จขกท. อายุ 27 ปี ทำงาน IT Support ครับ ประสบการณ์งาน 2 ปีกว่าๆ เงินเดือน 23k ไม่ได้จบสายไอทีมาครับ ทำงานไม่ตรงสาย ก็เลยพื้นฐานน้อยหรือแทบจะไม่มีก็ว่าได้ สิ่งที่ทำได้ก็คือ ซ่อมประกอบ PC, Notebook , ติดตั้ง Windows, ใช้ Macbook เป็นบ้าง, บริหารระบบ AD, MS Exchange console สร้าง user และ e-mail, ซ่อม Printer เบื้องต้น, มีความรู้เรื่อง network บ้างนิดหน่อย แต่ไม่ถึงขึ้นมือโปร เคยลงไปจับบ้างแต่รู้สึกไม่ถนัด หน้าที่ๆทำอยู่ทุกวันนี้ก็ตามความสามารถข้างต้นแหละครับ แต่เนื่องจากเป็นบริษัทเล็กๆเลยรู้สึกเบื่อๆ เหมือนทำงานไปวันๆ กินเงินเดือนไป รู้สึกว่ายังไม่ใช่งานที่ตัวเองรักหรือถนัดจริงๆ เพราะว่ามีภาระทางบ้าน มีหนี้สิน ก็เลยยังคงต้องทำไป ตัวงานก็ไม่เลวร้ายอะไรครับ แต่ปัญหาที่หนักใจที่สุดทุกวันนี้ ก็คือรู้สึกอึดอัดและเบื่อคนในทีมมากครับ ปัญหาต่างๆที่ไม่ค่อยพึงพอใจพวกเค้า ก็เช่น
- ช่วงเวลาที่มาทำงาน คนในทีมจะเป็นคนนิ่งๆใส่กัน หลายๆคนนอกทีมบอกว่าทีมเราแนว indy หัวหน้ากับพี่อีกคนไม่ค่อยกินเส้นกัน วันๆไม่คุยด้วยกันเลยก็ว่าได้ แล้วเค้าก็ไม่คุยกับเราเช่นกัน ไม่มีการสอนงานเพิ่มเติมให้ กั๊กงานในส่วนที่ยากเหนือความสามารถเราไว้ทำคนเดียว และระบบงานอย่างว่าต้องมี user password เข้าไปศึกษาถึงจะทำได้ เคยขอ พวกเค้าก็ไม่ยอมให้ เคยขอร้องให้สอน เค้าก็บอกว่าวันรุ่งขึ้นจะสอน แต่ก็แอบไปทำคนเดียวจนเสร็จงาน แกล้งลืมว่าต้องสอนเรา บางทีขอให้สอน หัวหน้ากับพี่อีกคนก็เกี่ยงกันสอนงานเรา จนฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องเดินหนีอีกฝ่ายไป ตรงส่วนนี้เราเข้าใจครับว่า ถ้าหากเรารู้ระบบงานเสียหมด เค้าก็ย่อมกลัวหมดความหมายในบริษัทเป็นธรรมดา บวกกับอายุเยอะแล้ว 42-43 จะหางานใหม่ก็ลำบาก แต่ในใจเราแค่อยากศึกษาไว้เท่านั้น ไม่ได้ไปแย่งงานเค้าทำ แต่ก็ไม่รู้จะทำให้เค้าสอนได้ยังไง เพราะขนาดหัวหน้าใหญ่มาบอกให้สอนเราให้ทำแทนเค้าบ้าง เค้าก็ยังไม่สอน ทำนิ่งใส่อีก ก็จนปัญญาครับ ทำงานเท่าที่จะทำได้ไป
- หัวหน้าทีมเรา อายุ 42 เค้าไม่มีลูกมีเมีย และมีท่วงทีอาการไปทางเป็นตุ๊ด แต่ก็ไม่ยอมแสดงออกแบบเปิดเผย เพราะบทบาททางสังคม ซึ่งเราก็พอมองออกและมีคนที่เค้าเคยทำงานยืนยันมาด้วยอีกที บางทีเค้าก็ชอบเรียกร้องความสนใจจากเรามากจนเกินไป คือเราเองก็ไม่ได้รังเกียจอะไรเค้านะครับ แรกๆก็ดีอยู่ แต่พออยู่ไปนานๆดูเหมือนจะเรียกร้องความสนใจจากเรามากจนเกินไป จนกลายเป็นความรำคาญ เช่น เวลาไปกินข้าวก็ชอบมาวิเคราะห์ปริมาณแคลอรี่ในอาหารที่เราซื้อมาว่า กินไปเยอะขนาดนี้จะไหวหรอ จัดขนาดนี้เลยหรอ ใส่น้ำตาลเยอะไปหรือเปล่า จนรู้สึกไม่มีความสุขกับการกินอาหารกลางวัน คือบางทีแทบอยากจะว่าไปว่า "พี่รู้สึกปวดๆไหล่บ้างมั้ยครับ เพราะอะไรมันหนัก.....ของพี่อยู่หรือเปล่า" แต่ก็อดทนครับ บางทีไปจองที่นั่งที่คนเค้ากำลังจะออก ก็มาหาว่า "เราไปทำหื่นใส่พวกผู้ชายใช่มั้ย เค้าเลยรีบไปหมด" ....เอิ่ม ผมไม่ใช่พี่นี่ แล้วก็เวลาไปกินข้าวกันเป็นกลุ่มก็ชอบเปิดประเด็นเรื่องตุ๊ด เกย์ เป็นประจำ ซึ่งตรงนี้ผมมองว่าพี่แกหมกมุ่นเกินไป แต่ก็ไม่ชอบตรงยุ่งกะชีวิตผมมากไปอีก
- ช่วงเวลาวันหยุด ไม่ว่าจะลาป่วย ป่วยหนัก หรือลาพักร้อน ช่วงเวลาพักผ่อนของเรา หัวหน้าคนนี้จะไลน์มาถามงานกับเราตลอดทุกวันหยุด ทำนองว่าลาป่วยก็ไลน์ถามประมาณนั้น ทำแบบนี้หลายรอบจนเรารู้สึกว่า เค้าล้ำเส้นเวลาของเรามากจนเกินไป เพราะว่าบางทีบางปัญหาที่เค้าถามเรามา พี่เค้าก็แก้เองได้ ก็สงสัยว่าเค้าจะถามเราทำไม เช่น เราลาพักร้อนสองวัน พอดีมีคนลาออกในวันที่เราลา พี่เค้ารับคืน Notebook จากพนักงานลาออกแทนเราที่หยุดงาน แล้วก็มีคนใหม่เข้าด่วนพอดี ทีนี้จำนวนเครื่องที่ได้รับคืนกับจำนวนคนมันพอดีกัน แทนที่เค้าจะใช้สองเครื่องนั้นให้พนักงานใหม่ กับไลน์มาถามเราว่า " มีเครื่องไหม " เราก็นิ่งใส่เพราะเบื่อกับการจู้จี้ของพี่เค้า จนเค้าโทรมาหาเรา
เราก็ถามกลับว่า "ทำไมไม่ใช้เครื่องที่รับคืนให้พนักงานใหม่" เค้าบอกว่า "อนาคตจะมีคนมาแทนตำแหน่งคนลาออกหรือเปล่าก็ไม่รู้" คืองเหมือนกันว่าเค้าจะกังวลอะไรกับอนาคต ทำไมไม่ทำปัจจุบันให้จบก่อน สุดท้ายว่าพรุ่งนี้เราจะเข้าไปเคลียร์งานเองให้เสร็จ คืองงกับความคิดแปลกๆของหัวหน้า แล้วก็ก้าวก่ายเวลาส่วนตัวเรามาก บางก็คิดว่าเค้าแกล้งโง่ ไลน์มาโทรมาคุยกับเรา เพราะอยากคุยด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะในเวลางานเค้าก็ไม่คุยกับเรานะครับ บางออฟไลน์แชทไว้ก็ทักมา ไม่ยอมคุยตรงๆ ไม่รู้เป็นอะไร จะมาคุยจัดเต็มตอนผมลาป่วยหรือลาพักร้อนนี่แหละไม่รู้เป็นอะไร
ทุกวันนี้เบื่อมากๆเลยครับ มองหน้าคนในทีมก็แทบไม่อยากจะมองเลยแต่ละวันที่ไปทำงาน เบื่อการกระทำ บางทีว่างจัดก็หาอะไรอ่านเสริมความรู้ไป แต่ก็เบื่ออยู่ดี ไม่มีคนคุยด้วย ก็ไปนั่งเล่นในห้องน้ำสักพักก็มีครับ เบื่อจริงๆ เคยไปดูดวงเรื่องการงานมาด้วยไพยิปซี เค้าก็บอกว่าควรทนไปอีกปีนึง เพราะปีนี้ถ้าเปลี่ยนงานจะเสียหายมาก ก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งนะครับ ไม่รู้จะทำยังไงให้มันมีความรู้สึกดีกว่านี้ขึ้นมาครับ อยากได้คำแนะนำ
รู้สึกไม่ค่อยอยากไปทำงาน
- ช่วงเวลาที่มาทำงาน คนในทีมจะเป็นคนนิ่งๆใส่กัน หลายๆคนนอกทีมบอกว่าทีมเราแนว indy หัวหน้ากับพี่อีกคนไม่ค่อยกินเส้นกัน วันๆไม่คุยด้วยกันเลยก็ว่าได้ แล้วเค้าก็ไม่คุยกับเราเช่นกัน ไม่มีการสอนงานเพิ่มเติมให้ กั๊กงานในส่วนที่ยากเหนือความสามารถเราไว้ทำคนเดียว และระบบงานอย่างว่าต้องมี user password เข้าไปศึกษาถึงจะทำได้ เคยขอ พวกเค้าก็ไม่ยอมให้ เคยขอร้องให้สอน เค้าก็บอกว่าวันรุ่งขึ้นจะสอน แต่ก็แอบไปทำคนเดียวจนเสร็จงาน แกล้งลืมว่าต้องสอนเรา บางทีขอให้สอน หัวหน้ากับพี่อีกคนก็เกี่ยงกันสอนงานเรา จนฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องเดินหนีอีกฝ่ายไป ตรงส่วนนี้เราเข้าใจครับว่า ถ้าหากเรารู้ระบบงานเสียหมด เค้าก็ย่อมกลัวหมดความหมายในบริษัทเป็นธรรมดา บวกกับอายุเยอะแล้ว 42-43 จะหางานใหม่ก็ลำบาก แต่ในใจเราแค่อยากศึกษาไว้เท่านั้น ไม่ได้ไปแย่งงานเค้าทำ แต่ก็ไม่รู้จะทำให้เค้าสอนได้ยังไง เพราะขนาดหัวหน้าใหญ่มาบอกให้สอนเราให้ทำแทนเค้าบ้าง เค้าก็ยังไม่สอน ทำนิ่งใส่อีก ก็จนปัญญาครับ ทำงานเท่าที่จะทำได้ไป
- หัวหน้าทีมเรา อายุ 42 เค้าไม่มีลูกมีเมีย และมีท่วงทีอาการไปทางเป็นตุ๊ด แต่ก็ไม่ยอมแสดงออกแบบเปิดเผย เพราะบทบาททางสังคม ซึ่งเราก็พอมองออกและมีคนที่เค้าเคยทำงานยืนยันมาด้วยอีกที บางทีเค้าก็ชอบเรียกร้องความสนใจจากเรามากจนเกินไป คือเราเองก็ไม่ได้รังเกียจอะไรเค้านะครับ แรกๆก็ดีอยู่ แต่พออยู่ไปนานๆดูเหมือนจะเรียกร้องความสนใจจากเรามากจนเกินไป จนกลายเป็นความรำคาญ เช่น เวลาไปกินข้าวก็ชอบมาวิเคราะห์ปริมาณแคลอรี่ในอาหารที่เราซื้อมาว่า กินไปเยอะขนาดนี้จะไหวหรอ จัดขนาดนี้เลยหรอ ใส่น้ำตาลเยอะไปหรือเปล่า จนรู้สึกไม่มีความสุขกับการกินอาหารกลางวัน คือบางทีแทบอยากจะว่าไปว่า "พี่รู้สึกปวดๆไหล่บ้างมั้ยครับ เพราะอะไรมันหนัก.....ของพี่อยู่หรือเปล่า" แต่ก็อดทนครับ บางทีไปจองที่นั่งที่คนเค้ากำลังจะออก ก็มาหาว่า "เราไปทำหื่นใส่พวกผู้ชายใช่มั้ย เค้าเลยรีบไปหมด" ....เอิ่ม ผมไม่ใช่พี่นี่ แล้วก็เวลาไปกินข้าวกันเป็นกลุ่มก็ชอบเปิดประเด็นเรื่องตุ๊ด เกย์ เป็นประจำ ซึ่งตรงนี้ผมมองว่าพี่แกหมกมุ่นเกินไป แต่ก็ไม่ชอบตรงยุ่งกะชีวิตผมมากไปอีก
- ช่วงเวลาวันหยุด ไม่ว่าจะลาป่วย ป่วยหนัก หรือลาพักร้อน ช่วงเวลาพักผ่อนของเรา หัวหน้าคนนี้จะไลน์มาถามงานกับเราตลอดทุกวันหยุด ทำนองว่าลาป่วยก็ไลน์ถามประมาณนั้น ทำแบบนี้หลายรอบจนเรารู้สึกว่า เค้าล้ำเส้นเวลาของเรามากจนเกินไป เพราะว่าบางทีบางปัญหาที่เค้าถามเรามา พี่เค้าก็แก้เองได้ ก็สงสัยว่าเค้าจะถามเราทำไม เช่น เราลาพักร้อนสองวัน พอดีมีคนลาออกในวันที่เราลา พี่เค้ารับคืน Notebook จากพนักงานลาออกแทนเราที่หยุดงาน แล้วก็มีคนใหม่เข้าด่วนพอดี ทีนี้จำนวนเครื่องที่ได้รับคืนกับจำนวนคนมันพอดีกัน แทนที่เค้าจะใช้สองเครื่องนั้นให้พนักงานใหม่ กับไลน์มาถามเราว่า " มีเครื่องไหม " เราก็นิ่งใส่เพราะเบื่อกับการจู้จี้ของพี่เค้า จนเค้าโทรมาหาเรา
เราก็ถามกลับว่า "ทำไมไม่ใช้เครื่องที่รับคืนให้พนักงานใหม่" เค้าบอกว่า "อนาคตจะมีคนมาแทนตำแหน่งคนลาออกหรือเปล่าก็ไม่รู้" คืองเหมือนกันว่าเค้าจะกังวลอะไรกับอนาคต ทำไมไม่ทำปัจจุบันให้จบก่อน สุดท้ายว่าพรุ่งนี้เราจะเข้าไปเคลียร์งานเองให้เสร็จ คืองงกับความคิดแปลกๆของหัวหน้า แล้วก็ก้าวก่ายเวลาส่วนตัวเรามาก บางก็คิดว่าเค้าแกล้งโง่ ไลน์มาโทรมาคุยกับเรา เพราะอยากคุยด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะในเวลางานเค้าก็ไม่คุยกับเรานะครับ บางออฟไลน์แชทไว้ก็ทักมา ไม่ยอมคุยตรงๆ ไม่รู้เป็นอะไร จะมาคุยจัดเต็มตอนผมลาป่วยหรือลาพักร้อนนี่แหละไม่รู้เป็นอะไร
ทุกวันนี้เบื่อมากๆเลยครับ มองหน้าคนในทีมก็แทบไม่อยากจะมองเลยแต่ละวันที่ไปทำงาน เบื่อการกระทำ บางทีว่างจัดก็หาอะไรอ่านเสริมความรู้ไป แต่ก็เบื่ออยู่ดี ไม่มีคนคุยด้วย ก็ไปนั่งเล่นในห้องน้ำสักพักก็มีครับ เบื่อจริงๆ เคยไปดูดวงเรื่องการงานมาด้วยไพยิปซี เค้าก็บอกว่าควรทนไปอีกปีนึง เพราะปีนี้ถ้าเปลี่ยนงานจะเสียหายมาก ก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งนะครับ ไม่รู้จะทำยังไงให้มันมีความรู้สึกดีกว่านี้ขึ้นมาครับ อยากได้คำแนะนำ