พ่อเเม่เเบบนี้คิดอย่างไรกับลูกกันนะ?

เฮ้ยเห็นเด็กข้างบ้านเเล้วอดสงสารไม่ได้  เด็กข้างบ้านเรานี้ชอบมาเล่นบ้านเราบ่อยๆอยู่ในช่วงม.ปลาย มันเล่าว่าพ่อมันยึดโทรศัพท์มันโดยที่ไม่มีเหตุผลวันไหนอยากให้ก็ให้วันไหนอารณ์ไม่ดีก็ไม่ให้ เด็กมันก็อายไม่มีไปโรงเรียนไว้ทำงาน เเละโดนพ่อเเม่เปรียบเทียบกับญาติตัวเองเพราะเขาเป็นคนหัวไม่ดีเเต่เราเห็นว่าเด็กอ่านหนังสือตลอดเพราะเด็กมันรับได้เเค่นั่นน่ะเราเข้าใจ มันเล่าต่อเวาลาที่ทำไรผิดนิดเดียวพ่อเเม่ก็จะด่าคำหยาบๆคายๆใส่ มันยิ่งกว่าคำว่า ด่าเเรงๆจนเราตกใจว่าด่าลูกได้ไงไม่กลัวเขาจะไปด่าใครเเบบนี้หรอ

เเล้วเด็กมันอยู่ม.6เเล้วไม่เคยได้เที่ยวไหนกับเพื่อนเลยเพราะพ่อเเม่ห้าม อยู่เเต่ในบ้าน เเละที่เด็ดสุดคือห้ามข้างถนนเด็กมันอยู่ม.ปลายเเล้วจะเข้ามหาลัยเเล้วนะคะ!!ห้ามได้ด้วย ทำงานตอนเย็นก็ไม่ได้พ่อเเม่คอยรับส่ง เด็กคนไม่เคยได้ใช้ชีวิตด้วยตัวเองเเลย มันบอกว่าอายที่พ่อเเม่เห็นมันเป็นเด็ก เราคิดในสายตาพ่อเเม่เราเป็นเด็กก็จิงเเต่นี้เหมือนกับตัดเขาจากโลกภายนอกเลยถ้าวันนึงพ่อเเม่เขาตายขึ้นมาเเล้วน้องเค้าจะใช้ชีวิตลำบาก.  ขอความเห็นจากทุกคนหน่อยนะคะ