ของผมนี่เหตุเกิดจากงานเครียด พอเลิกงานก็คิดตลอดว่าจะหาความสุขให้ตัวเอง ที่ดีสุดคือ การกิน เพราะ ออกกำลังกายนี่รู้ตัวว่ามันเครียดมากขึ้น อีกอย่างที่ชอบคือ กินแล้วนอน -*- ยิ่งตื่นมานะ ยิ่งรู้ว่าต้องไปเจองานไรเครียดๆก็ยิ่งซัดกาแฟไป ยิ่งแก่ไปอีก แล้วพวกกาแฟตัวอ้วนเลย แต่ตอนนี้ติด เลิกไม่ได้ซักที ตกเย็นมาก็พาลไม่อยากออกกำลังกาย อยากกิน นอน ทำไรก็ได้ที่ไม่ใช้พลังแล้ว
ทำยังไงดีครับ รู้สึกตั้งแต่เปลี่ยนงานมาสุขภาพจิตเสียหนักมาก มันมีผลภายนอกตอนกลับบ้าน เจอเพื่อนฝูงตอนปีใหม่นี่ล่ะ ทุกคนทักบอกว่าแค่ไม่กี่เดือนเปลี่ยนไปเยอะนะ งานเครียดขนาดนั้นเลยหรอ (เออ เครียดจริง)
ผมควรเริ่มต้นตรงไหนก่อนดีครับ เคยคิดในใจเล่นๆว่าให้เวลางานกับตรงนี้ก่อนอีกซัก 5 เดือนจะลาออก ... พอคิดแบบนี้ในใจก็เริ่มมีพลังขึ้น เริ่มอยากออกกำลัง อยากดูแลตัวเองให้หล่อเหมือนเดิม แต่พอคิดว่าต้องอยู่กับงานตรงนี้ตลอดไปปุ๊บ ..... ! ก็พาลขี้เกียจอีก ไม่อยากทำอะไร
แบบนี้จิตสำนึกลึกๆผมคือ กำลังเกลียดงานนี้ ต่อต้านงานนี้อยู่ จนส่งผลออกมาภายนอกเลยใช่ไหมครับ
เบื่องาน = อ้วน หน้าแก่ เหี่ยวไว ไม่สดใส เป็นข้ออ้างได้ไหมครับ
ทำยังไงดีครับ รู้สึกตั้งแต่เปลี่ยนงานมาสุขภาพจิตเสียหนักมาก มันมีผลภายนอกตอนกลับบ้าน เจอเพื่อนฝูงตอนปีใหม่นี่ล่ะ ทุกคนทักบอกว่าแค่ไม่กี่เดือนเปลี่ยนไปเยอะนะ งานเครียดขนาดนั้นเลยหรอ (เออ เครียดจริง)
ผมควรเริ่มต้นตรงไหนก่อนดีครับ เคยคิดในใจเล่นๆว่าให้เวลางานกับตรงนี้ก่อนอีกซัก 5 เดือนจะลาออก ... พอคิดแบบนี้ในใจก็เริ่มมีพลังขึ้น เริ่มอยากออกกำลัง อยากดูแลตัวเองให้หล่อเหมือนเดิม แต่พอคิดว่าต้องอยู่กับงานตรงนี้ตลอดไปปุ๊บ ..... ! ก็พาลขี้เกียจอีก ไม่อยากทำอะไร
แบบนี้จิตสำนึกลึกๆผมคือ กำลังเกลียดงานนี้ ต่อต้านงานนี้อยู่ จนส่งผลออกมาภายนอกเลยใช่ไหมครับ