มาดูวิธีการแก้ปัญหาเด็กถูกแบนจากเพื่อนๆในห้องเรียนสไตล์เกาหลีกันครับ

ก่อนอื่นขอขอบคุณ ต้นเครดิต
http://www.dek-d.com/studyabroad/28127/
ที่ลงแรงกายแรงใจตั้งใจแปลและเผยแพร่
(ที่ต้นฉบับมี link คลิปด้วย)















































































































































































































































































































































































ถ้าเป็นที่ไทยก็คงจะประมาณ "เอาหน่าา อดทนไปเหอะ สังคมในโรงเรียนไม่ได้อยู่กับเธอตลอดไป เดี่ยวเรียนจบก็สบายเอง"

เห้ยย คือคนไม่โดนเองไม่เข้าใจหรอก แบบมันอึดอัดยิ้มขนาดไหน มันไม่ตายแต่ทรมานครับ


เราเป็นคนหนึ่งที่รู้สึกแบบ เกลียดเราได้นะถ้าเธอคิดว่าไม่ดีพอให้เธอชอบหรือเราทำอะไรผิด'จริงๆ' แต่ถ้าจะเกลียดก็ขอให้เกลียดเพราะ'ความชั่วของเราจริงๆ' ไม่ใช่แค่เกลียดเพียงเพราะแค่ว่า 'เขาบอกกันมาว่าไม่ดี'


นิสัยเสียอย่างหนึ่งที่เราเจอมาทั้งในที่โรงเรียนและในที่ทำงาน คือคนไทยส่วนใหญ่ไม่ค่อยกล้าวิจารณ์แบบตรงไปตรงมาว่าอะไรไม่ดียังไงควรปรับปรุงแบบไหน เพราะกลัวแตกหัก กลัวเข้าหน้ากันไม่ติด มันเป็นมารยาททางสังคมที่เราไม่ค่อยจะอินและไม่อยากทำตาม อันที่จริงถ้าใจมันแมนและแฟร์มากพอทั้งคนว่าและคนโดนว่า เราว่ามันสมควรคุยกัน คนที่ถูกบอกก็จะได้ปรับปรุงตัวได้(ถ้ามันจริงก็ควรจะปรับ) ส่วนคนที่ได้บอกก็ถือว่าไม่ได้หักหน้าใคร เป็นการช่วยกันทางอ้อมด้วยซ้ำ เสียแต่จะประมาณ อะไรทนกันได้ก็ทนกันไป (จะทนเพื่อ?) คือมันไม่ใช่เรื่องที่สมควรอดทน ผมรักงานของผมมากพอจะพูดตรงๆว่าผู้บริหารงานแมร่งบริหารระบบห่วยตรงไหน ใช้ทรัพยากรมนุษย์เปลื้องยังไง


อย่าคิดว่าไม่มีนะ มีจริงๆ เราเคยเปิดใจคุยแล้วกับคนที่เกลียดเรา ว่าเรายิ้มยังไง ทำไมถึงไม่ชอบ มีทั้งเรื่องจริงบ้าง ไม่จริงบาง เราก็บอกไปอันไหนเราแก้ไขได้จะแก้ให้จะได้อยู่ด้วยกันได้ บางคนเข้าใจก็กลายเป็นเพื่อนคุยกันมาได้จนถึงทุกวันนี้ บางคนไม่ก็แยกย้ายกันไป (ซึ่งเราโอเคนะ เพราะถือว่าเราทำหน้าที่ของเราแล้ว กับคนที่มีความเชื่อฝั่งหัวไปแล้วว่าเรายิ้มนี้คือเราไม่ไปเปลี่ยนแปลงมันหรอก ความเชื่อมันเปลี่ยนกันยาก) นอกเหนือจากนั้นก็คบคนที่ทั้งเราทั้งเขาสบายใจที่จะคบกัน ทุกวันนี้ก็มีเพื่อนไม่มาก แต่มั่นใจได้มากๆว่าพึ่งพาและไว้ใจพวกแมร่งได้ทุกตัว


ปัญหาพวกนี้มันไม่ใช่แค่บอกว่าให้อดทนแล้วมันจะผ่านๆไป เหมือนเวลาเด็กชกกันแล้วให้จับมือๆ รักกันนะๆ ...รักกันพ่องสิค่ะ olo มันต่อยกู ทำไมกูต้องรักคนที่ทำร้ายกู


ก็ขอนำกระทู้มาฝากเพียงเท่านี้ครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่