"ถูกกินเหรอ" ดาวหลุดปากอุทาน จนหมอเจี๊ยบต้องจุ๊ปากให้เบาเสียง
"ก็ถ้าว่าจากลักษณะบาดแผลตั้งแต่ช่วงขาลงไปล่ะก็ใช่" พอได้ยินแม่ของผู้ตายก็ร้องไห้จนพ่อเค้าต้องคอยปลอบ
"ถ้างั้นเอาเป็นว่ารายละเอียดไว้ค่อยคุยกันทางไลน์ก็แล้วกันนะ" หมอเจ๊ียบรีบตัดบทเพราะถ้าไม่แบบนั้น พ่อแม่ของผู้ตายคงทำใจไม่ได้แน่ๆ
และในตอนนี้ดาวสังเกตสีหน้าของแต่ละคน เธอสังเกตว่าภูดูเงียบผิดปกติ ส่วนพ่อแม่ของผู้หยิงดูท่าทางจะเอาเรื่องให้ได้ แต่พยายามเก็บไว้ในใจแต่มันก็แสดงออกมาทางสีหน้าอยู่ดี สำหรับหมอเจี๊ยบกับผู้กองต้อม ก็ดูท่าทางลำบากใจอย่างบอกไม่ถูก ดาวคิดว่างานนี้คงหินแน่ๆ
"ส่วนทางคดี เอาเป็นว่าทางพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายอยากได้ข้อสรุปเรื่องที่เกิดขึ้นและทางโรงเรียนก็อยากให้ปิดเรื่องนี้ไว้ใช่มั้ยครับ" ผู้กองต้อมถามอีกครั้ง ไม่มีคำตอบใดๆ วึ่งก็แสดงว่าทุกฝ่ายเห็นด้วย แต่....
"ห้าแสน" ภูเอ่ยปากออกมา ทำให้ทุกคนอึ้งไปตามๆกัน
"ผมขอห้าแสนสำหรับการไขปริศนาเรื่องที่เกิดขึ้น แน่นอนว่าต้องเป็นที่ยอมรับของทุกฝ่าย" คำพูดภูดูจริงจังจนพ่อฝ่ายหญิงไม่พอใจ
"นี่คุณมันจะมากไปแล้วนะ ลูกเราพึ่งเกิดเรื่อง คิดจะขูดรีดกันหรือไง"พ่อฝ่ายหญิงโมโหจนแม่ต้องคอยดึงไว้
"ผมไม่ได้เรียกจากคุณครับ ทางนี้ต่างหาก" ภูชี้ไปที่ ผอ.
"ในเมื่อโรงเรียนอยากปิดเรื่องนี้ผมก็เข้าใจ แต่ฝ่ายนั้นเค้าก็อยากได้คำตอบ ซึ่งคงไม่ดีแน่ถ้าจะมีใครไม่พอใจแล้วหลุดพูดเรื่องนี้ออกไป ดังนั้นผมคิดว่าทาง ผอ.คงไม่มีปัญหาอะไรนะครับ" ภูยิ้มอย่างมีเลศนัย ทำให้ผอ.เหงื่อตก
"แน่นอนว่าผมจะเรียกเก็บเงินก็ต่อเมื่อผมสามารถหาคำตอบที่พ่อแม่ผู้ตายกับพ่อแม่ของนักเรียนคนนั้นพอใจ และแน่นอนว่ามันจะเป็นความลับ แต่ผมก็ต้องการความร่วมมือจากทุกฝ่ายด้วยครับ"
ดูเหมือนพ่อแม่ทั้งสองครอบครัวดูจะพอใจ เพราะจริงๆแล้วการบุกรุกสถานที่ราชการยามวิกาลมันก็ผิดอยู่แล้ว ทำให้ข้อเสนอนี้จึงเป็นที่ยอมรับ ส่วนทางผอ.ได้แต่คิดหนัก
"ผมยอมรับก็ได้ แต่ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงหูคนอื่น ผมจะถือว่าเรื่องออกมาจากฝ่ายคุณ และโดยเฉพาะอิงดาว ครูจะตัดทุนเะอ เข้าใจมั้ย" ในที่สุดผอ.ก็ยอมตกลง แต่ตอนนี้กลับเป็นดาวที่หนักใจ
"แล้วยังไงผมจะให้ครูพิลาวรรณช่วยเหลือพวกคุณในเรื่องต่างๆ" ครูพิลาวรรณคือ ครูอีกคนที่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นเหมือนกัน
"ถ้าอย่างนั้นไว้ผมจะร่าสัญญามาให้ทีหลังนะครับ" จากนั้นทุกคนก็ออกจากห้องหลังจากคุยเสร็จ ทุกคนออกจากห้องโดยไม่พูดอะไรกันเลย ดาวหยิบ "เพื่อน"ออกมา จากนั้นเธอจึงไปเข้าห้องเรียนซึ่งเธอสายไปครึ่งชั่วโมงแล้ว
"แบบนี้จะดีเหรอ"ผู้กองต้อมคุยกับภูที่มุมๆหนึ่งที่ลับตาคน
"ผมก็ลำบากใจ แต่เรื่องนี้ทำให้แผนของเราง่ายขึ้น"ภูตอบ
"นั่นสินะ หวังว่าทางนั้นจะติดกับเราและจำนนต่อหลักฐานทุกอย่าง" ผู้กองต้อมถอนหายใจ จากนั้นทั้งคู่ก็เดินออกไป
.....................................................
"นี่ๆดาวคนที่มาส่งเธอตอนเช้านี่ใครอ่ะ หล่อจัง" มลเพื่อสนิทของดาวถามโดยที่ดาวไม่ทันตั้งตัวตอนพักกลางวันขณะที่กำลังทานข้าว
"ใช่ๆอย่าบอกนะว่านั่นแฟนเะอ ร้ายเหมือนกันนะเนี้ยยัยดาว" มิ้นเพื่อนอีกคนก็ผสมโรง โดยที่ดาวไม่ทันได้พูด
ดาวรวบทั้งสองคนมากระซิบเพราะไม่อยากให้ใครได้ยิน
"รู้แล้วเงียบไว้นะ ฉันทำงานพิเศษกับเค้าแค่นั้นจริงๆ" เพื่อนทั้งสองทำหน้าไม่เชื่อแล้วยังยิ้มๆจนดาวจนใจจะอธิบาย
"เออนี่แล้ววันนี้ มลแกพากุ๋กกู๋กลับบ้านใช่มั้ย" ดาวถามมลเรื่องที่วันนี้ถึงตามลต้องหอบเอาตุ๊กตาตั้วนั้นกลับบ้าน
"ใช่ทำไมเหรอแก" มลถามกลับ แต่ดาวก็ตอบแค่ว่าไม่มีอะไร แต่เธอก็เก็บความสงสัยไว้ในใจ ทันใดนั้นก็มีข้อความในไลน์เข้ามา ซึ่งดาวก็เปิดดู มันเป็นรูปภาพที่เธอเห็นแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปอ้วกแทบไม่ทัน
หมอเจี๊ยบส่งรูปสภาพศพผู้ตายมาในไลน์กลุ่ม ซึ่งเธอก็ทำตามจรรยาบรรณโดยการคาดแถบดำปิดตา แต่ตรงส่วนอื่นยังคงเปิดภาพจริงจากที่เกิดเหตุ ผู้ตายอยู่ในชุดนักศึกษา ท่อนล่างจมอยู่ในสระน้ำกลางโรงเรียน ขณะที่ช่วงลำตัวเกยอยู่บนฝั่ง มือทั้งสองข้างกำต้นชาทองที่ปลูกรอบสระน้ำไว้แน่น ร่างกายซีดเผืด และที่สำคัญ ไม่ปรากฏรอยเลือดในบริที่ผมศพ ส่วนช่วงขาทั้งสองข้างนั้น เนื้อขาดวิ่นเหลือแต่กระดู กางเกงถูกฉีกเป็นริ้วๆ สภาพไม่ต่างจากปลาปิรันย่ารุมกิน เป็นภาพที่ดูแล้วน่าสยดสยองยิ่งนัก
(เห็นรูปแล้ว ใครคิดเห็นยังไงบ้าง) หมอเจี๊ยบส่งข้อความถาม ไม่มีการตอบจากทั้งภูและผู้กองต้อม และพอดาวทำใจได้จึงส่งข้อความตอบกลับ
(สภาพศพมันดูแปลกๆนะคะ ถ้าถูกกิน ถูกกินจากตัวอะไร เลือดหายไปไหน แล้วก่อนตายเค้าทำแบบนั้นทำไม) ดาวส่งข้อความไป ซักพักภูก็ตอบกลับมา
(ผมว่าน่าจะโดนอะไรที่อยู่หรือสิงในสระน้ำนั่นกิน)ภูตั้งข้อสังเกตุ ซึ่งมันตรงใจกับทั้งหมอเจี๊ยบและดาว
(แล้วเรื่องเด็กผู้หยิงที่โดนผีหลอกนั่นล่ะจะว่าไง)ผู้กองต้องตั้งข้อสงสัย ซึ่งตรงนี้ทุกคนลงความเห็นว่า ต้องรอฟังจากปากเจ้าตัวเท่านั้น
(พี่ต้อม ไว้เย็นนี้ขอผมยืมชุดดำน้ำของพี่นะ ผมจะลงไปดู) ภูตอบ ผู้กองต้อมส่งสติ๊กเกอร์รูปเครื่องหมายคำถาม
(ถ้าสระนั่นมีอะไรจริง ผมต้องลงไปดูด้วยตัวเอง ถ้ามันเป็นปีศาจ ผมจะไม่เป็นอะไร) ภูตอบข้อสงสัย
(แล้วนายจะรู้ได้ไงว่ามันเป็นปีศาจ) ดาวถามบ้าง
(ปกติในอาณาเขตเช่นสระน้ำ จะต้องมีสื่ออย่างเช่น ศพหรือสิ่งของ หรืออะไรที่เกี่ยวข้องกับผู้ตาย จะเป็นตัวยึดโยงวิญญาณกับอาณาเขตอย่างเช่นสระน้ำไว้ ซึ่งถ้าเราผมว่ามีอะไรอยู่ก้นสระ ก็น่าจะยืนยันได้ว่าเป็นฝีมือของวิญญาณ) หมอเจี๊ยบตอบ คราวนี้ผู้กองต้อมส่งสติ๊กเกอร์รูปคนปรบมือ
(แต่ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันรึเปล่า แต่ตั้งแต่หนูเข้ามาเรียนตอนม.1 หนูก็ได้ยินเรื่อง7เรื่องลึกลับของโรงเรียนค่ะ สระน้ำกลางโรงเรียนก็เป็นหนึ่งในนั้น) คราวนี้ทั้งภู หมอเจี๊ยบและผู้กองต้อมต่างส่งสติ๊กเกอร์รูปคนตกใจมา
ทางด้านผู้กองต้อมขณะที่กำลังคุยในไลนืกลุ่มอยู่นั้นก็มีโทรศัพท์ดังเข้ามาว่า เด็กผู้หญิงคนนั้น ได้สติและเริ่มให้การได้แล้ว
.................................................................
ติชมกันได้ครับ บางคำที่พิมพ์ผิด เพราะแป้นผิมไม่ค่อยดี กดชิพไม่ลง ยังไงก็ขออภัยด้วยครับ
file 1 เหงา ตั้งแต่ตอนแรก
http://pantip.com/topic/34830541
file 2-1
http://pantip.com/topic/34973254
ตอนต่อไป
http://pantip.com/topic/34998149
GHost Detective File 2-2 พิธีกรรมสยองขวัญ
"ก็ถ้าว่าจากลักษณะบาดแผลตั้งแต่ช่วงขาลงไปล่ะก็ใช่" พอได้ยินแม่ของผู้ตายก็ร้องไห้จนพ่อเค้าต้องคอยปลอบ
"ถ้างั้นเอาเป็นว่ารายละเอียดไว้ค่อยคุยกันทางไลน์ก็แล้วกันนะ" หมอเจ๊ียบรีบตัดบทเพราะถ้าไม่แบบนั้น พ่อแม่ของผู้ตายคงทำใจไม่ได้แน่ๆ
และในตอนนี้ดาวสังเกตสีหน้าของแต่ละคน เธอสังเกตว่าภูดูเงียบผิดปกติ ส่วนพ่อแม่ของผู้หยิงดูท่าทางจะเอาเรื่องให้ได้ แต่พยายามเก็บไว้ในใจแต่มันก็แสดงออกมาทางสีหน้าอยู่ดี สำหรับหมอเจี๊ยบกับผู้กองต้อม ก็ดูท่าทางลำบากใจอย่างบอกไม่ถูก ดาวคิดว่างานนี้คงหินแน่ๆ
"ส่วนทางคดี เอาเป็นว่าทางพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายอยากได้ข้อสรุปเรื่องที่เกิดขึ้นและทางโรงเรียนก็อยากให้ปิดเรื่องนี้ไว้ใช่มั้ยครับ" ผู้กองต้อมถามอีกครั้ง ไม่มีคำตอบใดๆ วึ่งก็แสดงว่าทุกฝ่ายเห็นด้วย แต่....
"ห้าแสน" ภูเอ่ยปากออกมา ทำให้ทุกคนอึ้งไปตามๆกัน
"ผมขอห้าแสนสำหรับการไขปริศนาเรื่องที่เกิดขึ้น แน่นอนว่าต้องเป็นที่ยอมรับของทุกฝ่าย" คำพูดภูดูจริงจังจนพ่อฝ่ายหญิงไม่พอใจ
"นี่คุณมันจะมากไปแล้วนะ ลูกเราพึ่งเกิดเรื่อง คิดจะขูดรีดกันหรือไง"พ่อฝ่ายหญิงโมโหจนแม่ต้องคอยดึงไว้
"ผมไม่ได้เรียกจากคุณครับ ทางนี้ต่างหาก" ภูชี้ไปที่ ผอ.
"ในเมื่อโรงเรียนอยากปิดเรื่องนี้ผมก็เข้าใจ แต่ฝ่ายนั้นเค้าก็อยากได้คำตอบ ซึ่งคงไม่ดีแน่ถ้าจะมีใครไม่พอใจแล้วหลุดพูดเรื่องนี้ออกไป ดังนั้นผมคิดว่าทาง ผอ.คงไม่มีปัญหาอะไรนะครับ" ภูยิ้มอย่างมีเลศนัย ทำให้ผอ.เหงื่อตก
"แน่นอนว่าผมจะเรียกเก็บเงินก็ต่อเมื่อผมสามารถหาคำตอบที่พ่อแม่ผู้ตายกับพ่อแม่ของนักเรียนคนนั้นพอใจ และแน่นอนว่ามันจะเป็นความลับ แต่ผมก็ต้องการความร่วมมือจากทุกฝ่ายด้วยครับ"
ดูเหมือนพ่อแม่ทั้งสองครอบครัวดูจะพอใจ เพราะจริงๆแล้วการบุกรุกสถานที่ราชการยามวิกาลมันก็ผิดอยู่แล้ว ทำให้ข้อเสนอนี้จึงเป็นที่ยอมรับ ส่วนทางผอ.ได้แต่คิดหนัก
"ผมยอมรับก็ได้ แต่ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงหูคนอื่น ผมจะถือว่าเรื่องออกมาจากฝ่ายคุณ และโดยเฉพาะอิงดาว ครูจะตัดทุนเะอ เข้าใจมั้ย" ในที่สุดผอ.ก็ยอมตกลง แต่ตอนนี้กลับเป็นดาวที่หนักใจ
"แล้วยังไงผมจะให้ครูพิลาวรรณช่วยเหลือพวกคุณในเรื่องต่างๆ" ครูพิลาวรรณคือ ครูอีกคนที่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นเหมือนกัน
"ถ้าอย่างนั้นไว้ผมจะร่าสัญญามาให้ทีหลังนะครับ" จากนั้นทุกคนก็ออกจากห้องหลังจากคุยเสร็จ ทุกคนออกจากห้องโดยไม่พูดอะไรกันเลย ดาวหยิบ "เพื่อน"ออกมา จากนั้นเธอจึงไปเข้าห้องเรียนซึ่งเธอสายไปครึ่งชั่วโมงแล้ว
"แบบนี้จะดีเหรอ"ผู้กองต้อมคุยกับภูที่มุมๆหนึ่งที่ลับตาคน
"ผมก็ลำบากใจ แต่เรื่องนี้ทำให้แผนของเราง่ายขึ้น"ภูตอบ
"นั่นสินะ หวังว่าทางนั้นจะติดกับเราและจำนนต่อหลักฐานทุกอย่าง" ผู้กองต้อมถอนหายใจ จากนั้นทั้งคู่ก็เดินออกไป
.....................................................
"นี่ๆดาวคนที่มาส่งเธอตอนเช้านี่ใครอ่ะ หล่อจัง" มลเพื่อสนิทของดาวถามโดยที่ดาวไม่ทันตั้งตัวตอนพักกลางวันขณะที่กำลังทานข้าว
"ใช่ๆอย่าบอกนะว่านั่นแฟนเะอ ร้ายเหมือนกันนะเนี้ยยัยดาว" มิ้นเพื่อนอีกคนก็ผสมโรง โดยที่ดาวไม่ทันได้พูด
ดาวรวบทั้งสองคนมากระซิบเพราะไม่อยากให้ใครได้ยิน
"รู้แล้วเงียบไว้นะ ฉันทำงานพิเศษกับเค้าแค่นั้นจริงๆ" เพื่อนทั้งสองทำหน้าไม่เชื่อแล้วยังยิ้มๆจนดาวจนใจจะอธิบาย
"เออนี่แล้ววันนี้ มลแกพากุ๋กกู๋กลับบ้านใช่มั้ย" ดาวถามมลเรื่องที่วันนี้ถึงตามลต้องหอบเอาตุ๊กตาตั้วนั้นกลับบ้าน
"ใช่ทำไมเหรอแก" มลถามกลับ แต่ดาวก็ตอบแค่ว่าไม่มีอะไร แต่เธอก็เก็บความสงสัยไว้ในใจ ทันใดนั้นก็มีข้อความในไลน์เข้ามา ซึ่งดาวก็เปิดดู มันเป็นรูปภาพที่เธอเห็นแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปอ้วกแทบไม่ทัน
หมอเจี๊ยบส่งรูปสภาพศพผู้ตายมาในไลน์กลุ่ม ซึ่งเธอก็ทำตามจรรยาบรรณโดยการคาดแถบดำปิดตา แต่ตรงส่วนอื่นยังคงเปิดภาพจริงจากที่เกิดเหตุ ผู้ตายอยู่ในชุดนักศึกษา ท่อนล่างจมอยู่ในสระน้ำกลางโรงเรียน ขณะที่ช่วงลำตัวเกยอยู่บนฝั่ง มือทั้งสองข้างกำต้นชาทองที่ปลูกรอบสระน้ำไว้แน่น ร่างกายซีดเผืด และที่สำคัญ ไม่ปรากฏรอยเลือดในบริที่ผมศพ ส่วนช่วงขาทั้งสองข้างนั้น เนื้อขาดวิ่นเหลือแต่กระดู กางเกงถูกฉีกเป็นริ้วๆ สภาพไม่ต่างจากปลาปิรันย่ารุมกิน เป็นภาพที่ดูแล้วน่าสยดสยองยิ่งนัก
(เห็นรูปแล้ว ใครคิดเห็นยังไงบ้าง) หมอเจี๊ยบส่งข้อความถาม ไม่มีการตอบจากทั้งภูและผู้กองต้อม และพอดาวทำใจได้จึงส่งข้อความตอบกลับ
(สภาพศพมันดูแปลกๆนะคะ ถ้าถูกกิน ถูกกินจากตัวอะไร เลือดหายไปไหน แล้วก่อนตายเค้าทำแบบนั้นทำไม) ดาวส่งข้อความไป ซักพักภูก็ตอบกลับมา
(ผมว่าน่าจะโดนอะไรที่อยู่หรือสิงในสระน้ำนั่นกิน)ภูตั้งข้อสังเกตุ ซึ่งมันตรงใจกับทั้งหมอเจี๊ยบและดาว
(แล้วเรื่องเด็กผู้หยิงที่โดนผีหลอกนั่นล่ะจะว่าไง)ผู้กองต้องตั้งข้อสงสัย ซึ่งตรงนี้ทุกคนลงความเห็นว่า ต้องรอฟังจากปากเจ้าตัวเท่านั้น
(พี่ต้อม ไว้เย็นนี้ขอผมยืมชุดดำน้ำของพี่นะ ผมจะลงไปดู) ภูตอบ ผู้กองต้อมส่งสติ๊กเกอร์รูปเครื่องหมายคำถาม
(ถ้าสระนั่นมีอะไรจริง ผมต้องลงไปดูด้วยตัวเอง ถ้ามันเป็นปีศาจ ผมจะไม่เป็นอะไร) ภูตอบข้อสงสัย
(แล้วนายจะรู้ได้ไงว่ามันเป็นปีศาจ) ดาวถามบ้าง
(ปกติในอาณาเขตเช่นสระน้ำ จะต้องมีสื่ออย่างเช่น ศพหรือสิ่งของ หรืออะไรที่เกี่ยวข้องกับผู้ตาย จะเป็นตัวยึดโยงวิญญาณกับอาณาเขตอย่างเช่นสระน้ำไว้ ซึ่งถ้าเราผมว่ามีอะไรอยู่ก้นสระ ก็น่าจะยืนยันได้ว่าเป็นฝีมือของวิญญาณ) หมอเจี๊ยบตอบ คราวนี้ผู้กองต้อมส่งสติ๊กเกอร์รูปคนปรบมือ
(แต่ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันรึเปล่า แต่ตั้งแต่หนูเข้ามาเรียนตอนม.1 หนูก็ได้ยินเรื่อง7เรื่องลึกลับของโรงเรียนค่ะ สระน้ำกลางโรงเรียนก็เป็นหนึ่งในนั้น) คราวนี้ทั้งภู หมอเจี๊ยบและผู้กองต้อมต่างส่งสติ๊กเกอร์รูปคนตกใจมา
ทางด้านผู้กองต้อมขณะที่กำลังคุยในไลนืกลุ่มอยู่นั้นก็มีโทรศัพท์ดังเข้ามาว่า เด็กผู้หญิงคนนั้น ได้สติและเริ่มให้การได้แล้ว
.................................................................
ติชมกันได้ครับ บางคำที่พิมพ์ผิด เพราะแป้นผิมไม่ค่อยดี กดชิพไม่ลง ยังไงก็ขออภัยด้วยครับ
file 1 เหงา ตั้งแต่ตอนแรก http://pantip.com/topic/34830541
file 2-1 http://pantip.com/topic/34973254
ตอนต่อไป http://pantip.com/topic/34998149