ระบาย

คือตอนนี้เราอายุ20ปี สถานะ ไม่ได้เรียนต่อ ทางบ้านค่อนข้างยากจน บ้านเราประสบปัญหาเรื่องการเงินบ่อยมาก บ้างวัน อย่างกับเศรษฐี ถัดมาไม่กี่วันยิ่งกว่ายาจกบ้างวัน ข้าวแทบไม่มีกรอกหม้อเราพยายามหาสาเหตุว่าเกิดจากอะไรนะ แต่ทุกมันก็มีที่แล้วมันเลี่ยงไม่ได้ ทำเท่าไรก็ไม่พอใช้ บ้างวันนั่งน้ำตาเช็ดหัวเข่า ที่บ้านเราทำอาชีพปลูกผัก ผักก็ใช้เวลากว่าจะโต ตอนมีเงินเราลงทุนไป แต่ผักใช้เวลา กว่าจะโตเงินสำรองก็หมดพอดี ส่วนไร่อ้อยทำก็ขาดทุน บ้างปีอ้อยดีก็พอใช้หนี้โรงงาน ถ้าไม่ดีก็ต้องหาเงินมาเสริม หนี้ก็มีให้ใช้ทุกเดือน  ที่บ้านเรามีกัน3คน เรา พ่อ ปู่ ปู่มีหน้าที่ขายของ เราดูแลบ้านทำกับข้าว ขายของหน้าบ้าน พ่อเราดูแลสวน แต่พอถึงหน้าตัดอ้อย พ่อเราก็รับจ้างรดน้ำอ้อย เหนื่อย แต่เงินดี แต่ก็งั้นแหละหาได้เยอะะยังไม่พอใช้หนี้เลย ถึงพอก็ไม่เหลือทำทุนต่อ เหมือนเริ่มใหม่หมด ชีวิตเราวนลูปแบบนี้ซ้ำๆจนเราเป็นโรคซึมเศร้า ถ้าตายแล้วไม่เดือดร้อนใคร เราตายได้เลย ไม่มีเงินอะไรมันก็แย่ ไม่มีความสุข #เราแค่อยากระบาย เราไม่รู้จะพูดกับใคร