สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องร้อนใจอยากปรึกษาผู้ที่มีประสบการ์ณคล้ายๆกันหรือเป็นผู้ที่มีความรู้ทางด้านกฏหมายแรงงานค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราได้เข้าไปทำงานกับโรงแรม5ดาวย่านสาธร(ชื่อเหมือนเมืองหลวงเก่าแก่ของไทย)ในแผนกการตลาด ทางโรงแรมมีนโนบายประเมินงาน2ครั้ง คือ30วันแรก และอีก 90 วันถัดมา หลังจากครบ30วันแรกได้มีการประเมินผ่านไป เราโดนตำหนินิดหน่อยเรื่องขึ้นมานั่งที่โต๊ะไม่ตรง 8.30 บ้างซึ่งเราได้ให้เหตุผลไปว่าเราเข้างานทันเวลานะ แต่กว่าจะเดินไปถึงโต๊ะก็เกือบ 8.35 แล้ว และมีอีกครั้งที่ไปสายโดยไม่ได้บอกเจ้านาย ซึ่งเราให้เหตุผลไปแล้วว่าครั้งแรกเราทานยาเข้าไปก่อนนอนเพราะรู้สึกแพ้อากาศรุนแรง คันตาคันคอจนตาแดง (มีโรคประจำตัวเป็นหอบ ภูมิแพ้) พอหลับไปถึงกับน็อคไปเลย เลยตื่นมาทำงานสายโดยที่ไม่สามารถรายงานทัน ครั้งนี้ทำให้เจ้านายเราไม่พอใจเป็นอย่างมาก ออกอาการเหวี่ยงใส่และเข้าหน้าไม่ค่อยติดเสมอๆ แต่ที่เห็นเค้าค่อนข้างจะเป็นแบบนี้กับทุกคน เลยไม่ได้คิดอะไรมาก และนายใหญ่ GM บอกว่างั้นที่ผ่านมาก็ล้างไปแล้วเริ่มทำใหม่ หลังจากที่คุยกันหลัง 30 วันแรกเราก็ตั้งใจปรับปรุงตัวเองเป็นอย่างดี ไม่เคยเกิดเหตุการณ์หายตัวไปอีก และไปถึงที่โต๊ะตรงเวลาเกือบ 95%ของทุกวันทำงาน ตั้งใจและมุ่งมั่นว่าจะทำให้ดี แต่พอหลังจาก60วัน เจ้านายเรียกเข้าไปคุย แล้วแจ้งให้ทราบว่า เค้าคิดว่าการทำงานของเราที่นี่อาจจะต้องหยุดลง เค้าใช้คำว่า มันเป็นความรู้สึก ที่ไม่น่าจะไปกันได้ เราเลยถามว่า ที่ผ่านมาเราก็ไม่เคยหายอีก หรือถ้าสายก็รวมกันไม่น่าจะถึง 5 นาทีเลย พนักงานคนอื่นขนาดในแผนกบุคคลเอง ยังสายมากกว่าเราด้วยซ้ำ เจ้านายคนเดิม หันมาเกือบๆตะคอกว่า เค้าจะไม่พูดพล่ามเรื่องเวลาหรอกนะ เอาเป็นว่าเค้าตัดสินแล้ว ก็ต้องยอมรับ เค้าบอกว่าเค้าไม่กังวลเรื่องความสามารถเลย แต่มันเป็นความรู้สึกจาก30วันแรกที่ทำให้เค้ารู้สึกอคติไปแล้ว เค้าพูดว่าทุกๆวันเค้าต้องกังวลว่าวันนี้เค้าได้รับ sms จากเราไหมว่าเราจะไม่มา ฯลฯ แต่ในความเป็นจริง เราก็ไปทุกวันนะ ไปตรงเวลาด้วย อ้อ เค้าให้อีกเหตุผลว่าไม่เห็นในความพยายามของเรา เพราะคนอื่นในแผนกไปถึงก่อน 8 โมง เพราะคนพวกนั้นเดินทางด้วยรถ เลยต้องเลี่ยงการจราจรด้วยการไปเช้าเลย แต่เรานั่งรถไฟฟ้าไปเลยออกได้ตามเวลาปกติที่กะไปให้ทันเวลาเข้า 8.30
เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เราเลยปรึกษาไปกับเพื่อนร่วมงานซึ่งส่วนใหญ่เห็นด้วยเป็นเสียงเดียวกัน ว่าไม่น่าจะใช้ความรู้สึกส่วนตัวในการตัดสินอนาคตเด็กคนนึง แต่เนื่องจากหัวหน้างานคนนี้ค่อนข้างอาวุโส ทั้งอายุงานและอายุตัว จึงไม่มีใครกล้าจะอะไรด้วยสักเท่าไหร่ ที่พิมมายืดยาวนี้ เราอยากทราบว่าเราสามารถเรียกร้องความยุติธรรมอะไรได้บ้างไม๊ เรารู้สึกว่าความพยายามมันสูญเปล่ามากๆ แล้วถ้าจะเอาผิดเรื่องได้เรืองหนึ่งก็ควรพูดมาเลย ไม่ใช่ใช้คำว่ามันคือความรู้สึกอย่างงี้ เพราะหลังจากที่เค้าพูดมาแบบนี้ เราถามเหตุผลไป เค้าก็ตอบเราแบบข้างๆคูๆมาก ว่าวินัย พอเราบอกว่าแต่เราก็มาทันนะเค้าก็โบ้ยไปว่ามันเป็นความรู้สึก เกิดมาไม่เคยเจอระบบแบบนี้เลยค่ะ รบกวนขอคำแนะนำหน่อยนะคะ ตอนนี้ทุกข์ใจมากๆเลยค่ะ อยากทราบว่าเรามีสิทธิ์เรียกร้องอะไรจากนายจ้างได้ไม๊
โดนยกเลิกจ้างอย่างไม่เป็นธรรมจากโรงแรม5ดาวย่านสาธร
เรื่องมีอยู่ว่าเราได้เข้าไปทำงานกับโรงแรม5ดาวย่านสาธร(ชื่อเหมือนเมืองหลวงเก่าแก่ของไทย)ในแผนกการตลาด ทางโรงแรมมีนโนบายประเมินงาน2ครั้ง คือ30วันแรก และอีก 90 วันถัดมา หลังจากครบ30วันแรกได้มีการประเมินผ่านไป เราโดนตำหนินิดหน่อยเรื่องขึ้นมานั่งที่โต๊ะไม่ตรง 8.30 บ้างซึ่งเราได้ให้เหตุผลไปว่าเราเข้างานทันเวลานะ แต่กว่าจะเดินไปถึงโต๊ะก็เกือบ 8.35 แล้ว และมีอีกครั้งที่ไปสายโดยไม่ได้บอกเจ้านาย ซึ่งเราให้เหตุผลไปแล้วว่าครั้งแรกเราทานยาเข้าไปก่อนนอนเพราะรู้สึกแพ้อากาศรุนแรง คันตาคันคอจนตาแดง (มีโรคประจำตัวเป็นหอบ ภูมิแพ้) พอหลับไปถึงกับน็อคไปเลย เลยตื่นมาทำงานสายโดยที่ไม่สามารถรายงานทัน ครั้งนี้ทำให้เจ้านายเราไม่พอใจเป็นอย่างมาก ออกอาการเหวี่ยงใส่และเข้าหน้าไม่ค่อยติดเสมอๆ แต่ที่เห็นเค้าค่อนข้างจะเป็นแบบนี้กับทุกคน เลยไม่ได้คิดอะไรมาก และนายใหญ่ GM บอกว่างั้นที่ผ่านมาก็ล้างไปแล้วเริ่มทำใหม่ หลังจากที่คุยกันหลัง 30 วันแรกเราก็ตั้งใจปรับปรุงตัวเองเป็นอย่างดี ไม่เคยเกิดเหตุการณ์หายตัวไปอีก และไปถึงที่โต๊ะตรงเวลาเกือบ 95%ของทุกวันทำงาน ตั้งใจและมุ่งมั่นว่าจะทำให้ดี แต่พอหลังจาก60วัน เจ้านายเรียกเข้าไปคุย แล้วแจ้งให้ทราบว่า เค้าคิดว่าการทำงานของเราที่นี่อาจจะต้องหยุดลง เค้าใช้คำว่า มันเป็นความรู้สึก ที่ไม่น่าจะไปกันได้ เราเลยถามว่า ที่ผ่านมาเราก็ไม่เคยหายอีก หรือถ้าสายก็รวมกันไม่น่าจะถึง 5 นาทีเลย พนักงานคนอื่นขนาดในแผนกบุคคลเอง ยังสายมากกว่าเราด้วยซ้ำ เจ้านายคนเดิม หันมาเกือบๆตะคอกว่า เค้าจะไม่พูดพล่ามเรื่องเวลาหรอกนะ เอาเป็นว่าเค้าตัดสินแล้ว ก็ต้องยอมรับ เค้าบอกว่าเค้าไม่กังวลเรื่องความสามารถเลย แต่มันเป็นความรู้สึกจาก30วันแรกที่ทำให้เค้ารู้สึกอคติไปแล้ว เค้าพูดว่าทุกๆวันเค้าต้องกังวลว่าวันนี้เค้าได้รับ sms จากเราไหมว่าเราจะไม่มา ฯลฯ แต่ในความเป็นจริง เราก็ไปทุกวันนะ ไปตรงเวลาด้วย อ้อ เค้าให้อีกเหตุผลว่าไม่เห็นในความพยายามของเรา เพราะคนอื่นในแผนกไปถึงก่อน 8 โมง เพราะคนพวกนั้นเดินทางด้วยรถ เลยต้องเลี่ยงการจราจรด้วยการไปเช้าเลย แต่เรานั่งรถไฟฟ้าไปเลยออกได้ตามเวลาปกติที่กะไปให้ทันเวลาเข้า 8.30
เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เราเลยปรึกษาไปกับเพื่อนร่วมงานซึ่งส่วนใหญ่เห็นด้วยเป็นเสียงเดียวกัน ว่าไม่น่าจะใช้ความรู้สึกส่วนตัวในการตัดสินอนาคตเด็กคนนึง แต่เนื่องจากหัวหน้างานคนนี้ค่อนข้างอาวุโส ทั้งอายุงานและอายุตัว จึงไม่มีใครกล้าจะอะไรด้วยสักเท่าไหร่ ที่พิมมายืดยาวนี้ เราอยากทราบว่าเราสามารถเรียกร้องความยุติธรรมอะไรได้บ้างไม๊ เรารู้สึกว่าความพยายามมันสูญเปล่ามากๆ แล้วถ้าจะเอาผิดเรื่องได้เรืองหนึ่งก็ควรพูดมาเลย ไม่ใช่ใช้คำว่ามันคือความรู้สึกอย่างงี้ เพราะหลังจากที่เค้าพูดมาแบบนี้ เราถามเหตุผลไป เค้าก็ตอบเราแบบข้างๆคูๆมาก ว่าวินัย พอเราบอกว่าแต่เราก็มาทันนะเค้าก็โบ้ยไปว่ามันเป็นความรู้สึก เกิดมาไม่เคยเจอระบบแบบนี้เลยค่ะ รบกวนขอคำแนะนำหน่อยนะคะ ตอนนี้ทุกข์ใจมากๆเลยค่ะ อยากทราบว่าเรามีสิทธิ์เรียกร้องอะไรจากนายจ้างได้ไม๊