ชีวิตที่มืดมิดไม่รู้จะไปทางไหน

ตอนนี้เจ้าของกระทู้สภาพจิตใจแย่มาก ไม่รู้จะทำยังไงดี ขอระบายในพันทิปเพื่อมีข้อคิดในการอยู่ต่อ เนื่องจากตอนนี้เจ้าของกระทู้ท้องได้8เดือนแล้ว ก่อนหน้านี้ทำงานอยู่แต่ด้วยจากโดนนายจ้างเบี้ยวค่าแรง2เดือนทำให้ไม่มีเงินเลย แถมยังมีลูกด้วย2คนที่ต้องเลี้ยงดู เหนื่อยและท้อมาก คนโตตอนนี้ไม่ได้ไปโรงเรียนมาจะ2อาทิตย์แล้วค่ะ ทำไมหรอค่ะไม่มีเงินเลย ขายของออนไลน์ก็ย่ำแย่มากในตอนนี้ และทางตัวเราเองก็ไม่แข็งแรง ลูกคนเล็กก็เป็นไข้ไม่มีปันยาพาไปหาหมอหรอกค่ะ ยิ่งพูดยิ่งน้อยเนื้อต่ำใจ เงินกู้มาขายของเศรษฐกิจย่ำแย่เข้าเนื้อไม่พอ ไม่มีปันยาคืนเค้าด้วยค่ะ สามีก็พยายามหาทุกอย่างทำติดตรงที่เค้าพูดไทยไม่ได้ อายุเยอะแล้ว กลายเป็นทุกทางมันมืดไปหมด ไหนจะค่าแพมเพิสลูก ค่าหาหมอที่จะมาถึงเรากะจะไม่ไปเพราะไม่มีเงินจริงๆ แถมยังค่าบ้านวันที่12นี้ซึ่งไม่มีจ่ายค่าย้ำค่าไฟอีก เราเตรียมใจไว้แล้วว่าเค้าไล่ออกแน่ ไม่รู้จะพาเด็กๆไปอยู่ที่ไหน ทุกวันนี้กินข้าวกับน้ำตา ทั้งวันเรากับลูกกินข้าวกัน1มื้อ ถ้าไข่หรือม่าม่าเหลือก็จะเก็บให้ลูกกินอีกมื้อส่วนเรายอมอด เรารู้สึกท้อมากจริงๆ เรากอดลูกนอนร้องไห้หลับทุกคืน มันหมดปันยาหมดหนทางแล้วจริงๆ เดือนหน้าเราก็จะคลอดแล้วเรายังไม่รู้จะทำยังไงเลย เด็กตาดำๆ2คนต้องมาลำบากกับเราอีก บางทีเราอยากตายๆไปเลยด้วยซ้ำเราสงสารลูกก็ทำไม่ลง ทุกวันนี้ก็นั่งเศร้าคิดมาก เราไม่รู้จะทำไงแล้วยิ่งค่าบ้านค่าอะไรที่ตามมามันยิ่งคิดหนักเราจะไปอยู่ตรงไหน ญาติพี่นองเราก็ไม่มี ใครพอจะมีวิธีแนะนำเราหน่อยเถอะเราลองมาทุกหนทางแล้วมันตันจริง