พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๑ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๓ ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค

 [๔๑๘] ธรรม ๕ อย่างที่ควรให้บังเกิดขึ้นเป็นไฉน

คือสัมมาสมาธิประกอบด้วยญาณ ๕

ได้แก่ญาณบังเกิดขึ้นเฉพาะตนว่า

สมาธินี้มีสุขในปัจจุบัน และ มีสุขเป็นวิบากต่อไป ๑

ญาณบังเกิดขึ้นเฉพาะตนว่า สมาธินี้เป็นอริยะไม่มีอามิส ๑

ญาณบังเกิดขึ้นเฉพาะตนว่า สมาธินี้อันบุรุษผู้ไม่ต่ำช้าเสพแล้ว ๑

ญาณบังเกิด ขึ้นเฉพาะตนว่า สมาธินี้สงบ ประณีต มีปฏิปัสสัทธิอันได้แล้ว ถึงความเป็น ธรรมเอกผุดขึ้น และมิใช่ข่มขี่ห้ามด้วยจิตเป็นสสังขาร ๑

ญาณบังเกิดขึ้นเฉพาะตน ว่า ก็เรานั้น มีสติ เข้าสมาธินี้ และมีสติ ออกจากสมาธินี้ ๑

ธรรม ๕ อย่าง เหล่านี้ควรให้บังเกิดขึ้น ฯ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๑ บรรทัดที่ ๗๒๔๖ - ๗๒๕๓. หน้าที่ ๒๙๘. http://www.84000.org/tipitaka/read/v.php?B=11&A=7246&Z=7253&pagebreak=0