GHost Detective File 2-10 พิธีกรรมสยองขวัญ

เช้าวันเสาร์ ซึ่งก้ผ่านไปหลายวันตั้งแต่มีการติดตั้งกล้องในโรงเรียน ภู ดาว หมอเจี๊ยบ ผู้กองต้อม ครูพิลาวรรณ และพ่อแม่ของเหยื่อผู้เสียชีวิต ได้พาคนมาช่วยในการขุดลอกสระครั้งนี้ ซึ่งแต่ละคนหวังว่าจะเจออะไรบ้าง

การขุดลอกเริ่มจากดูดน้ำออกมาจากสระมาเก็บไว้ที่รถสูบน้ำ จนสระนั้นแห่ง ซึ่งเป็นไปตามคาด พื้นสระที่เป็นดินโคลน มีรอยเท้าผู้ตายปรากฏอยู่ ทำให้แม่ของผู้ตายถึงกับร้องไห้และเป็นลม วึ่งก่อนจะเริ่มขุดลอก ดาวก้ได้ถ่ายภาพและวีดีโอไว้เป็นหลักฐาน ชั้นโคลนนั้นมีความหนาประมาณครึ่งไม้บรรทัด และส่วนที่ลึกลงไปกว่านั้นเป็นชั้นดินเดิมของสระ

ประมาณแปดโมงเช้าเป็นเวลาเริ่มขุดสระ ทุกคนช่วยกันแบบกจอบคนละเล่มเพื่อขุด และภุได้บอกว่า หากเจอสิ่งของอะไรให้บอกด้วย เผื่อว่ามันจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกิดขึ้น

การขุดดำเนินไปจนถึงช่วงบ่ายแก่ๆจึงเสร็จ แต่นอกจากโคลนที่ขุดขึ้นมาได้แล้ว ก็ไม่มีหลักฐานอะไรพอที่จะบอกได้ว่าเกิดอะไรกับสระนี้อยู่เลย จนทำให้พ่อแม่ผู้ตายต้องผิดหวังไปตามๆกัน

"คุณภูขอบคุณมากนะครับที่ช่วยเรื่องลูกชายผม ตอนนี้ผมก้พอทำใจได้บ้างแล้วล่ะครับ" พ่อผู้ตายพูดกับภูอย่างคนปลงตก แต่ว่า...

"มันก็ไม่แน่หรอกครับ จริงๆผมก็อยากพิสูจย์เรื่องที่ว่ามีปลาหายไปด้วย แล้ววันนั้น ที่พวกผมมาตั้งกล้องไว้ก็เจอเบาะแสหลายอย่างเลย ถ้าคุณพ่อสนใจก็มาดุด้วยกันก้ได้นะครับ" เมื่อภูพูดจบคุณพ่อก็เริ่มมีหวังขึ้น และหลังจากที่ปล่อยน้ำลงไปที่สระและมีการปล่อยปลาลงไปตามแผน ภูก็ได้นัดคุณพ่อผู้ตายมายังที่บ้านของดาว ที่ถูกใช้เป็นฐานหลักช่วยคราวนั่นเอง

................................

ส่วนห้องนั่งเล่นของบ้านดาว มีอุปกรณ์คอมพิวเตอร์วางอยู่มากมาย ฝาผนังด้านหนึ่งมีจอสำหรับฉายโปรเจคเตอร์ห้อยอยู่ ซึ่งมันถุกใช้สำหรับรับข้อมูลภาพและเสียงจากจุดตั้งกล้องในโรงเรียน

"จากภาพที่พวกผมได้ติดกล้องไว้จำนวนเจ็ดแห่งด้วยกันประกอบด้วย บริเวรณสระน้ำ โรงอาหาร อาคารเรียนอื่น ตึกรับรอง ห้องนาฏศิลป์ บริเวรณต้นไทรและตึกเรียน ซึ่งผมได้ทำการวิเคราะห์ จากภาพและเสียงที่ได้ในแต่ละคืนผมอยากให้ทั้งคุรพ่อคุณแม่ และครูพิลาวรรณได้ดูนะครับว่าเกิดอะไรขึ้น" เมื่อภุพูดจบ เขาจึงได้ ดาวเปิดไฟลืวีดีโอที่ตัดต่อไว้ เรียงตามสถานที่ต่างๆ

เวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมง ภาพและเสียงที่ได้จากบริเวณสระน้ำ โรงอาหาร อาคารอื่น ตึกรับรอง ห้องนาฏศิลป์ และบริเวณต้นไทร ไม่มีอะไรผิดปกติเลย ไม่มีการเคลื่อนไว้ของอะไร ทั้งจากสิ่งมีชีวิตหรือแม้แต่สิ่งไม่มีชีวิต จนพ่อของผู้ตายเริ่มหงุดหงิด

"นี่คุณให้ผมมาดูอะไรเนี้ย ไม่เห็นมีอะไรที่จะบอกว่าลุกชายผมเป็นอะไรไปเลยไม่ใช่เหรอไง" พ่อผู้ตายพูดออกมาอย่างฉุนเฉียว จนภูต้องบอกให้ใจเย็นๆ

"เดี๋ยวก่อนสิครับยังขาดอีกที่หนึ่ง"ว่าแล้วภูก็ส่งสัญญาณให้ดาว เปิดภาพจากตึกเรียน และสิ่งที่ได้เห็นก็ทำให้ทุกคนที่ดูต้องขนลุก แม้แต่ดาว หมอเจี๊ยบและภุกองต้อมที่ได้เห้นภาพนี้มาก่อนแล้วก็ตาม

ภาพเงาสีดำเดินผ่านไปตามระเบียงทางเดินของตึกเรียน เสียงประหลาดที่แทรกเข้ามาเป็นระยะ โต๊ะเก้าอี้ที่ขยับเองของห้อง 601 และมีเงาดำรุปร่างมนุษย์เดินไปเดินมาในห้องนั้นอีกด้วย ส่วนเสียงประหลาดที่ แทรกเข้ามาเป็นระยะๆ แม้เสียงจะเบา แต่ด้วยเทคโนโลยี ทำให้เสียงนั้นถูกขยาย มันเป็นเสียงกรีดร้อง เสียงร้องไห้ และเสียงขอความช่วยเหลือ และที่สำคัญ ภาพต่างๆเสียงต่างๆ มันเหมือนเดิม เป็นเหมือนกันซ้ำๆในทุกคืน

เมื่อดูจบ พ่อแม่ของผู้ตายและครูพิลาวรรณถึงกับพูดอะไรไม่ออก จนทำให้แต่ละคนขนลุกโดยไม่รู้ตัว

"จากหลักฐานที่ได้ ทุกคนก็พอจะรู้แล้วใช่มั้ยครับว่าเกิดอะไรขึ้น" ทุกคนพูดไม่ออก เมื่อภาพที่เห็นมันเด่นชัดขนาดนั้น

"นี่หมายความว่าทุกวันนี้เรากำลังเรียนที่ตึกผีสิงอย่างนั้นเหรอคะ" ครูพิลาวรรณถามด้วยความกลัว ภูก้ได้แต่พยักหน้ารับ

"หมายความว่าผีพวกนี้ใช่มั้ยที่มันฆ่าลูกผม" พ่อผู้ตายถามแต่คราวนี้ภูปฏิเสธ

"เปล่าครับ ที่พวกเราเห็นนั้น พวกเราถุกแหกตาต่างหาก" ภูตอบไปแบบนั้น ทำให้ครุพิลาวรรณเผลอหลุดปากว่าแหกตายังไงออกมาโดยไม่รู้ตัว

"เดี๋ยวดิฉันจะอธิบายต่อเองนะคะ"คราวนี้หมอเจี๊ยบรับหน้าที่ต่อ

"จากหลักฐานที่เกิดขึ้น เราสรุปได้ว่า โรงเรียนนี้แบ่งออกเป็นสองส่วนคือส่วนตึกเรียนที่เราเห็นปรากฏการณ์ทางวิญญาณ และส่วนอื่นๆที่เราไม่เจออะไรเลย ในขณะที่ตอนเกิดเหตุ จะเกิดทั้งในตึกเรียนสำหรับกรณีที่อุ๊ แฟนสาวถุกผีหลอก และส่วนอื่นเช่นสระน้ำที่เอิร์นแฟนหนุ่มผู้ตายเสียชีวิต ซึ่งตรงนี้มันขัดกับหลักฐานว่า เราไม่เจอปรากฏการณ์ทางวิญญาณใดๆในส่วนอื่นเลย ในขณะที่ ที่ตึกเรียนนั้น มันดูจงใจเกินไป" พอหมอเจี๊ยบพูดจบก้เกิดคำถามขึ้นจากพ่อผู้ตาย

"หรือว่านี่จะเกิดจากฝีมือคนเหรอครับ" แต่หมอเจี๊ยบก้ปฏิเสธอีกและยืนยันว่าเป็นฝีมือวิญญาณแน่นอน

"ที่ตึกเรียนนั้น ปรากฏการณืวิญยาณนั้นมันดูจงใจเกินไป เหมือนวิญญาณเหล่านั้นเค้ารู้ว่าเรากำลังดูอยู่ และพยายามแสดงให้เรารู้ว่าเค้ามีตัวตนและต้องการแสดงให้เราเห็น สังเกตจากเสียงที่บอกว่าช่วยด้วย เหรือแม้แต่เงาที่เดินผ่านไปเฉยๆซึ่งขัดกับข้อเท็จจริงที่ว่า มันเป็นห้องเรียนในตอนกลางคืน วึ่งปกติ กิจกรรมทางวิญญาณจะเป็นไปในลักษณะเดิมซ้ำๆ และปรากฏการณืจะไม่เกิดบ่อยขนาดนี้ เพราะวิญญาณเองก็ต้องใช้พลังงานอย่างมากในการทำให้เกิดปรากฏการณ์ทางวิญญาณขึ้น นี่จึงแสดงใให้เห็นว่าวิญญาณเหล่านั้นกำลังเรียกร้องความสนใจจากพวกเรา"และเมื่อหมอเจี๊ยบพูดจบ ความสงสัยต่อไปก้พุ่งไปที่ส่วนอื่นของโรงเรียน ที่ไม่เกิดเหตุการณ์อะไรเลย

"ซึ่งนั่นเป็นเพราะว่าจริงๆแล้วโรงเรียนนี้ถุกแบ่งออกเป็นสองเขตคือ ส่วนตึกเรียน และส่วนอื่นๆ ซึ่งจากทฤษฏีนี้มันก็อธิบายได้ว่าทำไม ถ้าจะฆ่ากันถึงมีแต่ฝ่ายชายที่อยู่ด้านนอกตึกเท่านั้นที่รับเคราะห์ ส่วนฝ่ายหญิงในตึกกลับแค่ถูกหลอกและสลบไปเฉยๆมิหนำซ้ำยังโทรไปขอความช่วยเหลือให้อีกต่างหาก" ถึงตอนนี้ทุกคนก็เริ่มคล้อยตามเหตุผลนี้มากขึ้น

"หมายความว่าที่มันฆ่าลุกผมและที่หลอกหนูอุ๊ก็คนละฝ่ายกันเหรอครับ" พ่อของผู้ตายถาม

"ใช่ค่ะ และเหมือนฝ่ายนั้นจะรู้ตัวด้วยว่าเรากำลังดูอยู่ เลยไม่แสดงปรากฏการณ์ทางวิญญาณใดๆเลย ซึ่งผิดกับฝ่ายวิญญาณในตึกเรียนค่ะ" คราวนี้เรื่องก็ไขปริศนาไปได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเหตุการที่ผ่านมา แต่ภุก็ยังออกมาเสริมอีกว่า

"แต่พวกนั้นก็พลาดอย่างหนึ่ง ที่มันทิ้งร้องรอยอย่างมโหฬาร นั่นคือในส่วนอื่นของโรงเรียน เราไม่เห็นร่อรอย การปรากฏตัวหรือแม้แต่เสียงของสัตว์ใดๆเลยในโรงเรียน นั่นหมายความว่า ไม่ใช่แค่ปลาในสระ แต่สัตว์อื่นๆอย่างนก หรือหนูก็ไม่มีให้เห็น แม้แต่หลังร้านค้าโรงอาหารที่สกปรกขนาดนั้นยังไม่มีหนูโผล่มาซักตัว หรือแม้แต่เสียงนกตอนกลางคืนก็ยังไม่มีผ่าน ทุกคนไม่คิดว่ามันจะไม่แปลกเหรอครับ" เรื่องที่ภูพูดออกไปนั้นไม่ได้เตรียมกับทีมงามของเขาไว้ ทำให้ดาว หมอเจี๊ยบและผู้กองต้อม ต้องไล่ดูภาพย้อนไป และมันก็จริงตามนั้น

ซึ่งหมายความว่าผู้ตายที่รอแฟนอยู่ด้านล่างก็คือเหยื่อของอสุรกายตัวจริง และฝ่ายหยิงกลับเป็นฝ่ายที่ถูกปกป้องไว้จากอสุรกายภายนอกตึก และข้อสมมติฐานของภุก็ทำให้ดาวซึ่งเป็นนักเรียน และครูพิลาวรรณถึงกับกลัวเมื่อได้ทราบ และเมื่อภูย้ำอีกครังว่าวิญยาณที่กินสิ่งมีชีวิต และถึงกับฆ่าคนเพื่อกินนั้น ไม่ใช่วิญยาณธรรมดา แต่มันเป็น

อสุรกาย....

..........................................

ติชมกันได้ครับ บางคำที่พิมพ์ผิด เพราะแป้นผิมไม่ค่อยดี กดชิพไม่ลง ยังไงก็ขออภัยด้วยครับ

file 1 เหงา ตั้งแต่ตอนแรก http://pantip.com/topic/34830541

file 2-1 http://pantip.com/topic/34973254

file 2-2 http://pantip.com/topic/34986577

file 2-3 http://pantip.com/topic/34998149

file 2-4 http://pantip.com/topic/35006186

file 2-5 http://pantip.com/topic/35014982

file 2-6 http://pantip.com/topic/35027231

file 2-7 http://pantip.com/topic/35052016

file 2-8 http://pantip.com/topic/35060989

file 2-9 http://pantip.com/topic/35069737

ต้องขอโทษคนที่ติดตามด้วยนะครับ เมื่อคืนผมท้องเสียเลยไม่ได้ลงไว้ ยังไงพรุ่งนี้จะเขียนต่อตามกำหนดเดิมนะครับ จากนี้เรื่องราวจะเข้มข้นขึ้นแน่ๆรับประกัน

ตอนต่อไป http://pantip.com/topic/35090371