การสอนพระธรรมมั่วเป็นไฉน

ยกพระสูตรขึ้นมาพระสูตรหนึ่ง หรือ ตอนใดตอนหนึ่งในพระสูตร
แต่ไม่อ้าง
ที่มาจากพระไตรปิฎก
----
อธิบายความในพระสูตรออกไป
แต่ไม่อ้าง
ที่มาจากคัมภีร์อรรถกถา คัมภีร์ฎีกา ต่างๆ
---
คำอธิบายพระไตรปิฎก เอามาจากไหน ตอบจะต้องเอามาจากอรรถกถา ฎีกา ต้องตรงกับอรรถกถาฎีกา จึงจะใช้ได้
---
หากคำอธิบายพระสูตร พระวินัย พระอภิธรรม ไม่ได้มีที่มา นั่นแหละ มั่ว
---
ตัวอย่างพวกชอบมั่ว
---นึกว่าตนเองเป็นผู้วิเศษ
---เขาเรียนพระธรรมหลักสูตรของพระก็ไม่เรียน ดันเก่งกว่าพระพุทธเจ้าตรัสรู้เอง
---สอนไปเรื่อยเปื่อย ฟังแล้วอดขำไม่ได้
---ลักษณะสังเกตุ
---เป็นพระแท้หรือเปล่าก็ไม่รู้
---แอบกินหลังเที่ยงหรือเปล่าก็ไม่รู้
---ชอบเก็บเงิน แล้วเงินไม่รู้ไปไหน
---มีเรื่องชู้สาวปรากฎ
---มีเรื่องอมเงินวัดปรากฎ
---มีเรื่องฟ้องคดีกับญาติโยม
---โดนไล่ออกจากวัดมาก่อน
---ตั้งท่าถ่ายรูปเหมือนเป็นพระอรหันต์
---คำสอนไม่ตรง ออกนอกทางไปเรื่องอื่น
---แอบอ่านอรรถกถาฏีกามาแล้วเอามาอธิบายแต่บอกว่าไม่เอาอรรถกถาฏีกา
---จ้างคนประชาสัมพันธ์ธรรมะที่ตนเองเผยแพร่อย่างมั่วๆ
---แปะลิกขสิทธ์กลัวว่าเขาจะเอาไปประจานการสอนผิด
---ขายตำราที่ผลิตขึ้นเอง
หากสงสัยไปถามพระที่เรียนพระธรรมกันนะครับ มีเยอะนะครับ แต่พวกโง่และขี้เกียจเรียนมีเยอะกว่า แต่ชอบพูดนะครับ
คือเบื่อพระกับลูกศิษย์ที่สอนมั่วแหละครับ
ใครที่ตกเป็นเหยื่อก็น่าสงสารครับ อีกนานกว่าจะกลับเข้าทางได้
----
อนุโมทนาครับ หากเกิดมหากุศลจิตเกิดขึ้น