ความรักระหว่างฉัน เธอ และเขา เรา3คน !!

เราจะเล่าประสบการณ์ให้ฟัง บางคนอ่านแล้วอาจดูว่ามันน่าสมเพช
ก็ช่างมันเถอะ เริ่มเราเลยดีกว่า แต่เดี๋ยวบางคนอาจสงสัยว่ามันเกี่ยวกับเรื่องอะไร
เรื่องความรัก ของ ฉัน เธอ และเขา ระหว่างเราสามคน

'' วันที่ 27 กันยายน 2558''  วันนั้นเราต้องไปทำงานต่างโรงเรียนซึ่งก่อนหน้าวันนั้นหนึ่งวันเราและเพื่อนตัดสินใจ
ที่จะไม่ไปเพราะขี้เกียจไปกัน แต่สุดท้ายก็ไปกัน เราก็เดินทางไปที่โรงเรียนแห่งหนึ่งเราเป็นสภานักเรียน
วันนั้นเราเบื่อมากนั่งเล่นๆกันใต้อาคารของโรงเรียนที่เราเจอพี่เขา เราเรียกนามแฝงว่า  อ้วน    ละกันเป็นอันเข้าใจนะ
อ้วนก็เป็นสภานักเรียนที่มาต้อนรับเด็กโรงเรียนเราอ้วนก็คุยกับเพื่อนเราตามปกติๆ วั้นนั้นเราไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะรู้สึกเบื่อมาก
ตอนเที่ยงของวันนั้นทุกคนก็ไปกินข้าวเที่ยงที่โรงอาหารของโรงเรียนอ้วน
เรากับเพื่อนก็นั่งกินกันตามปกติพอกินเสร็จเด็กในโรงเรียนเรา
ก็เข้าไปถามอ้วนว่าจานข้าวเก็บตรงไหนอ้วนก็บอกไปแต่ไม่ได้เป็ฯคนนำทางไป
แล้วเพื่อนก็ใช้ให้เราไปถามอ้วนว่าจานข้าวเก็บตรงไหน
อ้วนก็เป็นคนพาไปเฉย เราก็เริ่มแอะ!!! ใจนิดหน่อยว่าทำไมคนอื่นไปถามแล้วไม่พาไป
เพื่อนก็มีแซวบ้างแต่ก็ไม่ได้คิดไร เสร็จจากทำงานที่โรงเรียนอ้วนเราก็กลับบ้านตามปกติเย็นวันนั้นเราก็มีการไปกดไลค์ ภาพอ้วนหนึ่งภาพ
แล้วอ้วนก็แอดเฟสเรามา หลังจากที่เรารับแอดอ้วนแล้ว อ้วนก็ทักเรามา เราก็คุยกันตามปกติที่คนสองคนคุยกัน
อ้วนมีการขอไลน์เรา  หลังจากนั้นเราสองคนก็ได้คุยกันมากขึ้นเรื่อยๆและเรื่อยๆ
สนิทกันมากขึ้นคุยกันได้สักพักเราก็ไปเที่ยวกันโดยมีเพื่อนของเราไปด้วย4คน เราและอ้วนรวมเป็น 6 คน   เราเริ่มที่จะสนิทกันมากๆขึ้นเรื่อยๆๆๆๆอีก
อาจเป็นเพราะเราเคยทำอะไรคล้ายๆกัน เราก็สืบเรื่องของอ้วนมาตั้งแต่แรกว่านิสัยเป็นยังไงแต่ที่จุกมากที่สุดคือ ''อ้วนมีแฟนอยู่แล้ว''
จนมีเรื่องระหว่างเราเกิดขึ้น จึงทำให้เราและอ้วนไม่ได้คุยกันเป็นเวลาพักหนึ่ง และสุดท้ายเราก็กลับมาคุยกันเราสองคนมักจะไปเที่ยวด้วยกัน
เราไปเรียนพิเศษอ้วนก็มักจะเป็นเป็นเราอ้วนก็ชวนเราเป็นเป็นเพื่อนเวลาอ้วนไปทำฟัน
เราก็มีความรู้สึกแบบว่าไม่อยากให้อ้วนไปคนเดียวเราเลยไปเป็นเพื่อน เราก็คุยทั้งๆที่เรารู้ว่าอ้วนมีแฟนอยู่แล้ว
เพื่อนๆทุกๆคนรอบข้างก็คอยเตือนเราก็รู้ว่ามันไม่ดีไม่ควรทำเราตัดใจหลายครั้งแล้ว
ไม่คุยเลิกติดต่อแต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ จนเมื่อไม่นานนี้เราย้ายโรงเรียนไปเรียนที่ภาคกลางซึ่งอ้วนก็บอกว่าไม่อยากให้ไป
แต่พอเราไปเรียนที่นั้นเราสองคนก็ยังติดต่อคุย
กันตามปกติเราสองคนมักจะอยู่เป็นเพื่อนกันเสมอเวลาที่ใครสักคนทำงานดึกๆ อ้วนอยู่ ม6 เราอ่อนกว่าอ้วนหนึ่งปี
อ้วนก็มาสอบมหาลัยใกล้ๆ  
กับที่เราเรียนอยู่ตอนนี้ และก็ดันติดสะด้วยเราดีใจมากเพื่อนไม่อยากเชื่อว่าจะได้มาอยู่ใกล้ๆกันอีก
อ้วนก็มาหาเราที่ภาคกลางเราก็ไปเที่ยวกันเหมือนเดิม
เรากลับบ้านเกิดเราเราก็ไปเที่ยวกันอีกและ ดูเหมือนเราจะสนิทกัน แต่ใช่ว่าเราจะไม่ร็สึกรู้สาอะไรเลยเราร้องไห้
เกือบทุกวันเพราะเรื่องนี้
เราก็โดนตอกยํ้าเกี่ยวกับเรื่องนี้เยอะแยะนะไม่ว่าจะโดนด่า โดนรังเกียจ แต่เราก็คิดว่าไม่มีใคร
เข้าใจเราได้ดีกว่าตัวของเราเองทุกคนอาจจะบอกกับเราว่าก็เลิกคุยไปสิง่ายจะตาย คุณลองมาเป็นเราดูสิความรู้สึกมันจะต่างกัน !!!!!
จนมาถึงตอนนี้เราคุยกันมา 6 เดือนแล้ว ติดต่อกันเป็นประจำถึงแม้ว่าจะห่างไกลกัน
บางคนก็สงสัยว่าเรามาเล่าทำไม มันเป็นประสบการณ์ที่อยากเล่า
และเราก็อยากรู้ว่ามีใครบ้างที่เคยเป็นแบบเรา มีคำแนะนำที่ดีๆ ??
ถ้าใครอ่านแล้วรู้สึกไม่ชอบไม่พอใจก็ขอโทษละกัน จบข่าวคะ !!!!!