ดิฉันมีชื่อเล่นว่าเบลล์ นี่ไม่ใช่ประสบการณ์แรกที่ได้เจอ แต่ก็ยอมรับว่าน่ากลัวทีเดียว
ในคืนหนึ่งดิฉันและพี่ชายอีกสองคน ได้นั่งร้องเพลงดีดกีต้าร์กันที่บริเวณหน้าบ้าน ส่วนพี่ชายก็นั่งทานเบียร์เช่นกัน
ตรงข้ามบ้านดิฉัน ซ้ายมือ เป็นทางเดินทะลุออกไปอีกซอย ส่วนทางขวาถัดไปนิดนึง เป็นถนนทะลุอีกซอยเช่นกัน
เวลาเทศกาลก็จะมีคนนำกระทงใส่อาหารไปวางไว้สองจุดนี้บ่อยๆ
เมื่อเวลาประมาณสี่ทุ่ม นั่งร้องเพลงได้สักพัก ดิฉันต้งใจว่าจะไปอาบน้ำแล้วก็นอน เพราะมันดึกแล้ว แต่อยู่ดีๆ สายตา
ดันเหลือบไปเห็น คนครึ่งท่อนล่าง ใส่กางเกงขายาวสีขาว เดินก้าวฉับๆ ออกมาจากทางเดินนั้น เสียงร้องจากดิฉันดังจน
พี่ทั้งสองต้องสะดุ้ง แล้วหันมาถามว่า "เอ็งเป็นไรของเอ็งเนี่ย" ดิฉันก็เล่าให้ฟังว่าเห็นผู้ชายเิดนออกมาจากทางนั้น แค่ครึ่งตัว
เมื่อเล่าเสร็จดิฉันก็วิ่งขึ้นบ้าน ไม่ได้อาบน้ำ พี่ชายที่ชื่อเล็กก็ได้หัวเราะ แล้วพูดว่า ดิฉันคงหลอนแล้วมั้ง ไม่เห็นมีอะไรเลย
เช้ามาฉันก็ได้เล่าให้แม่และคนในบ้านฟังว่า ฉันเห็นอะไรเมื่อคืน แม่ฉันบอกว่า อาของดิฉันก็เคยเล่าให้ฟังว่า
เคยเห็นผู้ชายนุ่งชุดขาว เดินออกมาจากทางนี้เหมือนกัน ถัดจากวันนั้นมาสองวัน ดิฉันก็ไม่ได้ลงมา
ข้างล่างอีกเลย เพราะยังกลัวกับสิ่งที่พบเจอ แต่พี่ชายทั้งสอง ก็ยังนั่งกันปกติ ช่วงเช้าของวันที่สาม พี่ของดิฉันเดินมาหา
แล้วพูดว่า "ไอ้เบลล์พี่โดนแล้ว เมื่อคืนเห็นจะๆเลย ผู้ชายแต่งชุดสีขาวครึ่งตัว เดินออกมาจากทางเดิน" ดิฉันก็เลยขำ
แล้วพูดออกไปว่า "สมน้ำหน้าไง ไม่เชื่อแล้วยังมาว่าหนู เขาก็เลยมาให้เจอเลย เป็นไงล่ะ" ครั้งนั้นเป็นครั้งเดียวที่เห็น
หน้าบ้านของดิฉัน ไม่มีใครมานั่งพักใหญ่ๆ เหตุการณ์นี้ ทำให้หน้าบ้านเงียบ ทุกคนเข้านอนเร็วไปหลายอาทิตย์เลย.........
คุณเชื่อเรื่องวิญาณที่ทางสามแพ่งไหม????
ในคืนหนึ่งดิฉันและพี่ชายอีกสองคน ได้นั่งร้องเพลงดีดกีต้าร์กันที่บริเวณหน้าบ้าน ส่วนพี่ชายก็นั่งทานเบียร์เช่นกัน
ตรงข้ามบ้านดิฉัน ซ้ายมือ เป็นทางเดินทะลุออกไปอีกซอย ส่วนทางขวาถัดไปนิดนึง เป็นถนนทะลุอีกซอยเช่นกัน
เวลาเทศกาลก็จะมีคนนำกระทงใส่อาหารไปวางไว้สองจุดนี้บ่อยๆ
เมื่อเวลาประมาณสี่ทุ่ม นั่งร้องเพลงได้สักพัก ดิฉันต้งใจว่าจะไปอาบน้ำแล้วก็นอน เพราะมันดึกแล้ว แต่อยู่ดีๆ สายตา
ดันเหลือบไปเห็น คนครึ่งท่อนล่าง ใส่กางเกงขายาวสีขาว เดินก้าวฉับๆ ออกมาจากทางเดินนั้น เสียงร้องจากดิฉันดังจน
พี่ทั้งสองต้องสะดุ้ง แล้วหันมาถามว่า "เอ็งเป็นไรของเอ็งเนี่ย" ดิฉันก็เล่าให้ฟังว่าเห็นผู้ชายเิดนออกมาจากทางนั้น แค่ครึ่งตัว
เมื่อเล่าเสร็จดิฉันก็วิ่งขึ้นบ้าน ไม่ได้อาบน้ำ พี่ชายที่ชื่อเล็กก็ได้หัวเราะ แล้วพูดว่า ดิฉันคงหลอนแล้วมั้ง ไม่เห็นมีอะไรเลย
เช้ามาฉันก็ได้เล่าให้แม่และคนในบ้านฟังว่า ฉันเห็นอะไรเมื่อคืน แม่ฉันบอกว่า อาของดิฉันก็เคยเล่าให้ฟังว่า
เคยเห็นผู้ชายนุ่งชุดขาว เดินออกมาจากทางนี้เหมือนกัน ถัดจากวันนั้นมาสองวัน ดิฉันก็ไม่ได้ลงมา
ข้างล่างอีกเลย เพราะยังกลัวกับสิ่งที่พบเจอ แต่พี่ชายทั้งสอง ก็ยังนั่งกันปกติ ช่วงเช้าของวันที่สาม พี่ของดิฉันเดินมาหา
แล้วพูดว่า "ไอ้เบลล์พี่โดนแล้ว เมื่อคืนเห็นจะๆเลย ผู้ชายแต่งชุดสีขาวครึ่งตัว เดินออกมาจากทางเดิน" ดิฉันก็เลยขำ
แล้วพูดออกไปว่า "สมน้ำหน้าไง ไม่เชื่อแล้วยังมาว่าหนู เขาก็เลยมาให้เจอเลย เป็นไงล่ะ" ครั้งนั้นเป็นครั้งเดียวที่เห็น
หน้าบ้านของดิฉัน ไม่มีใครมานั่งพักใหญ่ๆ เหตุการณ์นี้ ทำให้หน้าบ้านเงียบ ทุกคนเข้านอนเร็วไปหลายอาทิตย์เลย.........