีที่เป็นของแข็งเข้าด้วยกัน
ส่วนที่ใช้บด (pestle) มีลักษณะคล้ายกับไม้เบสบอล
ส่วนตัวโกร่ง(mortar) มีลักษณะคล้ายชามหรือถ้วย
โดยปกติในห้องปฏิบัติการโกร่งบดสารจะทำจากเซรามิกสีขาว
หรือทำมาจากหินก็ได้ขึ้นอยู่กับลักษณะการใช้งาน วิธีใช้งาน
เพียงแค่ใส่สารที่ต้องการจะบดหรือผสมลงไปในโกร่ง
และใช้ pestle กดหรือบดสาร จนกระทั่งสารละเอียด
เข้าเป็นเนื้อเดียวกัน ไม่ใช้วิธีการตำเพราะจะทำให้โกร่งบดสารแตกได้
Credit : https://goo.gl/uPGhEp

ข้อมูลเพิ่มเติม

https://goo.gl/tzAfxm
https://goo.gl/d8mtsL
https://goo.gl/42uO9v