เหงาเดียวดาย กายอย่าง มิว่างเว้น
แอบซ่อนปลีก หลีกเร้น ลำเค็ญยิ่ง
เดินทอดน่อง ท่องเอื่อย เฉื่อยประวิง
คราเหนื่อยพิง ผืนฟ้า ภูผาเคียง
รำพึงร้าง ลางเลา เงาแม่หญิง
สรรพสิ่ง นิ่งใคร่ ไร้สุ้มเสียง
สายลมหวิว พลิ้วห้อม รุมล้อมเรียง
คล้ายมีเพียง หนึ่งตน บนโลกา
ราตรีค่ำ ย้ำรอย ความหงอยโศก
ช่างอับโชค เรื่องรตี นี้หนักหนา
มีแค่เหงา เพื่อนสนิท ชิดกายา
เคว้งอุรา พาเศร้า เปล่าเปลี่ยวใจ
เมื่อความเหงา เร้ารุม สุมทับอก
ใจระทก หนักหน่วง ทรวงหวั่นไหว
คล้ายยิ่งห่าง ร้างอนงค์ คงเหมือนไกล
แว่วในใจ เสียงเพรียก ครวญเรียกคืน
อนาถหนอ ความเหงา เข้าโถมจับ
ยากรุกรับ อย่างไร ไยสุดฝืน
อ่อนละเหี่ย เพลียใจ ไร้แรงยืน
สุดขมขื่น ท้อแท้ แพ้เดียวดาย
เย็นยะเยียบ เงียบสงัด ลมพัดโบก
แรงลมโกรก นานนัก ชักใจหาย
ใบไม้แห้ง ร่วงหล่น กล่นเกลื่อนกราย
ถมเส้นหมาย ปลายทาง ยิ่งพรางตา
ลมหอบเอา เค้านัย ใครกันหนอ
ยินเสียงพอ อื้ออยู่ มิรู้ว่า
เจ้าพัดหมุน ฝุ่นฟุ้ง คละคลุ้งมา
คล้ายนำพา ว้าวุ่น ขุ่นมัวใด
แท้พระพาย คล้ายห้าม ขับความเหงา
แม้นใครเขา จืดจาง เลือนร้างได้
จงอยู่รับ กับเหงา รุมเร้าไป
ปล่อยหัวใจ ชินชา อย่าตรอมตรม
ด้วยหนทาง ห่างแดน แสนไกลกัน
ทะเล,เขา ขวางกั้น คั่นรักสม
คืนเหน็บหนาว น้ำค้าง พริ้วพร่างพรม
ฝืนระทม ยืนท้า ฟ้าจันทร์ดาว.
Lovers - Shigeru Umebayashi (instrumental)
💖🌜🌟 เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว 🌟🌛💖