เกลียดแม่ตัวเอง

แม่ชอบว่า ชอบด่า ชอบเปรียบเทียบกับคนอื่นตลอด ทำอะไรก็ไม่เคยดีพอในสายตาพ่อกับแม่ วันหยุดก็ตื่นสายไม่ได้ต้องรีบมาทำงานบ้าน บอกแอร์ก็ไม่จ่ายช่วยกูสักบาทมีจิตสำนึกหน่อย วันไหนตื่นสายหน่อยแม่จะโกรธมาก เปิดประตูมาดึงผ้าห่มหนูออก ละก็ด่าด่าพูดออกมาเหมือนหนูไม่ใช่ลูก เช่นวันไหนตื่นสายอีกกูจะฟาด ทำตัวแบบนี้ใครจะมารัก เกิดมาที่ดีๆแล้วทำตัวให้ดีหน่อย เรียนจบแค่นี้ก็พอถ้าการศึกษาไม่ได้ช่วยเลย ทั้งที่ไม่เคยเกเรไม่เคยติด0 ร มส ทั้งที่เราพยายามมาตลแต่แม่ไมไม่เคยชมไม่เคยเห็นค่าตรงนั้นเลย  ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไปทำอะไรให้แม่โกรธขนาดนั้น เวลาอยู่บ้านไม่มีความสุขเลยต้องทนให้แม่ด่าอยู่อย่างงั้น