ก่อนอื่น Selective Mutism  คือการที่ไม่ยอมพูดในสถานการณ์บางอย่าง ทั้งๆที่สามารถพูดได้ปกติในสถานการณ์อื่น   สำหรับผมจะพูดเฉพาะคนที่บ้าน  เพื่อนสนิท (เพื่อนในห้องสมัยประถมเท่านั้น)  และคนที่ไม่รู้จักว่าผมเป็นใคร  (ซึ่งต้องไม่มีคนรู้จักอยู่ที่นั้นด้วย)  นอกจากนั้นคือไม่พูด (ครู ลุง ป้า น้า อา ปู่ ย่าก็ไม่เว้น   ถ้าแอบฟัง  หรือผมไม่รู้ก็พูดปกติ)  
สาเหตุก็พอรู้  ตั้งแต่เด็กพ่อแม่ไม่ค่อยพาไปไหน เพราะมีปัญหากับผู้นำในหมู่บ้าน  คนในหมู่บ้านเลยไม่คบประมาณนี้  เราเลยไม่ค่อยได้เข้าสังคม  ไปไหนก็มองกันด้วยสายตาแปลก ๆ  ก็เลยเป็น  น่าจะแบบนี้นะ  ไม่รู้จะแก้ยังไงคิดแล้วคิดอีก  แต่ถึงเวลาก็แป่วไม่เอาดีกว่า  คือเราก็เรียนดีนะ  พึ่งจบป.ตรี ภาคเสาร์-อาทิตย์ (ตั้งแต่อนุบาล-ม.6  ไม่พูดกับครู  แต่มหาลัย  ก็พูดปกติเพราะเค้าไม่รู้จักเรา) เวลาหางานก็กลัวที่จะมีคนรู้จักเราอยู่  กลัวทำไม่ได้  ไปทำไกล ๆ ไม่ค่อยไปไหนเลยกลัวที่ไปไหนไกล ๆ  อายุเลข 30 แล้ว  เพื่อนสนิทชวนไปสมัครงาน 1 ที่ พอไปก็ถามหาประสบการณ์  ซึ่งไม่มีแน่นอน   สรุปอยู่บ้าน  ช่วยงานที่บ้าน  แต่เค้าก็ชอบที่จะบอกว่า  วัน ๆ ไม่ได้อะไร