คือเราอ่ะ ตั้งไปหลายกระทู้ละ เรื่องต้องดูแลพ่อ
แล้วคือปัญหาคือเราเป็นคนกลาง เรามีแฟนแต่ไม่ได้แต่งงาน เราอยู่กับพ่อ แต่เราก็ผ่อนบ้านที่อื่นอยู่แต่มันไกลที่จะดูแลเค้า
เลยเลือกที่จะอยู่กับพ่อก่อนตอนนี้
เรื่องก็คือ ปัญหาการพาพ่อ ไปฟอกไต คือมันเริ่มแล้ว (ฟอกอาทิตย์ละ 3 วัน)
แล้วดูเหมือนคนที่ยังไม่มีครอบครัว ดูทำอะไรก็ผิด ...หลักๆ คือเราต้องว่างเฝ้าพ่อสิ บางครั้งว่างก็ยินดีนะ
แต่แบบ บางทีอยากให้มาสลับกัน พ่อมีลูก 3 คน รับไปจนละวัน มันจะตายเลยเหรอ
ล่าสุด เนื่องจาก ลางานไปค่อนข้างเยอะ เกรงใจที่ทำงาน ก็เลยแบบว่า บอกพี่กับน้องว่า
"ว่าจะเรียก Grab ให้พ่อนั่งไปกลับนะ เพราะบางวันลาไม่ได้จิงๆ มีงานที่ต้องอยู่ที่ทำงาน ทำ WFH ไม่ได้"
น้องผู้แสนดีที่บอกว่ามีอะไรก็บอก ปรึกษากันได้พี่น้อง ก่อนหน้านี้
บอกว่า ไม่ต้องทำอย่างงั้น เดี๋ยวน้องไปรับพ่อเอง จัดการได้
แต่สิ่งที่น้องต้องทำก็คือว่า ให้ลูกลาเรียนไปเลยช่วงบ่าย เพื่อขับรถจาก ตจว มากรุงเทพ เราก็มองว่า บางครั้ง
ควรคุยกับพ่อไหมว่า ลูกๆ มีภาระที่ต้องเอาตัวเองให้รอดให้แต่ละวันเหมือนกัน
น้องบอกว่า ไม่ต้องบอก เดี๋ยวพ่อเค้าสะเทือนใจ มาไม่มีใครดูแล
คือเอาจริงๆนะ ไม่ได้อยาก ประชดประชันใครนะ ฟอกไตเสร็จ มีน้องๆ บุรุษพยาบาลเข็นไปที่ ท่ารถหน้า รพ.
พ่อแค่ขึ้นรถจาก Grab ที่เราเรียก คือ ผู้ป่วยโรคไตทำไม่ได้เลยเหรอคะ? (อันนี้หมายถึงแค่บางวัน)
เราเสนอแนวทางไปแบบนี้ ซึ่งก็เหมือนน่าจะเวริ์ก รึป่าว อันนี้เราเลยเริ่มไม่แน่ใจ
สุดท้าย โดนน้องว่าประมาณว่า ไปรับไม่ได้ ทำไม่ได้ไม่ต้องพูด....เอ่อ เดี๋ยวนะ ไหนบอกว่าให้แสดงความคิดเห็น ปรึกษากันได้ไง
และมันยังมีเรื่องค่าใช้จ่ายอื่นๆ ที่งอกมาตอนนี้อีก
เรานี่เจอแบบนี้เมื่อเช้า เรารู้สึกว่า คุยอะไรกับพี่น้องโครตจะ toxic หรือเราอาจจะคิดเยอะไปเอง
ทุกวันนี้แทบจะไม่อยากพูดคุยหรือปรึกษาใครละ เหมือนเราเอาปัญหาไปให้เค้า ยังไงไม่รู้
เครียดมาก หัวก็หงอก ทำงานก็ไม่ทัน จะโดนไล่ออกตอนไหนก็ยังไม่รู้
เราเป็นคนนึงที่ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้น เพื่อนๆ ในนี้ก็แนะนำว่า เราไม่ต้องสละทุกอย่างดูแลคนป่วย
เพื่อให้ชีวิตตัวเองพังลงไปพร้อมกันด้วย...เราก็ว่ามันจิง ถ้าเราพังด้วย ก็คงมีแต่คนสมเพศ มากกว่าจะเห็นอกเห็นใจ
ใจที่โครตจะพัง แต่ก็ยังต้องสู้ต่อมันเป็นแบบนี้สินะ
เพื่อนๆ มีไรแนะนำไหมคะ
สุขภาพจิตที่ดี ไม่ควรคุยกับใครเลยใช่ไม๊ 555 เครียดจากการดูแลพ่อป่วยค่ะ
แล้วคือปัญหาคือเราเป็นคนกลาง เรามีแฟนแต่ไม่ได้แต่งงาน เราอยู่กับพ่อ แต่เราก็ผ่อนบ้านที่อื่นอยู่แต่มันไกลที่จะดูแลเค้า
เลยเลือกที่จะอยู่กับพ่อก่อนตอนนี้
เรื่องก็คือ ปัญหาการพาพ่อ ไปฟอกไต คือมันเริ่มแล้ว (ฟอกอาทิตย์ละ 3 วัน)
แล้วดูเหมือนคนที่ยังไม่มีครอบครัว ดูทำอะไรก็ผิด ...หลักๆ คือเราต้องว่างเฝ้าพ่อสิ บางครั้งว่างก็ยินดีนะ
แต่แบบ บางทีอยากให้มาสลับกัน พ่อมีลูก 3 คน รับไปจนละวัน มันจะตายเลยเหรอ
ล่าสุด เนื่องจาก ลางานไปค่อนข้างเยอะ เกรงใจที่ทำงาน ก็เลยแบบว่า บอกพี่กับน้องว่า
"ว่าจะเรียก Grab ให้พ่อนั่งไปกลับนะ เพราะบางวันลาไม่ได้จิงๆ มีงานที่ต้องอยู่ที่ทำงาน ทำ WFH ไม่ได้"
น้องผู้แสนดีที่บอกว่ามีอะไรก็บอก ปรึกษากันได้พี่น้อง ก่อนหน้านี้
บอกว่า ไม่ต้องทำอย่างงั้น เดี๋ยวน้องไปรับพ่อเอง จัดการได้
แต่สิ่งที่น้องต้องทำก็คือว่า ให้ลูกลาเรียนไปเลยช่วงบ่าย เพื่อขับรถจาก ตจว มากรุงเทพ เราก็มองว่า บางครั้ง
ควรคุยกับพ่อไหมว่า ลูกๆ มีภาระที่ต้องเอาตัวเองให้รอดให้แต่ละวันเหมือนกัน
น้องบอกว่า ไม่ต้องบอก เดี๋ยวพ่อเค้าสะเทือนใจ มาไม่มีใครดูแล
คือเอาจริงๆนะ ไม่ได้อยาก ประชดประชันใครนะ ฟอกไตเสร็จ มีน้องๆ บุรุษพยาบาลเข็นไปที่ ท่ารถหน้า รพ.
พ่อแค่ขึ้นรถจาก Grab ที่เราเรียก คือ ผู้ป่วยโรคไตทำไม่ได้เลยเหรอคะ? (อันนี้หมายถึงแค่บางวัน)
เราเสนอแนวทางไปแบบนี้ ซึ่งก็เหมือนน่าจะเวริ์ก รึป่าว อันนี้เราเลยเริ่มไม่แน่ใจ
สุดท้าย โดนน้องว่าประมาณว่า ไปรับไม่ได้ ทำไม่ได้ไม่ต้องพูด....เอ่อ เดี๋ยวนะ ไหนบอกว่าให้แสดงความคิดเห็น ปรึกษากันได้ไง
และมันยังมีเรื่องค่าใช้จ่ายอื่นๆ ที่งอกมาตอนนี้อีก
เรานี่เจอแบบนี้เมื่อเช้า เรารู้สึกว่า คุยอะไรกับพี่น้องโครตจะ toxic หรือเราอาจจะคิดเยอะไปเอง
ทุกวันนี้แทบจะไม่อยากพูดคุยหรือปรึกษาใครละ เหมือนเราเอาปัญหาไปให้เค้า ยังไงไม่รู้
เครียดมาก หัวก็หงอก ทำงานก็ไม่ทัน จะโดนไล่ออกตอนไหนก็ยังไม่รู้
เราเป็นคนนึงที่ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้น เพื่อนๆ ในนี้ก็แนะนำว่า เราไม่ต้องสละทุกอย่างดูแลคนป่วย
เพื่อให้ชีวิตตัวเองพังลงไปพร้อมกันด้วย...เราก็ว่ามันจิง ถ้าเราพังด้วย ก็คงมีแต่คนสมเพศ มากกว่าจะเห็นอกเห็นใจ
ใจที่โครตจะพัง แต่ก็ยังต้องสู้ต่อมันเป็นแบบนี้สินะ
เพื่อนๆ มีไรแนะนำไหมคะ