ความคิดในส่วนลึกของคนอ้วน....

สวัสดีค่ะ เริ่มเรื่องกันเลยเน้อะ คือเราก็เป็นคนอ้วน บ้านเราเป็นคนร่างใหญ่อยู่แล้วค่ะ  แบบว่าเราจะอ้วนส่วนหน้าท้องและต้นแขนแต่ข้อตรงขาก็ไม่ใหญ่มากค่ะ สูง168 น้ำหนัก 85 เรากำลังลดอยู่นะ ลดม1-2เดือนแล้วพยายามควบคุมน้ำหนักไม่ให้เยอะไปกว่านี้ โดยการออกกำลังกายค่ะ ที่สนามกีฬา แล้วคือเรากังวลน่ะค่ะเวลามีคนมองเวลาวิ่งหรือออกกำลังกายในฟิตเนส เราก็ติดที่เป็นคนคิดมากอยู่แล้ว คนพวกนั้นมองเราก็รู้สึกท้อแท้นะ แต่อีกใจนึงเรายังวิ่งต่อนะเหมือนกับไม่อยากแคร์ ยิ่งแคร์ยิ่งเสียใจบางครั้งเราก็อยากร้องไห้ว่าทำไมเราอ้วนแต่เราก็คิดซะว่าเป็นเพราะตัวเราเองนี่แหละค่ะไม่อยากโทษใคร แล้วเวลาใส่เสื้อผ้าไปไหนคนก็ยิ่งมองค่ะ เขามองแบบอ้วนยังกล้าใส่เน้อะ เวลาไปกินข้าวตามร้านอาหารคนก็ชอบมองแบบ กินเยอะแน่เลย เราก็ไม่ได้อยากแคร์นะ เวลาอยู่ต่อหน้าใครเราทำเป็นเฉยมากๆ แบบทำเป็นว่าไม่เห็นว่าพวกคนอื่นๆกำลังมองมาที่เราอยู่ ใจลึกๆนี่ร้องไห้ไปแล้ว แต่ยังไงนะค่ะก็ขอให้ทุกคนมีกำลังใจในการลดน้ำหนักต่อไปนะ ควบคุมอาหารดีๆ ออกกำลังกายบ้างแล้ว เลิกแคร์คนที่เค้าเอาเราไปนินทาแล้วเราจะมีกำลังใจขึ้นนะ สู้ๆ!