หลังจากที่ผ่านช่วงเวลาอันน่าตื่นเต้นมา ก็อยากจะแชร์เรื่องราวให้เพื่อนๆ อ่านบ้าง
เรื่องราวไม่ได้ชวนอ่านนะคะ ถ้าใครไม่สนใจ ก็ข้ามไปเนอะ
สืบเนื่องจากเรามีอาการปวดท้องเป็นระยะ และถ่ายไม่ปกติ
คือถ่ายเหลวทุกครั้งที่ถ่าย เป็นเวลากว่า 1 เดือน จึงตัดสินใจว่า หาหมอเถิด จะเกิดผล
เบื้องต้น หมออายุรกรรมบอกว่า แบบนี้ไม่ใช่อาการท้องเสียทั่วไปนะ ไม่ต้องกินยา
แถมมีขู่เบาๆ ด้วยการถามว่า ที่บ้านมีใครเป็นมะเร็งไหม เอาล่ะสิ แม่เป็นลูคีเมีย
หมอบอก ลูคีเมียไม่นับ เอามะเร็งลำไส้ มะเร็งกระเพาะอาหาร ไม่ค่ะ ไม่มี แต่กลัวไปแล้วนะ
ต่อมาก็ให้ไปตรวจกับหมอเฉพาะทาง โดยให้เก็บตัวอย่างอุจจาระไปตรวจก่อน
เมื่อตรวจอุจจาระแล้วพบว่า อุจจาระผิดปกติจริงๆ (เราไม่รู้ว่ามันผิดปกติยังไง พลาดที่ไม่ได้ถาม)
หมอเลยทำการตรวจเบื้องต้นใช้เวลาไม่นานค่ะ
แค่ให้นอนหันหลัง เปิดก้น แล้วหมอก็เอานิ้วจิ้มเข้าไป (มั้ง) ควานนิดนึง จบเสร็จพิธี
หมอบอกว่าไม่แน่ใจว่ามีติ่งเล็กๆ ในลำไส้รึเปล่า ขอตรวจให้ละเอียดอีกที
โดยนัดมาตรวจลำไส้ใหญ่ที่แผนกรังสี ในสัปดาห์ถัดมา ให้ยาฆ่าเชื้อมากินด้วย
ระหว่างที่รอคอยนั้น พยายามจะสนุก ให้ลืมๆ แต่ก็อดรู้สึกกลัวไม่ได้อยู่ดี
ไม่ได้กลัวตายนะ กลัวเป็นมะเร็ง รักษาไม่หาย ไม่ตายแล้วเป็นภาระคนอื่นน่ะสิ
//มะเร็งลำไส้ใหญ่ เป็นมะเร็งที่พบบ่อยเป็นอันดับต้นๆ ในประเทศไทยนะคะ
ก่อนวันที่ต้องมาแผนกรังสี 1 วัน เราต้องดื่มน้ำมันละหุ่ง เพื่อให้ขับทุกอย่างในลำไส้ออกมาให้หมด
เอ่อ...เราไม่รู้ว่าปกติคนอื่นกินกันเท่าไหร่ แต่หมอให้เรามาขวดนึงเต็มๆ เราต้องกินหมดนั่นอ่ะ TT^TT
รสชาติ
โครตจะทุเรศเลย มันไม่สมควรจะกินได้ด้วยซ้ำนะ (แต่เราก็กินไปแล้ว)
ตอนแรกยังไม่รู้สึก แต่ช่วงเช้ามืดเท่านั้นแหล่ะ ปรู๊ดปร๊าดเลยค่ะ ไม่ต้องออกแรงอะไรเลย
อาหารก็ห้ามกิน น้ำก็ห้ามดื่ม คือ ทรมานมาก ณ จุดนั้น คิดว่าจะเสียน้ำหมดตัวซะแล้ว 555+
เช้ามา ลากสังขาร พาตัวเองไปโรงพยาบาล ระหว่างทางมีวูบๆ บ้าง ไม่เป็นไร เราสตรอง!!!
ไปถึงเจ้าหน้าที่ให้เปลี่ยนชุด โดยถอดทุกชิ้นออกจากร่างกาย ใส่ชุดคลุมตามแบบโรงพยาบาล
ก่อนอื่น ต้องเอ็กซเรย์ก่อน ว่ายังมีอะไรเหลือในลำไส้มั้ย เพราะถ้ามีเหลือจะทำไม่ได้ค่ะ
เอ็กซเรย์เสร็จ ของเราไม่มีอะไรในลำไส้ละ สามารถทำได้เลย
วิธีการตรวจลำไส้ใหญ่ของเราใช้วิธีการสวนแป้งแบเรียมซัลเฟตนะคะ
ขึ้นนอนบนเตียงเอ็กซเรย์ จากนั้นเจ้าหน้าที่รังสี ก็จะเอาสายยางต่อนั่นนี่นู่น มาเสียบเข้าก้น
ฮือออออ....ตอนถูกนิ้วหมอจิ้มก็ว่าทรมานแล้วนะ นี่คือแบบ ลึกกว่านั้น และจิ้มคาไว้เลย TT^TT
จากนั้นก็ปล่อยให้แป้งไหลมาตามท่อ เข้าไปในลำไส้ใหญ่ของเรา
ความรู้สึกเหมือนตอนปวดอึมากๆ อ่ะ แต่ห้ามปล่อยนะ ต้องพยายามอดทนไว้ เหงื่อแตกพลั่กค่ะ
หลังจากแป้งไปเคลือบลำไส้ใหญ่ของเราพอสมควรแล้ว คุณหมอก็จะเข้ามา เพื่อทำการถ่ายภาพเอ็กซเรย์ค่ะ
สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เราต้องพลิกซ้าย ขวา นอนคว่ำ นอนหงาย ขยับไปมา ให้ขณะที่สายยางยังเสียบก้น
และเจ้าหน้าที่เป่าลมมาตามสายเรื่อยๆ เพื่อให้ผนังลำไส้ขยาย จะได้เห็นชัดๆ ปุ๊ดๆๆๆๆๆ
มันแน่นท้อง จุกถึงคอ อึดอัดมาก ปวดท้องมาก จังหวะนั้น คิดในใจว่า พอเห๊อะ!!!
พอเสร็จสิ้นกระบวนการเอ็กซเรย์ เราคิดว่าเจ้าหน้าที่ทำการดูดลมออก
ก็รู้สึกสบายท้องกว่าเดิมนิดนึง แล้วปล่อยให้เราไปถ่าย
บอกเลยว่า ไม่ต้องอะไรเลย แค่นั่งลง แป้งไหลมาแบบเทน้ำอ่ะ ไม่มีอะไรเลย นอกจากแป้ง
กลับมาเอ็กซเรย์อีกรอบ แล้วเปลี่ยนชุดกลับบ้าน ทานอาหารได้ตามปกติ
อีกวันไปฟังผล ตื่นเต้นมาก ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
สรุปผลออกมา หมอบอกว่า ไม่มีเนื้องอกนะคะ แค่ลำไส้ใหญ่อักเสบ เป็นแผล ผนังลำไส้เลยบวม
โอเค...จบปิ๊ง
สำหรับใครที่มีปัญหาเรื่องการขับถ่าย หรือปวดท้องบ่อยๆ
เราคิดว่า อย่าปล่อยไว้จนสายเกินไปนะคะ ตรวจตั้งแต่เนิ่นๆ รักษาตั้งแต่เริ่มเป็น
การแพทย์สมัยนี้ไปไกลมากแล้วค่ะ เกือบทุกโรครักษาหาย บรรเทาได้นะ
ขอให้สุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บไม่ป่วยกันทุกคนนะคะ สวัสดีค่ะ
[CR] << กระทู้สยองขวัญ >> ไปตรวจความผิดปกติของลำไส้ใหญ่ด้วยการสวนก้นมาแล้ว T^T
เรื่องราวไม่ได้ชวนอ่านนะคะ ถ้าใครไม่สนใจ ก็ข้ามไปเนอะ
สืบเนื่องจากเรามีอาการปวดท้องเป็นระยะ และถ่ายไม่ปกติ
คือถ่ายเหลวทุกครั้งที่ถ่าย เป็นเวลากว่า 1 เดือน จึงตัดสินใจว่า หาหมอเถิด จะเกิดผล
เบื้องต้น หมออายุรกรรมบอกว่า แบบนี้ไม่ใช่อาการท้องเสียทั่วไปนะ ไม่ต้องกินยา
แถมมีขู่เบาๆ ด้วยการถามว่า ที่บ้านมีใครเป็นมะเร็งไหม เอาล่ะสิ แม่เป็นลูคีเมีย
หมอบอก ลูคีเมียไม่นับ เอามะเร็งลำไส้ มะเร็งกระเพาะอาหาร ไม่ค่ะ ไม่มี แต่กลัวไปแล้วนะ
ต่อมาก็ให้ไปตรวจกับหมอเฉพาะทาง โดยให้เก็บตัวอย่างอุจจาระไปตรวจก่อน
เมื่อตรวจอุจจาระแล้วพบว่า อุจจาระผิดปกติจริงๆ (เราไม่รู้ว่ามันผิดปกติยังไง พลาดที่ไม่ได้ถาม)
หมอเลยทำการตรวจเบื้องต้นใช้เวลาไม่นานค่ะ
แค่ให้นอนหันหลัง เปิดก้น แล้วหมอก็เอานิ้วจิ้มเข้าไป (มั้ง) ควานนิดนึง จบเสร็จพิธี
หมอบอกว่าไม่แน่ใจว่ามีติ่งเล็กๆ ในลำไส้รึเปล่า ขอตรวจให้ละเอียดอีกที
โดยนัดมาตรวจลำไส้ใหญ่ที่แผนกรังสี ในสัปดาห์ถัดมา ให้ยาฆ่าเชื้อมากินด้วย
ระหว่างที่รอคอยนั้น พยายามจะสนุก ให้ลืมๆ แต่ก็อดรู้สึกกลัวไม่ได้อยู่ดี
ไม่ได้กลัวตายนะ กลัวเป็นมะเร็ง รักษาไม่หาย ไม่ตายแล้วเป็นภาระคนอื่นน่ะสิ
//มะเร็งลำไส้ใหญ่ เป็นมะเร็งที่พบบ่อยเป็นอันดับต้นๆ ในประเทศไทยนะคะ
ก่อนวันที่ต้องมาแผนกรังสี 1 วัน เราต้องดื่มน้ำมันละหุ่ง เพื่อให้ขับทุกอย่างในลำไส้ออกมาให้หมด
เอ่อ...เราไม่รู้ว่าปกติคนอื่นกินกันเท่าไหร่ แต่หมอให้เรามาขวดนึงเต็มๆ เราต้องกินหมดนั่นอ่ะ TT^TT
รสชาติ
ตอนแรกยังไม่รู้สึก แต่ช่วงเช้ามืดเท่านั้นแหล่ะ ปรู๊ดปร๊าดเลยค่ะ ไม่ต้องออกแรงอะไรเลย
อาหารก็ห้ามกิน น้ำก็ห้ามดื่ม คือ ทรมานมาก ณ จุดนั้น คิดว่าจะเสียน้ำหมดตัวซะแล้ว 555+
เช้ามา ลากสังขาร พาตัวเองไปโรงพยาบาล ระหว่างทางมีวูบๆ บ้าง ไม่เป็นไร เราสตรอง!!!
ไปถึงเจ้าหน้าที่ให้เปลี่ยนชุด โดยถอดทุกชิ้นออกจากร่างกาย ใส่ชุดคลุมตามแบบโรงพยาบาล
ก่อนอื่น ต้องเอ็กซเรย์ก่อน ว่ายังมีอะไรเหลือในลำไส้มั้ย เพราะถ้ามีเหลือจะทำไม่ได้ค่ะ
เอ็กซเรย์เสร็จ ของเราไม่มีอะไรในลำไส้ละ สามารถทำได้เลย
วิธีการตรวจลำไส้ใหญ่ของเราใช้วิธีการสวนแป้งแบเรียมซัลเฟตนะคะ
ขึ้นนอนบนเตียงเอ็กซเรย์ จากนั้นเจ้าหน้าที่รังสี ก็จะเอาสายยางต่อนั่นนี่นู่น มาเสียบเข้าก้น
ฮือออออ....ตอนถูกนิ้วหมอจิ้มก็ว่าทรมานแล้วนะ นี่คือแบบ ลึกกว่านั้น และจิ้มคาไว้เลย TT^TT
จากนั้นก็ปล่อยให้แป้งไหลมาตามท่อ เข้าไปในลำไส้ใหญ่ของเรา
ความรู้สึกเหมือนตอนปวดอึมากๆ อ่ะ แต่ห้ามปล่อยนะ ต้องพยายามอดทนไว้ เหงื่อแตกพลั่กค่ะ
หลังจากแป้งไปเคลือบลำไส้ใหญ่ของเราพอสมควรแล้ว คุณหมอก็จะเข้ามา เพื่อทำการถ่ายภาพเอ็กซเรย์ค่ะ
สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เราต้องพลิกซ้าย ขวา นอนคว่ำ นอนหงาย ขยับไปมา ให้ขณะที่สายยางยังเสียบก้น
และเจ้าหน้าที่เป่าลมมาตามสายเรื่อยๆ เพื่อให้ผนังลำไส้ขยาย จะได้เห็นชัดๆ ปุ๊ดๆๆๆๆๆ
มันแน่นท้อง จุกถึงคอ อึดอัดมาก ปวดท้องมาก จังหวะนั้น คิดในใจว่า พอเห๊อะ!!!
พอเสร็จสิ้นกระบวนการเอ็กซเรย์ เราคิดว่าเจ้าหน้าที่ทำการดูดลมออก
ก็รู้สึกสบายท้องกว่าเดิมนิดนึง แล้วปล่อยให้เราไปถ่าย
บอกเลยว่า ไม่ต้องอะไรเลย แค่นั่งลง แป้งไหลมาแบบเทน้ำอ่ะ ไม่มีอะไรเลย นอกจากแป้ง
กลับมาเอ็กซเรย์อีกรอบ แล้วเปลี่ยนชุดกลับบ้าน ทานอาหารได้ตามปกติ
อีกวันไปฟังผล ตื่นเต้นมาก ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
สรุปผลออกมา หมอบอกว่า ไม่มีเนื้องอกนะคะ แค่ลำไส้ใหญ่อักเสบ เป็นแผล ผนังลำไส้เลยบวม
โอเค...จบปิ๊ง
สำหรับใครที่มีปัญหาเรื่องการขับถ่าย หรือปวดท้องบ่อยๆ
เราคิดว่า อย่าปล่อยไว้จนสายเกินไปนะคะ ตรวจตั้งแต่เนิ่นๆ รักษาตั้งแต่เริ่มเป็น
การแพทย์สมัยนี้ไปไกลมากแล้วค่ะ เกือบทุกโรครักษาหาย บรรเทาได้นะ
ขอให้สุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บไม่ป่วยกันทุกคนนะคะ สวัสดีค่ะ