ที่กำลังตั้งกระทู้นี้ เรารู้สึกว่าตัวเองรู้สึกแย่มาก ไม่มีใครเข้าใจเราเลยค่ะ มีหลายเรื่องมากๆในหัวเรา ทั้งเรื่องเรียน เรื่องที่บ้านตีกันยุ่งไปหมด อ่อนไหวแปลกๆทั้งที่ไม่เคยเป็น ร้องไห้ง่ายมาก ใครขัดใจอะไรก็จะรู้สึกผิด แล้วก็เกิดคำถามขึ้นกันตัวเองว่า " ที่เราทำอยู่มันผิดมากเลยหรอ " รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นภาระที่บ้านมากๆ ตอนนี้ปิดเทอมอยู่ แล้วเมื่อตอนก่อนจะปิดเทอมที่ผ่านมา มีเหตุการณ์หนึ่งเกี่ยวกับเรื่องเรียนที่มันหนักมากๆ ( ขออนุญาติไม่พูดถึงนะคะ ) เข้ามาอยู่ในหัวเราตลอดเลย ความรู้สึกของเราตอนนี้เลยเป็นแบบปนๆกันเกือบทุกความรู้สึก กดดันทั้งเรื่องเรียนและเรื่องอื่น อึดอัด นอยด์ เฟล รวมกันหมดเลยค่ะ บางครั้งก็รู้สึกว่า " ทำไมมันแย่ขนาดนี้ " " ไม่อยากอยู่แล้ว " เมื่อก่อนเราเป็นคนยิ้มง่ายมากค่ะ เป็นคนเฟรนลี่มาก ทำความรู้จักได้ทุกคน มาช่วงนี้ เราแทบไม่อยากจะเจอใคร ไม่อยากพูดคุย ไม่อยากรู้จัก อยากอยู่คนเดียว กีดกันตัวเองจากโลกข้างนอก ไม่อยากยิ้มแบบเมื่อก่อน เพราะมันยิ้มไม่ออกจริงๆ ความรู้สึกพวกนี้เกิดจากอะไรหรอคะ ? มีวิธีที่ทำให้เราโอเคขึ้นมากกว่านี้มั้ย ? เพราะตอนนี้เรารู้สึกไม่โอเคเลย เราร้องไห้บ่อยขึ้นทุกวัน บางทีนั่งๆอยู่นึกอะไรได้ก็น้ำตาไหล ร้องไห้ รู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอขึ้นทุกวันค่ะ ไม่ชอบตัวเองเลยที่ทำตัวอ่อนแอแบบนี้ เคยคิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า แต่ก็เลิกคิดไปเพราะตัวเองพึ่ง อายุ 15 ณ ตอนนี้อยากไปไหนก็ได้ให้ไกลๆจากที่ตัวเองอยู่ค่ะ พยายามหาอะไรที่เมื่อก่อนเคยชอบ เคยทำแล้วมีความสุขมาทำอีกครั้ง ตอนนี้มันช่วยอะไรเราไม่ได้แล้วค่ะ
เราควรทำยังไงดีคะ ? มีวิธีแก้ปัญหาอาการแบบนี้รึเปล่า มันแย่มากๆเลยค่ะ ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ : )
[กระทู้ระบาย] ใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้างคะ ? แล้วมันเกิดจากอะไร
เราควรทำยังไงดีคะ ? มีวิธีแก้ปัญหาอาการแบบนี้รึเปล่า มันแย่มากๆเลยค่ะ ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ : )