สสัสดีค่ะ เราเองก็ปนคนหนึ่งที่ติดตามเรื่องคนอื่นมาเยอะมาก จนเรามีเรื่องของเราอยากจะแชร์บ้าง ไม่ได้อยากจะอวด หรือ อยากจะโชว์ เพราะสุดท้ายแล้ว เราเสียความรู้สึก ความเป็นตัวตนของเราก่อนหน้านี้ไปหมดเลย..
ย้อนไป เมื่อสมัยมัธยม เรามีรุ่นน้องมาจีบ ขอแทนตัวเขาว่า P แล้ว แทนตัวเราว่า N นะคะ
ซึ่ง P เป็นนักกีฬา และฮอตมาก เราก็เองก็เป็นแฟนคลับนาง และชอบPอยู่บ้างแล้วค่ะ เลยตกลงเป็นแฟนกัน ตลอดเวลาที่คบกัน P น่ารักมาก เราไม่ใช่คนสวย แต่ P มองข้ามตรงนั้นไป เราคบกันแบบ puppy love ก็จริง เป็นกำลังใจกันและกันในการเรียน และกีฬา ของP ถึง ขนาด P ให้แม่เค้ามาคุยกับที่ครอบครัวเรา เพื่อขอคบกันอย่างเปิดเผย....แต่แล้ว ด้วยความที่ P มีเพื่อนเยอะมาก แล้วเพื่อนของP เกิดมีเหตุทะเลาะวิวาทกันในโรงเรียน ซึ่ง P ก็มีส่วนร่วมด้วย จนทำให้ทุกคนโดนไล่ออกจากโรงเรียน....
วันนั้น เป็นวันสุดท้ายที่เราและ P ได้จับมือกัน สมัยนั้นโทรศัพท์มือถือแพงมาก โทรศัพท์บ้านก็โดนตัด เรากับP จึงขาดการติดต่อกันโดยปริยาย....
เราเศร้ามาก อารมณ์ช่วงนั้น สับสน วุ่นวาย ไม่มีใจจะเรีนนหนังสือเลย แต่ก็ต้องผ่นมันไปให้ได้ ได้แต่เฝ้ารอ อธิษฐานก่อนนอนทุกคืน ให้ได้เจอกับ P อีกครั้ง โดยไม่รู้จุดหมาย
เราอยู่กับความรู้สึกรอ P มาเกือบ 2 ปี เราก็ได้เจอ P อีกครั้งโดยบังเอิญ ตอนไปเดินห้าง แต่ไม่รู้อะไร ทำให้เรากับ P ได้แต่มองหน้ากัน P ดีใจมากถามเรานั่นนี่ ขอจับมือ แต่เราเอาแต่เงียบ ไม่พูด ไม่ให้P แตะตัวเลย...ความรู้สึกเราตอนนั้นคือ เราโกรธ น้อยใจ อยากจะร้องไห้ อยากจะถาม ว่าพีไปไหนมา ทิ้งเราไปเลย ทำไมไม่ติดต่อมาบ้าง เรารอพีเหมิอนคนบ้า แต่ทุกอย่างมันจุกไปหมด ทำให้ พีไม่เข้าใจ คิดว่าเราไม่อยากคุย จนต่างคนต่างเดินด้วยกันเงียบๆ แล้วแยกย้ายกันกลับบ้าน...
ครั้งนั้น จบที่ความรู้สึกทรมานยิ่งกว่าเดิม ได้แต่คิดเองว่า ครั้งหน้าจะแก้ตัวใหม่ แล้วเวลาที่จะแก้ตัวก็ผ่านไปๆ เป็นเดือน เป็นปี จน 10 ปี..
เรายังติดกับความรู้สึกรักพี ในใจมาตลอด 10 ปี แต่เราก็มีแฟนนะ แต่ไม่มีใครแทนพีได้เลย
*เราเล่าแบบเร็วนะคะ ไม่ค่อยยืดเยื้อ บทสนทนามีประกอบบ้าง แต่คงหลังจากนี้นะคะ เราจำรายละเอียดคุยกันไม่ได้หมดหรอกค่ะ เพราะเหตุการณ์มันก็ดำเนินมาจากอดีต 10กว่าปีที่แบ้วจนปัจจุบันนี้ เลยค่ะ
one night stand กับแฟนเก่าตัวเอง อึดอัดมากกับความรู้สึกแบบนี้
ย้อนไป เมื่อสมัยมัธยม เรามีรุ่นน้องมาจีบ ขอแทนตัวเขาว่า P แล้ว แทนตัวเราว่า N นะคะ
ซึ่ง P เป็นนักกีฬา และฮอตมาก เราก็เองก็เป็นแฟนคลับนาง และชอบPอยู่บ้างแล้วค่ะ เลยตกลงเป็นแฟนกัน ตลอดเวลาที่คบกัน P น่ารักมาก เราไม่ใช่คนสวย แต่ P มองข้ามตรงนั้นไป เราคบกันแบบ puppy love ก็จริง เป็นกำลังใจกันและกันในการเรียน และกีฬา ของP ถึง ขนาด P ให้แม่เค้ามาคุยกับที่ครอบครัวเรา เพื่อขอคบกันอย่างเปิดเผย....แต่แล้ว ด้วยความที่ P มีเพื่อนเยอะมาก แล้วเพื่อนของP เกิดมีเหตุทะเลาะวิวาทกันในโรงเรียน ซึ่ง P ก็มีส่วนร่วมด้วย จนทำให้ทุกคนโดนไล่ออกจากโรงเรียน....
วันนั้น เป็นวันสุดท้ายที่เราและ P ได้จับมือกัน สมัยนั้นโทรศัพท์มือถือแพงมาก โทรศัพท์บ้านก็โดนตัด เรากับP จึงขาดการติดต่อกันโดยปริยาย....
เราเศร้ามาก อารมณ์ช่วงนั้น สับสน วุ่นวาย ไม่มีใจจะเรีนนหนังสือเลย แต่ก็ต้องผ่นมันไปให้ได้ ได้แต่เฝ้ารอ อธิษฐานก่อนนอนทุกคืน ให้ได้เจอกับ P อีกครั้ง โดยไม่รู้จุดหมาย
เราอยู่กับความรู้สึกรอ P มาเกือบ 2 ปี เราก็ได้เจอ P อีกครั้งโดยบังเอิญ ตอนไปเดินห้าง แต่ไม่รู้อะไร ทำให้เรากับ P ได้แต่มองหน้ากัน P ดีใจมากถามเรานั่นนี่ ขอจับมือ แต่เราเอาแต่เงียบ ไม่พูด ไม่ให้P แตะตัวเลย...ความรู้สึกเราตอนนั้นคือ เราโกรธ น้อยใจ อยากจะร้องไห้ อยากจะถาม ว่าพีไปไหนมา ทิ้งเราไปเลย ทำไมไม่ติดต่อมาบ้าง เรารอพีเหมิอนคนบ้า แต่ทุกอย่างมันจุกไปหมด ทำให้ พีไม่เข้าใจ คิดว่าเราไม่อยากคุย จนต่างคนต่างเดินด้วยกันเงียบๆ แล้วแยกย้ายกันกลับบ้าน...
ครั้งนั้น จบที่ความรู้สึกทรมานยิ่งกว่าเดิม ได้แต่คิดเองว่า ครั้งหน้าจะแก้ตัวใหม่ แล้วเวลาที่จะแก้ตัวก็ผ่านไปๆ เป็นเดือน เป็นปี จน 10 ปี..
เรายังติดกับความรู้สึกรักพี ในใจมาตลอด 10 ปี แต่เราก็มีแฟนนะ แต่ไม่มีใครแทนพีได้เลย
*เราเล่าแบบเร็วนะคะ ไม่ค่อยยืดเยื้อ บทสนทนามีประกอบบ้าง แต่คงหลังจากนี้นะคะ เราจำรายละเอียดคุยกันไม่ได้หมดหรอกค่ะ เพราะเหตุการณ์มันก็ดำเนินมาจากอดีต 10กว่าปีที่แบ้วจนปัจจุบันนี้ เลยค่ะ