จุดจบของสถานะแค่คนคุยของพวกคุณยังไงหรอ

แค่อยากเล่าให้ใครฟัง ... คือเราเป็น นศ.มหาลัย ปี3 ก่อนหน้าเข้ามหาลัย ช่วง ม.ปลาย ทะเลาะกับแม่แทบทุกวัน แม่บ่น ความรู้สึกตอนนั้นคือรำคาญ เบื่อ เครียด มากกก ไม่ชอบแม่เลย แต่รักนะ พอช่วงสอบติดมหาลัยแล้ว

ผมขอเล่าปูมหลังก่อนนะครับ เราเป็นคู่รักแบบไม่ได้เปิดเผย แถมอยู่กันไกลคนละจังหวัด เขาอยู่ตรัง ผมอยู่กทม. ซึ่งครอบครัวผมเป็นคนจีน พ่อค่อนข้างซีเรียสกับเรื่องคู่รักLGBTQ เราก็คบกันมาเรื่อยๆโดยไม่เปิดเผย

สานฝันวันเด็ก 🧑‍🍼🧑‍🍼🧑‍🍼 ตอนเด็กๆ ถูกสอนให้กินข้าวเยอะๆกินกับน้อยๆ ทุกวันนี้เลยกินกับสองคำกินข้าวคำนึง บางวันก็สั่งกินแต่กับข้าว ข้าวไม่กิน😅 🥦🥦🥦โดนบังคับให้กินผักเกือบทุกมื้อทุกวันนี้แทบไม่

เข้าเรื่องเรามีเพื่อนที่ทำงานเป็นรุ่นน้องS30เรา38 เราก็นับถือกันพี่น้องปรึกษากันได้ทุกเรื่องเพราะเราคิดแค่น้องจริงๆเพราะน้องมีแฟนแล้ว..แฟนน้องสวยน่ารักดีกว่าเราเยอะ....มาเราก็พูดคุยกันปกติจนมาหลังๆน้อ

ผมเจอกับพี่คนหนึ่งผ่านแอพหาคู่แล้วแลกคอนแทคกัน คุยกันมาได้เดือนกว่า คุยทุกวัน แทบจะตลอดเวลา ส่งรูปบ้าง คลิปบ้าง โทรคุยกันแทบทุกวัน ไปไหนบอกกันตลอด จะทำอะไรก็บอก งอลกันไปงอลกันมาเป็นว่าเล่น คำที่ใช้เรี

.

ตามกระทู้เลยครับ เราควรจะทำอย่างไร เมื่อคนคุย (จะเรียกว่าคุยก็ไม่ได้ เพราะไม่ได้ให้สถานะอะไร เป็นสถานะเพื่อนสนิท) กลับไปแอบคุยกับคนอื่นอีกคนแล้วมีความสัมพันธ์ที่มากกว่าเรา ต้องย้อนกลับไป ตั้งแต่เมื่อ

คือเราเคยคุยกันมาก่อน ตอนนี้ต่างคนก็ต่างมีแฟนแล้วนะคะ แต่สถานะเราก็ยังไม่ชัดเจน มันก้ำกึ่งระหว่างพี่น้องกับคนรัก เราไม่รู้ว่าความสัมพันธ์นี้มันคืออะไร...