เย็นวันนั้น ผู้กองต้อมรุดไปที่โรงพยาบาลที่อุ๊เด็กสาวโชคร้ายพักรักษาตัวอยู่โดยมีหมอเจี๊ยบแฟนสาวไปด้วย ส่วนอีกด้านที่โรงเรียนหลังจากที่ นักเรียนทยอยกลับกันหมด ภู ดาว ครูพิลาวรรณ และผอ. กับลังเตรียมตัวที่จะลงสำรวจสระน้ำกลางโรงเรียน
บนฝั่ง ฝ่าย ผอ.จัดแจงเอาโต๊ะตัวใหญ่มาตั้ง โดยดาวกำลังจัดเตรียมคอมพิวเตอร์ และอุปกรณ์ต่างๆโดยมีครูพิลาวรรณเป็นลูกมือ
"อุปกรณ์ต่างๆเรียบร้อยดีมั้ย" ภูถามดาวขณะที่กำลังแต่งตัว ดาวยกมือทำสัญลักษณ์โอเคจากนั้นก้ไปเซตค่าต่างๆต่อ เนื่องจากเวลาในการสำรวจนั้นเย็นแล้ว ภูก็ต้องติดไฟฉายและกล้องเข้าไปด้วยเพื่อที่ว่าดาวที่อยู่บนฝั่งจะเห็นภาพต่างๆผ่านกล้องด้วย
"นี่อิงดาวมันจะได้เรื่องจริงๆเหรอ"ผอ.ถามด้วยความกระวนกระวาย แต่ดาวก็ตอบด้วยน้ำเสียงที่นิ่งอย่างมืออาชีพ
"ตามทฤษฏี ถ้าเราเจอสิ่งเชื่อมโยงอย่างเช่นสิ่งของ หรือซากศพก็น่าจะอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ค่ะ"
"ถ้าเรื่องนั้น จากโรงเรียนก็มีการขุดลอกสระมาโดยตลอด ถ้ามันมีจริงๆเราน่าจะเจอก่อนหน้านี้แล้วล่ะมั้ง" ครูพิลาวรรณถามด้วยความสงสัย
"นั่นก็เป็นส่วนหนึ่งครับ ผมก็คิดไว้แล้วว่ามันไม่น่าง่ายขนาดนั้น ผมก็อยากลงไปดูสภาพของสระด้วย ผมยังติดใจในเรื่อง7เรื่องลึกลับของโรงเรียนที่เกี่ยวกับสระครับ" จากนั้นภูก็ลงไปในสระน้ำ สระน้ำเป็นสระที่ลึกประมาณเมตรครึ่ง รูปร่างเกือบจะเป็นสี่เหลี่ยมจัตตุรัส ด้านละเกือบยี่สิบเมตร พื้นสระเป็นดินโคลนมีพืชน้ำขึ้นประปราย แต่ที่น่าแปลกคือ ไม่มีสัตว์น้ำอยู่เลย ไม่ว่าจะปลาหรือกบเขียด ซึ่งตรงกับเรื่องเล่าที่ว่า สระนี้ถ้าเลี้ยงปลา ปลาจะหายไป
"ภูลองมาดูตรงที่เกิดเหตุหน่อยดิ" ดาวบอกภุ หลังจากที่เห็นจุดหน้าลงสัยผ่านจอ
เป็นรอยเท้าที่เหยียบลงบนโคลน จากตรงเกือบๆกลางสระ มุ่งหน้าไปตรงฝั่ง ซึ่งมันก็คือรอยเท้าของผู้เคราะห์ร้าย
..................................................................
"สวัสดีครับ" ผู้กองต้อมกล่าวทักทายพ่อแม่ของอุ๊ที่เฝ้าลูกอยู่ในห้องผู้ป่วย โดยอุ๊ที่อาการดีขึ้น กำลังนั่งเอนบนเตียงเหมือนกำลังรอผู้กองต้อมกับหมอเจี๊ยบอยู่
"ระวังหน่อยคะ อุ๊เค้ายังไม่รู้ว่าเอิร์นเค้าเสียแล้ว"แม่ของอุ๊มากระซิบหมอเจี๊ยบ
ผู้กองต้อมลากเก้าอี้มาสองตัวมาข้างๆเตียง แต่หมอเจี๊ยบเลือกที่จะยืนคุยมากกว่าเพราะถ้านั่งเก้าอี้มันจะเตี้ยเกินไป
"น้องอุ๊หมอของถามเรื่องที่เกิดหน่อยได้มั้ยคะ" หมอเจี๊ยบเปิดประเด็นทันที และอุ๊ก็พยักหน้าตอบรับ
"วันนั้นเกิดอะไรขึ้นเหรอ"ผู้กองต้อมถามตัดหน้า อุ๊นิ่งเงียบไปซักพัก ก่อนที่เธอจะถามคำถามกลับทั้งน้ำตา
"พี่เอิร์นตายแล้วใช่มั้ยคะ"คำถามนี้ทำให้ทุกคนอึ้ง เพราะไม่มีใครบอกเธอเลยว่าแฟนของเธอเสียชีวิตแล้ว
"อีฝันค่ะวันที่อุ๊สลบอยู่ พี่เอิร์นมาหาอุ๊เค้ามาบอกลามันน่ากลับมา ขาของพี่เอิร์นมันเป็นเศษเนื้อกับกระดูก พี่เอิร์นค่อยๆคลานมาหา พี่เอิร์นดูทรมานมาก อุ๊กลัว อุ๊สงสารพี่เอิร์น" จากนั้นอุ๊ก็ปล่อยโฮออกมา จนพ่อแม่ต้องเข้ามาปลอบ
"ที่เค้าฝันตรงกับสภาพศพผู้เสียชีวิตเลย ตัวเองว่าเค้าจะเป้นผู้สัมผัสวิญญาณหรือเปล่า"ผู้กองต้อมกระซิบหมอเจี๊ยบ
"ไม่นะ แค่วิญญาณเข้าฝัน คนธรรมดาก็เห็นได้"หมอเจี๊ยบกระซิบตอบ
......................................
ทางฝั่งโรงเรียน ภูกับดาวช่วยกันเก็บของ ภาพวีดีโอทั้งหมดได้ถูกบันทึกไว้ ซึ่งเมื่อ ผอ.เห็นแบบนั้นถึงกับนั่งไม่ติด ตอนภูเพิ่งขึ้นมาได้ตรงไปขอร้องอ้อนวอนให้ช่วยจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด ซึ่งภูก็ได้ขอข้อแลกเปลี่ยนคือ เสาร์หน้า ขอให้สูบน้ำออกจากสระจากนั้น ภูกะว่าจะลองขุดเพิ่มเติม วึ่งผอ.ก็ตกลงแต่มีข้อแม้ว่าต้องขุดด้วยแรงคนเท่านั้น
"อิงดาวครูขอถามอะไรหน่อยสิ"ครุพิลาวรรณ จู่ๆก็ถามอิงดาว
"มีอะไรเหรอคะครู"ดาวรีบผละจากการเก็บของ
"เธอว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวกับ7เรื่องลึกลับหรือเปล่า"ครูพิลาวรรณถามด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยจะสู้ดี
"หนูก็ไม่แน่ใจนะคะ แล้วอีกอย่างหนูก็รู้แค่ไม่กี่เรื่องเท่านั้น อย่างสระที่ไม่มีปลา ห้องเรียนเที่ยงคืน พิธีกรรมต่ออายุ แล้วก็เรื่อง7เรื่องลึกลับที่มี6เรื่อง" คำตอบของดาวทำให้ครูพิลาวรรณเผลอยิ้มที่มุมปาก
"หรือว่าคุณครุพิลาวรรณจะรู้จัก7เรื่องลึกลับด้วยครับ" ภูที่เพิ่งเปลี่ยนชุดเสร็จเดินเข้ามาถาม
"ค่ะ ก่อนอื่นดิฉันขอแนะนำตัวอีกทีนะคะ ดิฉันชื่อ พิลาวรรณ นรินทร์ปกเกล้า เป็นศิษย์เก่าแล้วก็เป็นทายาทของเจ้าของที่ดินเดิมของโรงเรียนนี้ค่ะ"
"นรินทร์ปกเกล้า นามสกุลเหมือนชื่อโรงเรียนเลยนะคะ" ดาวถามด้วยความแปลกใจ
"ใช่แล้วล่ะ เจ้าของที่ดินเดิมคือ คุณหลวงนรินทร์ปกเกล้า เป็นทวดของครูเอง ท่านได้มอบที่ดินนี้สร้างโรเรียนน่ะ ทางรัฐบาลในสมัยนั้นเลยตั้งชื่อโรงเรียนว่านรินทร์ปกเกล้าเพื่อเป็นเกียรติให้ท่าน" ภูพยักหน้าด้วยความเข้าใจ
"แล้ว7เรื่องลึกลับที่ว่ามีอะไรบ้างล่ะครับ" ภูถามครูพิลาวรรณอีกครั้ง
"7เรื่องลึกลับน่ะ ถ้าเป็นนักเรียนจะรู้แค่6เรื่องอย่างที่อิงดาวว่านั่นแหละ แต่เรื่องที่7 มีแต่ครูเท่านั้นที่รู้ค่ะ"ครูพิลาวรรณตอบ ขณะที่ฟ้าได้มืดแล้ว บรรยากาศก็กลับดูเงียบงัน
"เรื่องแรก สระน้ำนี้ที่ไม่ว่ากี่ยุคกี่สมัย ก้ได้เอาปลามาปล่อยมาปล่อยไว้ แต่มันก็ค่อยๆหายไปจนไม่เหลือซักตัว เรื่องที่สองห้องเรียนในตึกเรียนที่ตอนกลางคืน มีมีวิญญาณมานั่งเรียนในห้อง เรื่องที่สาม การทำตุ๊กตาสำหรับนักเรียนม.ปลาย ไว้เป็นตัวแทนสำหรับให้เด็กม.6อยู่รอดปลอดภัย เรื่องที่สี่วิญญาณชุดไทยที่ตึกรับรอง เรื่องที่ห้า ต้นไทยผีสิงหลังโรงเรียน เรื่องที่หก วิญญาณในห้องนาฏศิลป์ ส่วนเรื่องที่เจ็ด มันเป็นเหมือนข้อบังคับของครูทุกคน คือห้ามใครนอนในโรงเรียนเด็ดขาด"
ดาวรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว เมื่อได้ยินที่ครูพิลาวรรณบอก โดยเฉพาะเรื่องที่สาม เธอไม่เคยรู้เลยว่าสิ่งที่เด้กม.ปลายๆทำๆกันมาจะเป็น7เรื่องลึกลับของโรงเรียน
เมื่อเก็บของกันเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ ผอ.เรียบบึ่งรถกลับโดยทันที ส่วน ดาว ภู และครูพิลาวรรณได้เดินไปยังหน้าโรงเรียนด้วยกัน
"คุณภูคะ เรื่องที่เกิดขึ้นจะเกี่ยวกับ7เรื่องลึกลับหรือเปล่าคะ"จู่ๆครูพิลาวรรณก็ถาม
"เรื่องเล่ามันก้เป็นแค่เรื่องเล่าครับ แต่บางเรื่องมันก็มีเค้าความจริงอยู่เหมือนกัน สมมตินะว่าถ้า มีคนแอบมาจับปลากันจนปลาหมด ถ้ามีคนคิดประเพณีแปลกๆให้เด้กม.ปลายทำต่อๆกันมาจนหาต้นตอไม่ได้ หรือเป็นแค่เรื่องแต่งจากสิ่งต่างๆที่ดูน่ากลัวอย่างห้องเรียน ตึกเก่า ต้นไม้ หรือห้องดนตรีไทย มันก้เป็นไปได้ไม่ใช่เหรอครับ"ภูพูดเหมือนกับเรื่องเล่าเป็นเรื่องเหลวไหล
"นี่ถ้ามันไม่จริงแล้วที่ครุพิลาวรรณบอกว่าห้ามใครมานอนในโรงเรียนล่ะนายจะว่าไง"ดาวแย้ง ภูเงียบไปพักนึง จากนั้นก็ถามดาวกลับ
"เรื่องนั้นเธอก็ต้องพิสูจน์สิว่ามันเป็นเรื่องจริง" คำพูดของภูทำให้ครูพิลาวรรณสงสัย แต่ดาวก็รู้อยู่แล้วว่าภูหมายถึงอะไร จนเธอเก็บความกลัวไม่อยู่จนแสดงออกมาทางแววตา
เสียงโทรศัพท์เครื่องภูดังขึ้น เขารับในทันที
"ภูนักเรียนคนนั้นให้การมาแล้วนะ เค้าโดนผีหลอกที่ตึกเรียนจริงๆ" เสียงหมอเจี๊ยบที่ปลายสายพูด มันทำให้ภูเริ่มคิดขึ้นมาในใจว่า
7เรื่องลึกลับอาจจะเป็นเรื่องจริง
..................................................
ติชมกันได้ครับ บางคำที่พิมพ์ผิด เพราะแป้นผิมไม่ค่อยดี กดชิพไม่ลง ยังไงก็ขออภัยด้วยครับ
file 1 เหงา ตั้งแต่ตอนแรก
http://pantip.com/topic/34830541
file 2-1
http://pantip.com/topic/34973254
file 2-2
http://pantip.com/topic/34986577
ตอนต่อไปครับ
http://pantip.com/topic/35006186
GHost Detective File 2-3 พิธีกรรมสยองขวัญ
บนฝั่ง ฝ่าย ผอ.จัดแจงเอาโต๊ะตัวใหญ่มาตั้ง โดยดาวกำลังจัดเตรียมคอมพิวเตอร์ และอุปกรณ์ต่างๆโดยมีครูพิลาวรรณเป็นลูกมือ
"อุปกรณ์ต่างๆเรียบร้อยดีมั้ย" ภูถามดาวขณะที่กำลังแต่งตัว ดาวยกมือทำสัญลักษณ์โอเคจากนั้นก้ไปเซตค่าต่างๆต่อ เนื่องจากเวลาในการสำรวจนั้นเย็นแล้ว ภูก็ต้องติดไฟฉายและกล้องเข้าไปด้วยเพื่อที่ว่าดาวที่อยู่บนฝั่งจะเห็นภาพต่างๆผ่านกล้องด้วย
"นี่อิงดาวมันจะได้เรื่องจริงๆเหรอ"ผอ.ถามด้วยความกระวนกระวาย แต่ดาวก็ตอบด้วยน้ำเสียงที่นิ่งอย่างมืออาชีพ
"ตามทฤษฏี ถ้าเราเจอสิ่งเชื่อมโยงอย่างเช่นสิ่งของ หรือซากศพก็น่าจะอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ค่ะ"
"ถ้าเรื่องนั้น จากโรงเรียนก็มีการขุดลอกสระมาโดยตลอด ถ้ามันมีจริงๆเราน่าจะเจอก่อนหน้านี้แล้วล่ะมั้ง" ครูพิลาวรรณถามด้วยความสงสัย
"นั่นก็เป็นส่วนหนึ่งครับ ผมก็คิดไว้แล้วว่ามันไม่น่าง่ายขนาดนั้น ผมก็อยากลงไปดูสภาพของสระด้วย ผมยังติดใจในเรื่อง7เรื่องลึกลับของโรงเรียนที่เกี่ยวกับสระครับ" จากนั้นภูก็ลงไปในสระน้ำ สระน้ำเป็นสระที่ลึกประมาณเมตรครึ่ง รูปร่างเกือบจะเป็นสี่เหลี่ยมจัตตุรัส ด้านละเกือบยี่สิบเมตร พื้นสระเป็นดินโคลนมีพืชน้ำขึ้นประปราย แต่ที่น่าแปลกคือ ไม่มีสัตว์น้ำอยู่เลย ไม่ว่าจะปลาหรือกบเขียด ซึ่งตรงกับเรื่องเล่าที่ว่า สระนี้ถ้าเลี้ยงปลา ปลาจะหายไป
"ภูลองมาดูตรงที่เกิดเหตุหน่อยดิ" ดาวบอกภุ หลังจากที่เห็นจุดหน้าลงสัยผ่านจอ
เป็นรอยเท้าที่เหยียบลงบนโคลน จากตรงเกือบๆกลางสระ มุ่งหน้าไปตรงฝั่ง ซึ่งมันก็คือรอยเท้าของผู้เคราะห์ร้าย
..................................................................
"สวัสดีครับ" ผู้กองต้อมกล่าวทักทายพ่อแม่ของอุ๊ที่เฝ้าลูกอยู่ในห้องผู้ป่วย โดยอุ๊ที่อาการดีขึ้น กำลังนั่งเอนบนเตียงเหมือนกำลังรอผู้กองต้อมกับหมอเจี๊ยบอยู่
"ระวังหน่อยคะ อุ๊เค้ายังไม่รู้ว่าเอิร์นเค้าเสียแล้ว"แม่ของอุ๊มากระซิบหมอเจี๊ยบ
ผู้กองต้อมลากเก้าอี้มาสองตัวมาข้างๆเตียง แต่หมอเจี๊ยบเลือกที่จะยืนคุยมากกว่าเพราะถ้านั่งเก้าอี้มันจะเตี้ยเกินไป
"น้องอุ๊หมอของถามเรื่องที่เกิดหน่อยได้มั้ยคะ" หมอเจี๊ยบเปิดประเด็นทันที และอุ๊ก็พยักหน้าตอบรับ
"วันนั้นเกิดอะไรขึ้นเหรอ"ผู้กองต้อมถามตัดหน้า อุ๊นิ่งเงียบไปซักพัก ก่อนที่เธอจะถามคำถามกลับทั้งน้ำตา
"พี่เอิร์นตายแล้วใช่มั้ยคะ"คำถามนี้ทำให้ทุกคนอึ้ง เพราะไม่มีใครบอกเธอเลยว่าแฟนของเธอเสียชีวิตแล้ว
"อีฝันค่ะวันที่อุ๊สลบอยู่ พี่เอิร์นมาหาอุ๊เค้ามาบอกลามันน่ากลับมา ขาของพี่เอิร์นมันเป็นเศษเนื้อกับกระดูก พี่เอิร์นค่อยๆคลานมาหา พี่เอิร์นดูทรมานมาก อุ๊กลัว อุ๊สงสารพี่เอิร์น" จากนั้นอุ๊ก็ปล่อยโฮออกมา จนพ่อแม่ต้องเข้ามาปลอบ
"ที่เค้าฝันตรงกับสภาพศพผู้เสียชีวิตเลย ตัวเองว่าเค้าจะเป้นผู้สัมผัสวิญญาณหรือเปล่า"ผู้กองต้อมกระซิบหมอเจี๊ยบ
"ไม่นะ แค่วิญญาณเข้าฝัน คนธรรมดาก็เห็นได้"หมอเจี๊ยบกระซิบตอบ
......................................
ทางฝั่งโรงเรียน ภูกับดาวช่วยกันเก็บของ ภาพวีดีโอทั้งหมดได้ถูกบันทึกไว้ ซึ่งเมื่อ ผอ.เห็นแบบนั้นถึงกับนั่งไม่ติด ตอนภูเพิ่งขึ้นมาได้ตรงไปขอร้องอ้อนวอนให้ช่วยจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด ซึ่งภูก็ได้ขอข้อแลกเปลี่ยนคือ เสาร์หน้า ขอให้สูบน้ำออกจากสระจากนั้น ภูกะว่าจะลองขุดเพิ่มเติม วึ่งผอ.ก็ตกลงแต่มีข้อแม้ว่าต้องขุดด้วยแรงคนเท่านั้น
"อิงดาวครูขอถามอะไรหน่อยสิ"ครุพิลาวรรณ จู่ๆก็ถามอิงดาว
"มีอะไรเหรอคะครู"ดาวรีบผละจากการเก็บของ
"เธอว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวกับ7เรื่องลึกลับหรือเปล่า"ครูพิลาวรรณถามด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยจะสู้ดี
"หนูก็ไม่แน่ใจนะคะ แล้วอีกอย่างหนูก็รู้แค่ไม่กี่เรื่องเท่านั้น อย่างสระที่ไม่มีปลา ห้องเรียนเที่ยงคืน พิธีกรรมต่ออายุ แล้วก็เรื่อง7เรื่องลึกลับที่มี6เรื่อง" คำตอบของดาวทำให้ครูพิลาวรรณเผลอยิ้มที่มุมปาก
"หรือว่าคุณครุพิลาวรรณจะรู้จัก7เรื่องลึกลับด้วยครับ" ภูที่เพิ่งเปลี่ยนชุดเสร็จเดินเข้ามาถาม
"ค่ะ ก่อนอื่นดิฉันขอแนะนำตัวอีกทีนะคะ ดิฉันชื่อ พิลาวรรณ นรินทร์ปกเกล้า เป็นศิษย์เก่าแล้วก็เป็นทายาทของเจ้าของที่ดินเดิมของโรงเรียนนี้ค่ะ"
"นรินทร์ปกเกล้า นามสกุลเหมือนชื่อโรงเรียนเลยนะคะ" ดาวถามด้วยความแปลกใจ
"ใช่แล้วล่ะ เจ้าของที่ดินเดิมคือ คุณหลวงนรินทร์ปกเกล้า เป็นทวดของครูเอง ท่านได้มอบที่ดินนี้สร้างโรเรียนน่ะ ทางรัฐบาลในสมัยนั้นเลยตั้งชื่อโรงเรียนว่านรินทร์ปกเกล้าเพื่อเป็นเกียรติให้ท่าน" ภูพยักหน้าด้วยความเข้าใจ
"แล้ว7เรื่องลึกลับที่ว่ามีอะไรบ้างล่ะครับ" ภูถามครูพิลาวรรณอีกครั้ง
"7เรื่องลึกลับน่ะ ถ้าเป็นนักเรียนจะรู้แค่6เรื่องอย่างที่อิงดาวว่านั่นแหละ แต่เรื่องที่7 มีแต่ครูเท่านั้นที่รู้ค่ะ"ครูพิลาวรรณตอบ ขณะที่ฟ้าได้มืดแล้ว บรรยากาศก็กลับดูเงียบงัน
"เรื่องแรก สระน้ำนี้ที่ไม่ว่ากี่ยุคกี่สมัย ก้ได้เอาปลามาปล่อยมาปล่อยไว้ แต่มันก็ค่อยๆหายไปจนไม่เหลือซักตัว เรื่องที่สองห้องเรียนในตึกเรียนที่ตอนกลางคืน มีมีวิญญาณมานั่งเรียนในห้อง เรื่องที่สาม การทำตุ๊กตาสำหรับนักเรียนม.ปลาย ไว้เป็นตัวแทนสำหรับให้เด็กม.6อยู่รอดปลอดภัย เรื่องที่สี่วิญญาณชุดไทยที่ตึกรับรอง เรื่องที่ห้า ต้นไทยผีสิงหลังโรงเรียน เรื่องที่หก วิญญาณในห้องนาฏศิลป์ ส่วนเรื่องที่เจ็ด มันเป็นเหมือนข้อบังคับของครูทุกคน คือห้ามใครนอนในโรงเรียนเด็ดขาด"
ดาวรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว เมื่อได้ยินที่ครูพิลาวรรณบอก โดยเฉพาะเรื่องที่สาม เธอไม่เคยรู้เลยว่าสิ่งที่เด้กม.ปลายๆทำๆกันมาจะเป็น7เรื่องลึกลับของโรงเรียน
เมื่อเก็บของกันเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ ผอ.เรียบบึ่งรถกลับโดยทันที ส่วน ดาว ภู และครูพิลาวรรณได้เดินไปยังหน้าโรงเรียนด้วยกัน
"คุณภูคะ เรื่องที่เกิดขึ้นจะเกี่ยวกับ7เรื่องลึกลับหรือเปล่าคะ"จู่ๆครูพิลาวรรณก็ถาม
"เรื่องเล่ามันก้เป็นแค่เรื่องเล่าครับ แต่บางเรื่องมันก็มีเค้าความจริงอยู่เหมือนกัน สมมตินะว่าถ้า มีคนแอบมาจับปลากันจนปลาหมด ถ้ามีคนคิดประเพณีแปลกๆให้เด้กม.ปลายทำต่อๆกันมาจนหาต้นตอไม่ได้ หรือเป็นแค่เรื่องแต่งจากสิ่งต่างๆที่ดูน่ากลัวอย่างห้องเรียน ตึกเก่า ต้นไม้ หรือห้องดนตรีไทย มันก้เป็นไปได้ไม่ใช่เหรอครับ"ภูพูดเหมือนกับเรื่องเล่าเป็นเรื่องเหลวไหล
"นี่ถ้ามันไม่จริงแล้วที่ครุพิลาวรรณบอกว่าห้ามใครมานอนในโรงเรียนล่ะนายจะว่าไง"ดาวแย้ง ภูเงียบไปพักนึง จากนั้นก็ถามดาวกลับ
"เรื่องนั้นเธอก็ต้องพิสูจน์สิว่ามันเป็นเรื่องจริง" คำพูดของภูทำให้ครูพิลาวรรณสงสัย แต่ดาวก็รู้อยู่แล้วว่าภูหมายถึงอะไร จนเธอเก็บความกลัวไม่อยู่จนแสดงออกมาทางแววตา
เสียงโทรศัพท์เครื่องภูดังขึ้น เขารับในทันที
"ภูนักเรียนคนนั้นให้การมาแล้วนะ เค้าโดนผีหลอกที่ตึกเรียนจริงๆ" เสียงหมอเจี๊ยบที่ปลายสายพูด มันทำให้ภูเริ่มคิดขึ้นมาในใจว่า
7เรื่องลึกลับอาจจะเป็นเรื่องจริง
..................................................
ติชมกันได้ครับ บางคำที่พิมพ์ผิด เพราะแป้นผิมไม่ค่อยดี กดชิพไม่ลง ยังไงก็ขออภัยด้วยครับ
file 1 เหงา ตั้งแต่ตอนแรก http://pantip.com/topic/34830541
file 2-1 http://pantip.com/topic/34973254
file 2-2 http://pantip.com/topic/34986577
ตอนต่อไปครับ http://pantip.com/topic/35006186