ฮาขี้แตกขี้แตกขี้แตน ปวดกรามสุดๆ
ยิ้มจนแก้มแทบจะระเบิด !!
(ท้ังๆที่ก่อนเข้าโรงผมกำลังหงุดหงิดมากๆอยู่ด้วยซ้ำไป)

บทบู๊โอเคเลย ไม่มากไม่น้อย
บทไม่เรียบเกินไป มีสับหลอกเล็กน้อยให้ตัวละคร และคนดูงง

ดูแล้วอินไปกับบท โดยเฉพาะในเรื่องสายสัมพันธ์ ระหว่างเพื่อน ครอบครัว
หนังเล่นอารมณ์ในจุดนี้ได้ดีเลยครับ

อีกเรื่องที่ชอบคือ เรื่องปมในวัยเด็กที่ส่งผลต่ออนาคตของคนคนนึง
หนังเล่นประเด็นในเรื่องของ "ความเชื่อ" ในตัวเองได้ดีมากครับ

คนนึงเป็นไอ้ขี้แพ้ โดนแกล้งอยู่เสมอ ติดเป็นปมในใจ
ถูกข่มเหงบ่อย เลยออกกำลังกายวันละ 6 ชั่วโมงทุกวัน
แต่โตมาเป็นสายลับ CIA



ส่วนอีกคนทุกคนคาดหวังว่า
จะมีหน้าที่การงานที่ดี เป็นดาวเด่นสมัยมัธยม ทำอะไรก็สำเร็จ
แต่กลับเป็นแค่พนักงานบัญชี เลยเป็นปมในใจว่าตัวเองไม่สำเร็จในชีวิต

จุดนี้ผมรู้สึกโดนตัวเอง
ผมเป็นคนที่ช่วงวัยมหาลัยรู้สึกความคิด การกระทำหลายๆอย่าง
ไปไวกว่าเพื่อนในวัยเดียวกัน มีแต่ผู้ใหญ่ชม (แต่ไม่ถึงขนาดในหนัง)

ปัจจุบันเลยวัยจบใหม่มา 3-4 ปี แล้วยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
ซึ่ง !! จริงๆมันก็ไม่ได้แย่อะไรเลย ดีกว่าหลายๆคน
แต่ด้วยความคาดหวังในวัยรุ่น มันทำให้รู้สึกตัวเองล้มเหลว และหมดความเชื่อ ความมั่นใจ

พอ "ความเชื่อ" ไม่มี ทำอะไรก็ยิ่งไม่สำเร็จ ท้อแท้
ดูแล้วทำให้ตัวเองกลับมามีแรงบันดาลใจอีกครั้ง

กลับเข้าเรื่องหนัง
ทีนี้ สองคนนี้ดันได้มาเป็นคู่หูเฉพาะกิจ
ที่เคมีความฮาเข้ากันมาก 55555

คือมันฮาแบบตามน้ำไปเรื่อง ฮาตามบท ตามคำพูด
ไม่ใช่ฮาหยาบๆแบบหนังไทยเกรดต่ำ

บอกเลยคุ้มมาก
ถ้าตัดเรื่องตัวร้ายจบง่าย จบไวไปนิดออกไป

ผมให้ 10/10 เลยครับ
เพราะอิ่มกับส่วนอื่นมากพอแล้วครับ