ถ้าคนเราไม่มีความจำเป็นต้องนอนหลับเลย การใช้ชีวิตประจำวันจะเป็นยังไงครับ

แต่ยังเหนื่อยได้จากการทำกิจกรรมอื่นๆตามปกติ แต่ไม่จำเป็นต้องนอนพักผ่อน โดยที่แลกกับอายุขัยเฉลี่ยลดลงครึ่งหนึ่ง จะยินยอมกันหรือไม่ ขอเหตุผลประกอบด้วยครับ

เมื่อ4วันที่แล้ว ช่วงบ่ายสามใกล้สี่โมง อยู่ก็ง่วงขึ้นมาค่ะ นอนพักสายตาแปปๆ พอตื่นมาเรียนต่อง่วงมาก กลับบ้านมา กำลังจะอ่านหนังสือตอนสองทุ่มง่วงมากค่ะ ง่วงจนทนไม่ไหว เผลอหลับคาหนังสือตื่นมาอีกทีเที่ยงคื

เราเป็นคนที่ไม่สามารถนอนได้ถ้าปิดไฟสนิท อย่างน้อยให้เห็นแสงสักนิดก็ยังดี มันทำให้หายใจไม่ออก กังวลมาก แต่ถ้าสมมุติปิดไฟแล้วแต่ยังมีคนขยับๆไปๆมาๆ นั่งทำนั้นนี้ เรานอนได้น่ะ อย่างสมมุติว่า เรานอนที่หอร

ในวัย 50 ปี มีใครเป็นเหมือน จขกท มั้ยค่ะ นอนหลับไม่อยากตื่นเลยค่ะ ง่วงตลอด เหมือนร่างกายเพลียจัด จะตื่นตอนนากาปลุก คือ 05.30 วันหยุดก็ตื่น 7-8 โมง เขาบอกว่าคนแก่จะหลับๆตื่นๆแต่ จขกท มีแต่หลับ ง่วงอย่

ชีวิตสบายๆไม่เร่งเรียบ ไม่อยากอยู่แออัด พอดี-พอแล้ว-เพียงพอ-พักผ่อน ไม่ต้องนอนดึก ตื่นสายได้ แต่ตามหลักปรัชญาแล้ว คนขยัน คนพรากเพียร คนมีความพยายาม คนมีความเจริญ มักจะ นอนน้อย กินน้อย ทำงานเยอะ = ชีว

คือเวลาเครียด จะนอนไม่ค่อยหลับเลยครับนอกจากง่วงมากๆ เคยนอนละต้องตื่นมานั่งทำงานต่อเรื่อยๆ แต่ก็คิดงานไม่ได้ เคยคิดอยากกลับบ้านมาพักผ่อน ไม่อยากทำอะไรเลย อยากอยู่เฉยๆอยากออกมาจากจุดๆนั้น

ตอนเรียนมหาลัย นอนเที่ยงคืน ตื่น 9 โมง(วันเรียนบ่าย) ตอนเรียนก็ง่วง ฟุบหลับตลอด ทีแรกก็นึกว่าเราคงนอนดึกเกินไป ถึงแม้จะนอนเยอะก็ทำให้ง่วงได้ แต่ประเด็นมันอยู่ที่ตอนจบมาแล้วทำงานนี่สิครับ นอน 3 ทุ่ม ต

เมื่อคืน เสพติด หมากรุกญี่ปุ่น 4 คน สลับกับรีเฟรชพันทิปบางแท็ก ไม่ได้กินยาก่อนนอน ประมาณตี 3 - ตี 4 ง่วงนิด ๆ พยายามจะนอน แต่ไม่หลับ พอเช้า เคลิ้ม ๆ จะหลับ ก็สะดุ้งตื่นเสียงเป็นระยะ ๆ พยายามจะฝืนนอน ก