@ การได้แฝงร่างในกระทู้สดของสาวสวย Soshi_Januzaj_United กับเหล่าพลพรรคคนรักอสูรแดง
ให้ความรู้สึกอบอุ่นหัวใจ และ ร่างกายเป็นอย่างยิ่ง กับเกมแดงเดือดที่แวะมาเยี่ยมเยือนอีกครั้ง
@ เกมนี้จบไปด้วยความถัอยทีถ้อยอาศัย อย่างกับรู้ว่าที่มืองไทยก็เกิดพลังแห่งความถ้อยทีถ้อยอาศัยอยู่ทั่วประเทศ
เกมนั้นเร็วและแรงในระดับที่กระตุ้นอัตราการเต้นของหัวใจได้พอๆกับหน้าใสๆของสาวสวยเจ้าของกระทู้😏(เดาว่าสวย)
เพราะสาวไหนเชียร์ผีไม่มีขี้เหร่สักคน พอๆกับหนุ่มๆแฟนผีที่ล้วนดรีกรีบอยแบนด์ทั้งสิ้น
@ แถมจบลง แบบบัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่น โดยไม่ลืมที่จะทิ้งความทรงจำหล่นในลิ้นชักหัวใจของหอมจำปา ไว้ได้อย่างประทับจิตอีกด้วย
ผมเคยพูดในกระทู้หนึ่งว่า "การมีความสุขเล็กๆ ในห้วงทุกข์ นอกจากไม่ใช่เรื่องผิดแล้ว ยังเป็นเรื่องที่ควรทำอย่างยิ่ง"...
@ ...และผมก็ดีใจที่ได้ทำแบบนั้นจริงๆ และไม่ใช่ครั้งแรก เฉดขาวดำเคยแต้มเกมแดงเดือดในชีวิตผมมาแล้วในอดีต
เมื่อครั้ง "พ่อผู้ให้กำเนิด" จากผมไป และครั้งนี้มันกลับมาในวันที่ "พ่อของแผ่นดิน" ล่วงลับ
@ ทำไมผมจึงเชื่อว่า ควรทำเช่นนั้น เพราะ "น้ำตา" ไงล่ะ มันไม่ได้หลั่งออกมาจำเพาะแต่เวลาที่เรา เสียใจ เพียงเท่านั้น
แต่มาเมื่อเราตื้นตันและสุขล้นด้วยอย่างซื่อตรง และแม้แต่ตอนที่ผมเสียพ่อไปนั่งร้องไห้ น้ำตาที่ไหลก็ไม่ได้มาจากการนึกถึงความทุกข์ที่มีร่วมกับพ่อแต่อย่างใด
หากแต่มาจากความสุขที่ทำร่วมกัน จากรอยยิ้ม ความรักและเมตตาของพ่อทั้งนั้น
@ แดงเดือด จะแวะผ่านมาอีกเป็นประจำ และจะทิ้งความทรงจำให้ผมไว้อีกมากมายในอนาคต แต่ครั้งนี้ถือเป็นความทรงจำพิเศษอีกครั้งในชีวิต
แม้ใจจริงจะไม่อยากให้มีอีก แต่เชื่อเถอะมีแน่ๆ อย่างน้อยก็จนกว่า เราจะไม่มีใครที่เรารักเหลือแล้วในโลกนี้ นั่นแหละครับ....
หอมจำปา
แดงเดือด(เฉดขาวดำ) ในความทรงจำ...
ให้ความรู้สึกอบอุ่นหัวใจ และ ร่างกายเป็นอย่างยิ่ง กับเกมแดงเดือดที่แวะมาเยี่ยมเยือนอีกครั้ง
@ เกมนี้จบไปด้วยความถัอยทีถ้อยอาศัย อย่างกับรู้ว่าที่มืองไทยก็เกิดพลังแห่งความถ้อยทีถ้อยอาศัยอยู่ทั่วประเทศ
เกมนั้นเร็วและแรงในระดับที่กระตุ้นอัตราการเต้นของหัวใจได้พอๆกับหน้าใสๆของสาวสวยเจ้าของกระทู้😏(เดาว่าสวย)
เพราะสาวไหนเชียร์ผีไม่มีขี้เหร่สักคน พอๆกับหนุ่มๆแฟนผีที่ล้วนดรีกรีบอยแบนด์ทั้งสิ้น
@ แถมจบลง แบบบัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่น โดยไม่ลืมที่จะทิ้งความทรงจำหล่นในลิ้นชักหัวใจของหอมจำปา ไว้ได้อย่างประทับจิตอีกด้วย
ผมเคยพูดในกระทู้หนึ่งว่า "การมีความสุขเล็กๆ ในห้วงทุกข์ นอกจากไม่ใช่เรื่องผิดแล้ว ยังเป็นเรื่องที่ควรทำอย่างยิ่ง"...
@ ...และผมก็ดีใจที่ได้ทำแบบนั้นจริงๆ และไม่ใช่ครั้งแรก เฉดขาวดำเคยแต้มเกมแดงเดือดในชีวิตผมมาแล้วในอดีต
เมื่อครั้ง "พ่อผู้ให้กำเนิด" จากผมไป และครั้งนี้มันกลับมาในวันที่ "พ่อของแผ่นดิน" ล่วงลับ
@ ทำไมผมจึงเชื่อว่า ควรทำเช่นนั้น เพราะ "น้ำตา" ไงล่ะ มันไม่ได้หลั่งออกมาจำเพาะแต่เวลาที่เรา เสียใจ เพียงเท่านั้น
แต่มาเมื่อเราตื้นตันและสุขล้นด้วยอย่างซื่อตรง และแม้แต่ตอนที่ผมเสียพ่อไปนั่งร้องไห้ น้ำตาที่ไหลก็ไม่ได้มาจากการนึกถึงความทุกข์ที่มีร่วมกับพ่อแต่อย่างใด
หากแต่มาจากความสุขที่ทำร่วมกัน จากรอยยิ้ม ความรักและเมตตาของพ่อทั้งนั้น
@ แดงเดือด จะแวะผ่านมาอีกเป็นประจำ และจะทิ้งความทรงจำให้ผมไว้อีกมากมายในอนาคต แต่ครั้งนี้ถือเป็นความทรงจำพิเศษอีกครั้งในชีวิต
แม้ใจจริงจะไม่อยากให้มีอีก แต่เชื่อเถอะมีแน่ๆ อย่างน้อยก็จนกว่า เราจะไม่มีใครที่เรารักเหลือแล้วในโลกนี้ นั่นแหละครับ....
หอมจำปา