ถ้าตอนนี้เราจะตายให้ทำจิตนึกถึงอะไรดีที่สุด

ในยุคที่ปัญญาประดิษฐ์ (AI) เข้ามามีบทบาทในทุกย่างก้าวของชีวิต ความรวดเร็วและการเชื่อมต่อที่ไม่เคยหลับใหลอาจทำให้เราหลงลืม "พื้นที่ว่าง" ในใจ การกลับมาทำความเข้าใจเรื่อง "วิเวก 3" จ

คืออยากรู้ว่ามันคืออะไรค่ะ (ขอภาษาชาวบ้านธรามดานะคะ ศัพท์ยากๆในวงการศาสนาเราไม่เข้าใจเพราะไม่เคยศึกษาเลย ชีวิตนี้สวดมนต์ไหว้พระกะทำบุญตักบาตรอย่างเดียว คือพอดีตอนอายุ 17 นั่งสมาธิภาวนาว่า "หายใ

ผมรู้ลมหายไปเห็นจิตเคลื่อนเหมือนน้ำไหลไปฟังไปคิดไปรู้สึกที่ตัวไปรู้ความว่างในห้องหลงบ้างทุกครั้งที่เคลื่อนผมจะตั้งสติใหม่มาที่ลมแต่บางครั้งก็บังคับให้รู้ลมก็รู้ไปจนลมหายใจเบาและรู้สึกว่าทำไมไปหยุดนิ่ง

"นี้เวลาเกิดมานี่ อายุถึงขนาดนี้แล้ว เราดูที่หัวใจเรา มันมีความดีงามอะไรพอที่จะเป็นหลักเป็นเกณฑ์ ให้เป็นที่พึ่งแก่ตัวเองบ้างมีไหม ให้ถามตัวเองอย่างนี้ อย่าไปดูแต่ภายนอก ถามแต่ภายนอก ให้ถามตัวเองบ

เอาจริง ปัจจุบันเราคุยกับ AI อย่างกะคุยกับเพื่อนสนิท ข้อมูลนี่ไหลผ่านหน้าจอเราหยั่งกะน้ำป่าไหลหลาก จนบางทีก็แอบงงปะว่า "ไอ้ที่เราเรียกๆ กันอยู่นี้ มันมีตัวตนจริงๆ ปะวะ? หรือมันจะอยู่ไปตลอดกาลจริง

ท่านพ่อลี สอนว่า ...... "เมื่อกำหนดลมหายใจเข้าออกได้สะดวกดีแล้วก็ขยายลมไปให้ทั่วร่างกาย จนเกิดความคล่องแคล่วเบาสบายนี่เรียกว่าเป็นส่วน คุณสมบัติ ของการทำสมาธิ การกำหนดจิตไม่ให้พลาดไปจากลมหายใจ

ผมอายุ 17 พึ่งฝึกภาวนาคับช่วงแรกก็ดูลมหายใจไปได้ประมาณ 1:30 คับหลังจากนั้นมันก็ปวดขาสุดๆหายใจก็อึดอัดตัวก็ชาแถมตัวแข็งอย่างกับหินอีก พอทนไปได้อีกสักครึ่งชั่วโมงทั้งตัวก็เริ่มร้อนแล้วหัวใจก็เต้นแรงมาก