เหนื่อยแล้ว ยอม เหนื่อยกับเธอเหลือเกิน

ผมเคยทำผู้หญิงคนหนึ่งเสียความรู้สึกจนเธออยากจะบอกเลิกกับผม ผมยื้อทุกอย่างยื้อจนไม่รู้สึกอะไร ขอเเค่กลับมาคุยเหมือนเดิมก็พอ  ความรู้สึกที่เสียไปทำให้เธอเอ่ยปากบอกเป็นเพื่อนกันก็พอ ผมก็ตกลง ผมเปลี่ยนตัวเองมาตลอด แต่สิ่งที่ผมคาดหวังมากกว่านั้นคือกลับมาเป็นเหมือนเดิม เทอบอกแค่เพื่อนแต่ทุกการกระทำที่เวลาเจอกันเทอทำกับผมมันเหมือนเดิมทุกอย่างเหมือนเดิมจนคิดว่าเราเป็นแฟนกันเหมือนเดิม เเต่สิ่งที่ไม่ใช่คือการให้เวลา เทอมักปฏิเสธผมเวลาผมอยากเจอ ผมพยายามทุกอย่างเพื่อที่จะเจอ. เทอก็บอกเหนื่อย อยากอยู่คนเดียว ช่วงหลังเทอมีโลกส่วนตัวสูงมาก ผมถามไม่เหงาเหรอ เทอบอกอยู่คนเดียวสบายดีไม่ต้องคิดไรให้ปวดหัว คำพูดเขาทำร้ายจิตใจผมมาก เค้าทักผมน้อยลง แทบไม่ทักมาก่อนด้วยซ้ำ พอเจอเค้าเค้าก็ดีอีก เหมือนเป็นวัฏจักร  ผมเหนื่อยที่จะตาม เหนื่อยกับความรู้สึกเดี๊ยวดีเดี๊ยวร้าย ผมตามอารมณ์เขาไม่ทัน ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนถ้ากลับมาดีกันเหมือนเดิม ผมกำลังฝืนตัวเองอยู่หรือเปล่า