....ตายทั้งเป็น....

บนเส้นทาง ร้างร้อย คอยเธอกลับ
อาทิตย์ลับ ดับฟ้า พาใจเหงา
ยังนั่งรอ ขอฟื้น คืนรักเรา
จมหมองเศร้า เคล้าเจ็บ เหน็บหนาวทรวง

คำบอกรัก ปักฉาบ อาบยาพิษ
เคลือบสนิท ติดแนบ แอบห้องสรวง
เธอจากไกล ไร้เยื่อ เหลือเพียงลวง
น้ำตาร่วง ห่างหา คราลับเลือน

หทัยเอย เคยแกร่ง แรงเคยกล้า
ไยอ่อนล้า ฟ้าหม่น ทนเสมือน
ม่านราตรี ที่ทับ อับแสงเดือน
กมลเคลื่อน เลื่อนลด หมดพลัง

แสนเหนื่อยท้อ ต่อฝัน มิบรรจบ
ใจอยากลบ กลบฟ้า ล้าสิ่งหวัง
ยามรักล่ม ห่มร้าว แสนหนาวจัง
ชีวิตฝัง ขังพ่าย ตายทั้งเป็น

ขอบคุณรูปภาพจากอินเตอร์เนต

ถ้าผมไม่มีเวลาเข้ามาอีก ขอกล่าวราตรีสวัสดิ์ กับพี่ๆเพื่อน กับกลอนบทนี้เลยนะครับ