สวัสดีค่ะ ช่วงมัธยมปลายเป็นช่วงที่ย่ำแย่ที่สุดของชีวิตก็ว่าได้ ไม่ใช่เรื่องอะไรนะคะ เรื่องหน้ากับหุ่นนี่แหละ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรนะ เพราะว่าแค่ตั้งใจเรียนแค่นั้นก็พอ ส่วนเรื่องผู้ชายก็มีแอบชอบเค้าบ้างนะ แต่ถามว่าสภาพนี้ใครเค้าจะกล้าชอบวะคะ 5555555

        ตอนขึ้นม.สี่ใหม่ๆสภาพหน้าเราแย่มาก ตอนนั้นสิวขึ้นเต็มหน้า ตอนออกจากบ้านต้องมาแบบเปิดหน้าและคาดผมเปิดเหม่งมา โคตรแมน ต้องพูดว่าดำแบบดำมาก ไม่ใช่ว่ากล้องไม่มีแสงหรือถ่ายรูปไม่เป็นหรอกนะ แต่ลองเทียบดูกับเพื่อนคนข้างๆดิ แล้วต้องพกสำลีเป็นห่อมาเรียนอ่ะ ไหนจะสบู่มังคุดอีก ทิชชู่อีก ผ้าเช็ดหน้าอีก คือไม่รู้ว่าสิวจะแตกตอนไหนอ่ะ แต่ไม่มีรูปตอนสิวขึ้นเยอะมากๆนะคะ เพราะตอนนั้นไม่มีมือถือ คนที่บ้านก็ใช้มือถือปุ่มกดหน้าจอสีเหลืองกันหมด แล้วก็ไม่คิดอยากจะถ่ายเก็บไว้ด้วย 5555 ตอนนั้นไม่บ้ากล้องเลยนะ กลัวกล้องมากกกกกกกก มากแบบเห็นตัวเองในกล้องแล้วสยอง อยากย้อนเวลากลับไปตอนที่ตัวเองอยู่ป.หกจริงๆ และรูปนี้เป็นรูปตอนม.ห้า เพื่อนเลี้ยงวันเกิดด้วยเค้กค่ะ มีอะไรกินหมด


         ส่วนเรื่องหน้านี่ก็เวลาเดินไปเข้าแถวก็ต้องใช้สำลีชุบน้ำแปะหน้าไว้ดูดหนองที่แตก จำได้ว่าตอนนั้นกำลังเข้าแถวร้องเพลงชาติอยู่ แล้วมีสิวแตกที่หน้าเม็ดนึง เพื่อนเราตะโกนดังมาก เราก็นึกว่าตัวอะไรอยู่บนหน้า อ๋อเปล่า สิวแตกเลือดออกแล้วเพื่อนก็เอาทิชชู่มาซับหน้าให้ เพื่อนทั้งแถวตกใจ 5555 ถามว่าอายมั้ย อายสิวแตกมากกก แล้วเราก็เริ่มเครียด แต่เราก็ยังไม่ได้เครียดอะไรมากเท่าไหร่นะ ออกกำลังกายเราก็ไม่ได้ออก อยู่บ้านก็มีไปเล่นบาสกับป๊ากับแม่กับน้องบ้าง แต่ก็กินแหลกเหมือนกัน เป็นคนกินเยอะมาก ไม่ใช่แค่ของคาว ของหวานก็ด้วย เวลาแม่หรือน้องกินอะไรไม่หมดก็จะเป็นหน้าที่เราในการรับผิดชอบ


         จนวันนึงป๊าคุยกับเราว่าต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว ใช้อะไรไม่ได้เลย สบู่มังคุดก็ไม่ได้ โฟมยี่ห้อดังแพงๆนี่ใช้ไม่ได้เลยหน้าแพ้ สิวขึ้นเห่อตลอด ตอนนั้นไปหาหมอคนนึงที่บ้านโป่ง หมอชื่ออาคมมั้ง แต่ตอนนั้นไปละหมอปิดก็เลยไปหาหมออีกคลินิกนึงชื่อว่าหมออนุสรณ์ หมอให้วิตามินเอมา ให้สบู่มา ยาทาสิว เยอะมาก หมอจบแพทย์มช.ด้วย รักษากับหมออยู่ประมาณสามปี พอเข้ามหาลัยมาก็ไม่ค่อยได้ไปหาหมอแล้ว หน้าก็ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่ค่อยดีขึ้นเท่าที่อยากให้มันดี ก็เข้าใจว่ามันก็พังมาพอสมควร จะให้มันดีขึ้นมากในเวลาอันสั้นก็คงจะยาก สิวก็มีขึ้นอยู่บ้างตามวาระ แต่ตอนนี้ขึ้นปีหนึ่งละ โฟกัสที่หุ่นละ รูปตอนนี้เป็นตอนที่เข้าปีหนึ่งใหม่ๆ




              ตอนนั้นเราก็ไม่ได้กะจะออกกำลังกายจริงจังอะไรนะ แต่บังเอิญมีโค้ชว่ายน้ำของสถาบันบอกให้เราเข้าไปอยู่ในชมรมละไปแข่งในนามสถาบันหน่อยได้มั้ย บอกก่อนเลยนะว่าเราเป็นนักกีฬาว่ายน้ำมาก่อน แต่ว่ายไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แบบก็ว่ายได้อ่ะแต่ก็ไม่ค่อยได้ถ้วยได้เหรียญอะไรกับเขาหรอก พอคุยกับที่บ้านเรื่องว่าจะได้เป็นนักกีฬามหาลัย ก็เออต้องจริงจังแล้วนะ แล้วทางสถาบันเค้าบอกว่าถ้าได้เหรียญเรียนฟรี 1 ปีด้วย โอ้โหรีบเลย ซ้อมแทบทุกวัน ว่ายก็ไม่ค่อยทันเขาหรอก ก็เลยมานั่งคุยกับตัวเองว่าจะทำยังไงให้เรามีแรงว่าย แรงแขนแรงขาไม่ค่อยมีเลย
              แต่ตอนนั้นยังไม่ได้คุมเรื่องกินอะไรนะ แค่ว่ายน้ำ ฟิตเนส  แต่ตัวยังนิ่มๆอยู่นะ แล้วน้ำหนักก็ขึ้นมาอีก พุงนี่ไม่ต้องพูดถึง พอเข้ามหาลัยปีหนึ่งกับการกินล้างกินผลาญมันเป็นของคู่กันอยู่แล้ว 555 เวทก็ยกไม่ค่อยเป็น ก็รู้แหละว่ายกผิดแต่ก็ไม่รู้ว่าที่ถูกมันทำยังไงนี่หว่า ก็ยกไปเรื่อยๆนั่นแหละ อ่านเยอะมากขึ้นเกี่ยวกับเรื่องกินอาหาร


              ..แต่ช่วงปีหนึ่งปีสองก็ยังซื้อข้าวที่โรงอาหารแล้วก็แถวหอกินอยู่บ้าง ยังกินขนมหวานอยู่ เป็นคนไม่ชอบทำกับข้าวเพราะตอนที่ป๊าทำกับข้าวแล้วน้ำมันมันชอบกระเด็น เราเลยไม่ชอบทำ แต่พอขึ้นปีสามเราก็เริ่มออกกำลังกายมากขึ้น โฟกัสไปที่การกินแล้วก็เล่นเวทมากขึ้น มีพี่ที่ฟิตเนสคอยให้คำปรึกษาเราว่าท่านี้ต้องเล่นแบบนี้นะ เล่นต้องร้าวตรงนี้นะถึงจะถูก อะไรแบบนี้ ตอนนั้นเริ่มสอนพิเศษได้ตังแล้วก็เลยพอมีตังซื้อไก่กินบ้าง


                แต่ตอนแรกก็ทำไม่ค่อยอร่อยอ่ะ ส่วนมากจะต้มไก่ แต่รสชาติก็นะ โคตรจืดเลย ก็ลองหารูปหาอะไรดู ถามป๊าบ้างว่ามีเมนูอะไรแนะนำบ้าง มีอะไรน่ากินบ้าง ทำยังไงให้กับข้าวอร่อย ก็ลองฝึกทำมาเรื่อยๆจนพอกินได้  ทีนี้เราเองก็รับทำอาหารคลีนขาย แต่ก็ไม่ได้ทำเยอะ ทำให้แค่พี่ที่ฟิตเนสแล้วก็เพื่อนคนที่อยากลดน้ำหนัก แต่ก็ไม่ได้ประกาศอะไร ถ้าเพื่อนคนไหนถามก็บอกงี้ คนไหนจะกินก็บอก คนไหนไม่กินก็ไม่ได้ไปบังคับ 555 เพราะว่าเรากะว่าเราจะทำกินเองอยู่แล้วอ่ะ ส่วนของที่ทำให้พี่เค้าก็ถือว่าหารายได้พิเศษไปเล็กๆน้อย ๆ


                  อันนี้คั่วกลิ้งที่ทำให้พวกพี่ๆเค้ากิน

              ...แล้วก็มีเพื่อนชอบมาให้เราเขียนเมนูอาหารให้นะ แต่ก็มีบางคนที่ไม่ได้ทำตามที่เราเขียนให้ เราก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร เพราะเราตั้งใจเขียนให้เค้า สิ่งที่มันจะเกิดมันก็เกิดขึ้นกับเค้า ถ้าเค้าทำเค้าก็ได้งี้ จริงๆแล้วเราอยากได้หุ่นที่ดีกว่านี้ แต่เราก็คงต้องใช้เวลาอีกพักนึงเลยแหละ ยังไม่กล้าใส่บิกินี่เล้ยยย นี่กล้าใส่เอวลอยก็ถือว่าประสบความสำเร็จในใจมาหลายขั้นแล้วนะ เพราะปกติใส่แต่กางเกงยีนส์ขาม้าตัวใหญ่ๆ คาดผมเพราะกลัวสิวจะขึ้นอีก ใส่เสื้อตัวใหญ่ๆเพราะอ้วน แต่เดี๋ยวนี้ก็กล้าแต่งตัวขึ้นหน่อยนึงแล้ว
        
                   เราอยากมาแชร์เมนูอาหารที่เรากิน ทั้งอาหารคาวอาหารหวาน อาหารคาวส่วนมากก็จะเป็นไก่ ไข่ เต้าหู้ มีสาหร่ายบ้างบางเวลา อาหารนี่เราก็ไปดูในไอจีนั่นแหละ แล้วก็มาปรับให้มันเหมาะสมกับที่ตัวเองสามารถทำได้ แล้วก็มีซื้อพวกสตรอเบอรี่แช่แข็งเก็บไว้บ้างอะไรบ้าง


อันนี้วิธีทำก็เอาขนมปังโฮลวีตมาตัดขอบออกก่อนแล้วก็เอาอะไรหนักๆมาทับให้แบนๆ แล้วก็ทาเนยถั่ว ใส่ไส้ที่เราอยากกินลงไป กล้วยก็ได้ สตรอเบอรี่ก็ดี แล้วก็ม้วนปิดปาก หลังจากนั้นก็เอาชุบไข่แล้วหย่อนลงกระทะโลด เราไม่ได้ใช้น้ำมันนะ ก็อย่างที่เราบอกตอนแรก เราไม่ถูกกับน้ำมันมากๆ


อันนี้เราเอาข้าวโอ๊ตใส่ประมาณสามช้อนโต๊ะก่อน แล้วก็เอาผลไม้มาวางเรียง ตอนนั้นที่ทำไม่มีนมอยู่ในตู้เย็นเลยและหิวมาก ก็เลยกินมันทั้งแบบนี้แหละ


อันนี้ก็เอาอกไก่มาสับๆ ไม่ต้องสับละเอียดมากก็ได้ เราก็ไม่ได้สับละเอียดมาก เพราะก็ขี้เกียจ 555 แล้วก็ใส่ผักที่เราอยากกินลงไปในกะหล่ำปลี ห่อทับอีกซักสองสามชั้น แล้วก็เอาไปนึ่ง นี่ก็ใช้แค่หม้อหุงข้าวนะ


อันนี้ทำง่ายมาก ไม่ได้ยากเหมือนชื่อเรียก เราแค่เอานมมาโรยผงชาเขียวเพื่อความหอมมัน เพื่อหลอกตัวเองว่าใส่นม 555 แล้วก็ใส่กับเม็ดแมงลักให้มันพองตัว แล้วก็ใส่กล้วยกับผลไม้ที่เราอยากกินตามใจชอบลงไป ส่วนใหญ่ผลไม้เราจะเอาตามที่เราอยากกิน ก็มีกล้วย เพราะมันจะทำให้เราอิ่มนานเลย เป็นคาร์โบไฮเดรตที่ดีด้วย

อันนี้ก็ไข่ตุ๋นธรรมดานี่แหละ ใช้ไข่เต็มใบสองฟอง แล้วก็เพิ่มไข่ขาวลงไปอีกสี่ใบ ใส่ผัก เห็ด สาหร่าย ทุกอย่างที่อยากกินลงไปอย่างละนิดหน่อยเพื่อความอร่อยและสวยงาม

อันนี้ก็เอาข้าวโอ๊ตมาผสมเนยถั่วแล้วก็น้ำผึ้งให้มันจับกัน ตอนแรกก็ทำลงในกระทะก่อน แบบคั่วให้มันร้อน ตอนนี้ซื้อกระทะแล้วก็เลยทำได้ พอมันเข้ากันแล้วก็พักไว้ เอาไปแช่ตู้เย็น ครึ่งชั่วโมงได้มั้ง ก็เอามาปั้นเป็นก้อนกลมๆ ต้องใช้แรงแขนหน่อยนะ ก็เก็บไว้กินได้ตั้งหลายวันแล้ววว

เดี๋ยวเราจะลงรูปแบบรัวๆแล้วนะ สงสัยวิธีไหนก็ถามเอานะคะ









ไปดูแท๊ก #foodbymoth ก็ได้ เราชอบเห็นคนมีสุขภาพดีก็เลยอยากมาเล่าให้ฟังน่ะ จุ้บๆ
คือเราก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองสวยราวกับนางฟ้าหรืออะไรหรอกนะ  แต่เราแค่รู้สึกดีใจที่เราหันมาดูแลตัวเอง แล้วเราก็รู้สึกดีใจทุกครั้งที่มีคนมาบอกว่าทำตามคำแนะนำที่เราบอกแล้วก็รู้สึกสุขภาพดีขึ้นเยอะเลย แต่พวกความรู้ที่เรามีมาบอกเพื่อนหรือว่าพวกเมนูอาหารเราก็ไปดูของคนอื่นเค้ามาบ้างนั่นแหละ เราแค่อยากมีสุขภาพดีไว้ดูแลคนที่เรารักในอนาคต เราไม่อยากต้องมาเจ็บป่วยให้คนที่เรารักต้องมาดูแลเรางี้ ส่วนอาหารหวานเราก็มีกินบ้างนะ แบบเค้กวันเกิดเพื่อน ขนมปังเย็น บุฟเฟต์อะไรแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้กินทุกวัน แล้ววันไหนไม่ได้ไปออกกำลังกายนี่ก็จะไม่ค่อยสบายใจ ต้องขโมยเชือกจากน้องสาวมาไว้ติดห้อง 555
อันนี้พอพัฒนาตัวเองมาได้ถึงจุดๆนึง เล่นเวทจนไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าจีบและ
5555

รูปนี้คือพยายามจะตัวบางมาก 5555 แต่ก็พยายามบางได้เท่านี้และจะพยายามบางให้ได้มากกว่านี้อีก ตอนนี้กำลังพยายามเอาแฟตลงอีก

พอเริ่มรู้สึกว่าตัวไม่หนาเท่าแต่ก่อนก็กล้าใส่เสื้อผ้า และเสื้อผ้าเราก็ใส่แต่แบบนี้แหละ เพราะส่วนมากก็ไปยิม ไม่ค่อยมีเสื้อผ้ามาก
รู้สึกว่าตัวเองแมนมากก็ตอนที่เพื่อนด่านี่แหละ

และนี่คือรูปที่คิดว่าตัวเองสวยที่สุดแล้ว 5555555555555


ความตันของขามีมาตั้งแต่ตอนว่ายน้ำแล้วล่ะ ตอนนี้โฟกัสที่ความสุขแล้วจ้า
       ก่อนจะจบการรีวิวก็แค่อยากให้ทุกคนหาตัวเองให้เจอ หาความสุขของตัวเองให้เจอว่าทำแบบไหนแล้วมีความสุข จะกินคลีนก็ได้ ไม่คลีนก็ได้ เอาที่ทำแล้วเราสบายใจ ให้นึกถึงตัวเองและคนที่เรารักไว้มากๆ สุดท้ายแล้วมันไม่ได้อยู่ที่เราจะมีหุ่นแบบที่เราอยากได้มั้ย แต่อยู่ที่ว่าเราได้ทำสิ่งที่ควรทำและอยากทำไปพร้อมกันแบบพอดีต่างหาก ปกลจ.ให้ทุกคนนะคะ จุ้บๆ เยิ้บๆ