สวัสดีครับ
ผมชื่อเอนะครับ (นามสมมติ) ผมเป็นคนหน้าตาไม่ดีนะครับ แต่เรื่องจริงใจและซื่อสัตย์ผมรักษามันมาก
ผมมีเรื่องจะแบ่งปันครับ เรื่องที่โหดร้ายสำหรับผม
ผมชอบทั้งผู้ชายและผู้หญิงนะครับ (ไม่รู้ว่าเค้าเรียกว่าอะไร??)
...เรื่องมันเริ่มขึ้นจากการไปค่ายของผม เป็นค่ายเกี่ยวกับการติวหนังสือเด็กนักเรียน ไปเสาร์-อาทิตย์ครับ
วันแรกของค่ายเรามีการถ่ายรูปตอนเริ่มกิจกรรม อยู่ดีก็มีผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างผมกอดคอผม ผมก็ตกใจนะ เพราะไม่มีใครกล้ามาทำกลับผมแบบนี้
และนั่นมันเป็นจุดเริ่มต้นของความสำพันธ์ของผมกับเค้า ซึ่งต่อมาเค้าบอกให้ผม@Facebook ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าเค้ามีเจตนาอะไรผมก็@ไปตามประสาของผม เค้าก็ทักมาคุยโน้นนี่นั่น ผมก็คุยไปตามปกติ เค้าเป็นคนค่อยข้างมีซื่อเสียงผู้คนรู้จักเยอะ ซึ่งในตอนนั้นเองผมก็พึ่งจะอกหักมา (จะบอกว่าอกหักก็ไม่ใช่เพราะคนคนนั้นไม่ได้รักผม) เลยทำให้ผมคุยกับเค้ามาเรื่อยๆ นานอยู่นะ ความสำพันธ์ก็เริ่มชัดเจนขึ้น จนมาวันหนึ่งในตอนเช้า เค้าก็มาขอผมเป็นแฟน ผมก็พูดไม่ออกนะ ได้แต่อึ้งอยู่นาน และยิ้ม หัวใจหัวใจและหลังจากนั้นก็เริ่มที่จะเป็นแฟนกัน เพื่อผมก้เริ่มแซวโน้นนี่นั้น ไปกินข้าวด้วยกันบ่อบขึ้น จนหหลายคนก็อิจฉา ไปเที่ยวก็หลายที่ ความสัมพันธ์แน่นแฟ้น สวยงาม รักที่ราบรื่แต่ก็มีทะเลาะกันบ้างแต่สุดท้ายก็ดีกันเหมือนเดิม มีรักที่หลายคนอิจฉา เพื่อผมก็อิจฉา ผมเป็นคนที่เปิดเผย แต่เค้าเป็นคนที่มีซื่อเสียงผู้คนรู้จัก เค้าเลยไม่ค่อยเปิดเรื่องผมให้ใครรู้ เรื่องนี้ผมก็เข้าใจและยอมรับเราก็คุยกันทุกวันทักเฟสบ้าง โทรหาบ้าง และมีครั้งหนึ่งผมพาเค้าไปที่บ้าน ผมดีใจมากเพราะเค้าเข้ากันได้กับครอบครัวของผม คุยกันสนุกเฮฮา (ผมบอกกับครอบครัวว่าเพื่อนแต่แม่ผมคงรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน) พาเค้าไปเที่ยวแถวบ้าน (บ้านผมอยู่บ้านนอกนะครับหลังไม่ใหญ่อยู่กัยสามคนพ่อแม่ลูก) บอกเลยว่าผมมีความสุขมากในช่วงเวลานั้น ล่วงเลยมาถึง 8 เดือน
.....มีวันหนึ่งตอนเย้นที่ผมทักไปแล้วเค้าบอกว่าเหนื่อย ผมเลยโทรหาเค้า
ผม : เป็นอะไรรึเปล่า? เล่าให้ฟังได้นะ
เค้า : เหนื่อยนะ มีหลายเรื่องมากเลย คือเรื่องป้าอะ ท่านไม่อยากให้มีแฟนในตอนเรียน อยากให้โฟกัสเรื่องเรียนมากกว่า และท่านได้รู้เรื่องของเราแล้ว
เค้าเหนื่อยอะ...อมยิ้ม08
ผม : ท่านไปรู้มาจากใคร?
เค้า : จากเพื่อนเค้าอะ รู้ทุกอย่างเลยว่าเค้าทำอะไรไปบ้าง
ผม : พร้อมที่จะจับมือไปกับเค้าไหม?
เค้า : เค้ามีเรื่องจะสารภาพอีกอะ จะรับเค้าไปได้ คือเค้าไปคุบกับน้องคนหนึ่งอะนานแล้วด้วย ยังจะเชื่อใจเค้าอีกไหม
ผม : ....(อึ้ง พูดไม่ออก น้ำตาก็ไหลเอง ตั้งสติ แล้วถาม) ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมทำแบบนี้ แต่ยังดีที่กล้าที่จะสารภาพ เมื่อสำนึกผิดได้เค้าก็จะให้อภัยนะ (อาจเป็นเพราะรักมากเลยเชื่อใจทุกอย่าง)
เค้า : ป้าเค้าให้เลือกระหว่างเรียนกับมีแฟน ไม่งั้นป้าจะให้ย้ายไปเรียนที่อื่น เราจะไม่ไเจอกันอีกเลยนะ ป้าเค้าเป็นคนส่งเค้าเรียนทุกอย่าง ดุแลทุกอย่าง
เค้าเหนื่อยอะ
ผม : พร้อมที่จะจับมือกับเค้าไหม? จะไปด้วยกันไหม เลิกได้ไหมที่ไปคุยกับน้อง เค้าเป็นคนให้โอกาสคนนะ เมื่อสำนึกผิด ยังดีที่มาบอกเค้าด้วยตนเอง ไม่ให้เค้าไปรู้เอง ยังมีความกล้าพอที่จะมาบอก
เค้า : เค้าเหนื่อยอะ...เค้าไปทำงานก่อนนะ
ผม : งั้นพรุ่งนี้มาหาเค้าที่บ้าน เค้าจะรอนะ
เค้า : โอเครเดี่ยวเค้าไปหา อาจจะดึกหน่อยนะ
ผม : ครับ
........
คืนนั้นผมนอนไม่หลับ ได้แต่คิดทั้งคืน หรือผมให้อิสระเค้าทุกอย่าง ผมไม่ขอเฟส ขอไลน์ อะไรไว้เลยให้อิสระทุกอย่าง อยากไปไหนก็ไป อยากทำอะไรก็ทำ ไม่ได้ตีกรอบให้ว่าต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้ ปล่อยทุกอย่าง เชื่อใจทุกอย่าง(ผมผิดไหม?) อีกอย่างคือเรื่องป้า ผมก็จะยอมที่จะคบกับเค้าต่อไปโดยคิดไว้ว่าจะคบแบบเงี่ยบจากที่ไปไหนด้วยกันบ่อยๆก็จะลดน้อยลง ลดการเจอกันน้อยลง เรื่องนี้ผมรับได้และเข้าใจดี
.....พอวันรุ่งขึ้นผมไปเรียน ผมเรียนไม่รู้เรื่องทั้งวัน เอ๋อทั้งวัน เบลอทั้งวัน อยู่ในหัวมีแต่เรื่องเมือคืน ผมเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนผมฟังและร้องให้กับมัน ณ เวลานั้นผมขอบคุณเพื่อนผมมาก ถ้าไม่มีพวกเค้าผมคงไม่มานั้งเขียนอยู่แบบนี้ เพื่อนถามผมว่า "ยังรักและเชื่อใจเค้าอยู่อีหรอก" ผมตอบไปว่า "ยังรักและเป้นห่วงเค้าเสมอและพร้อมที่จะให้อภัย" เพื่อนผมบอกว่าจะทำอะไรก็คิดให้ดีๆ
....ณ ผมอยากให้มันค่ำเร็วๆ .......
และเค้าก็มาหาผมอาจจะดึกหน่อย มาเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง ซึ่งก็ไม่ได้แตกต่างไปจากที่คุยโทรศัพท์ด้วยกัน ซึ่งตอนเล่าเค้าไม่มีทีท่าจะเสียใจอะไรเลย
ผม : มีอะไรอยากที่จะบอกไหม
เค้า : เค้าอยากพอ เค้าเหนื่อย เค้าอยากจบปัญหา
ผม : เรื่องน้องคนนั้นพอได้ไหมจบได้ไหม พร้อมที่จะเดินกับบเค้าไหม (ผมร้องให้) ทำไมถึงทำแบบนี้กับเค้าได้ เค้าไม่ดีตรงไหน เค้าเทิดทูนความรักมาก ให้อิสระ ทุ่มทุกอย่าง ทำไมถึงไปมีคนอื่น
เค้า : เค้าขอโทษ เค้าไม่รู้ว่าทำไปได้ไง เค้าคุยกับน้องได้เดือนกว่าแล้ว เค้า.......เหนื่อย แล้วจะเอาไงต่อ
ผม : จะไปต่อกับเค้าไหม?
เค้า : เค้า....อยากพอนะ บางทีเวลาเค้าอยู่กับเพื่อนเค้าก็ลืมแฟน อยู่กับแฟนก็ลืมเพื่อน ตอนนี้เค้าอยากอยู่เฉย.....เค้าอยากพอแค่นี้
ผม : แล้ววันนั้นเข้ามาทำไม แล้วที่ผ่านมาคืออะไร ทำไม ทำไม (ผมร้องให้) เค้าเป็นคนที่บูชาความรัก อยากเจอรักแท้ อยากสมประมาทของผู้คนที่ว่า "ผู้ชายกับผู้ชายมันจะรักกันได้สักกี่น้ำเดี่ยวมันก็เลิก" เค้าอยากพิสูจนืตรงนี้ ทำให้คนที่พูดรู้ว่ามันเป็นไปได้ มันไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน
เค้า : เค้าไม่คิดว่าคนแบบนี้จะมีจริงอยู่ในโลกนะ คนที่บูชาความรัก เทิดทูนความรักมากขนาดนี้ แต่ถ้าคบกับเค้าต่อ เค้าไม่ได้รักเอแล้วนะ ลองคิดดู อยู่ไปเอก็รักเค้าข้างเดียว ทนได้หรอ
ผม : .....ผมเจ็บจี๊ดเลยแหละ(ไม่ได้รักแล้ว) อึ่งไปเลยแหละ ว่าคนที่ผมรักจะพูดแบบนี้
เค้า : เค้าไม่มีความรู้สึกแล้ว อยากอยู่เฉยๆมากกว่า จะคบเค้าต่อเค้าก็ไม่ได้รักเอแล้ว ทนได้หรอ
ผม : รักเค้าหน่อยไม่ได้หรอ เค้ายังไม่พร้อม มีนรวดเร็วมากเลยนะ ปุ๊บปั๊บแบบนี้เค้าไม่โอเคร
เค้า : พอเถอะเอ
ผม : ......ผมกับเค้าก็กอดกัน...
แล้วเค้าก็ลุกจากไป (เหมือนไม่มีเยื้อใยอะไรเลย)
..........
ผมได้ครุ่นคิดว่าเค้าทำกับผมแบบี้ทำไม ทั้งที่ไว้ใจทุกอย่าง ให้อิสระทุกอย่าง ทุ่มเททุกอย่าง ไม่เคยพูดกูอะไรเลย เป็นห่วงตลอด อยากได้อะไรก็ไปด้วย ก็เอาไปให้ ไม่คืนขัดใจ ที่ผ่านมาทั้งหมดมันคืออะไร (หรือว่าผมดีเกินไป)
...ผมมารู้ที่หลังว่าเค้าคบกับน้องได้เดือนกว่าแล้ว และตอนนั้นยังคบกับผมอยู่ คบซ้อนนั่นเอง เหมือนผมโดนสวมเขาเลยเนาะ ว่าไหม ผมมันโง่มาก ไว้ใจทุอย่างไม่เคยเชคอะไรไม่เคยตรวจสอบ เพราะเชื่อใจ100% และน้องคนนั้นก็มาขอโทษผม น้องบอกว่า "ผมไม่รู้จริงว่าพี่สองคนคบกันผมขอโทษนะครับ....ผมเลิกกับเค้าแล้ว"
.....และตอนนนี้ผมเลิกมันเค้าได้ 3 เดือนแล้ว และเค้าได้ไปคบกับคนอื่นหลายคน ในตอนนี้เองเค้ากลับไปคบกับน้องคนนั้นเหมือน
(ผมไม่ได้ดกรธน้องคนนั้นนะ โกรธที่เค้าไม่รู้จักพอ)
ปล....ก่อนเลิกกับเค้าผมบอกเค้าง่าอย่าไปทำนิสัยแบบนี้กับใคร เข้าไปหาเค้าแล้วไปทำให้เค้ารักและก็เดินจากไปโดยไม่ใยดี คนที่โดนมันเจ็บปวดเกินบบรยายความเจ็บนั้นยังฝั่งอยู่ถึงทุกวันนี้
..........ที่เอารื่องนี้มาลงไม่ได้มีเจตนาร้ายสำหรับใครแค่อยากแชร์ประสบการณ์ว่าอย่าทุ่มเททั้งหมดเพราะสิ่งที่ได้กลับมามันไม่คุ้ม แถมยังฝากแผลใจไว้นานเท่านาน........
+++ต่อไปนี้ผมคงไม่มั่นใจกับรักครั้งใหม่อีกต่อไปรอยเจ็บยังตราตรึงอยู่ในหัวใจ+++
ขอบคุณที่อ่านมาถึงบรรทัดนี้นะครับ
+++ผมอาจจะเขียนไม่ค่อยรู้เรื่องขอโทษด้วยนะครับเป็นครั้งแรกที่เขียนลง+++
#ขอบคุณครับ
#หน้าเหลี่ยม
ดีไม่พอ หรือ ไม่พอดี ...???
ผมชื่อเอนะครับ (นามสมมติ) ผมเป็นคนหน้าตาไม่ดีนะครับ แต่เรื่องจริงใจและซื่อสัตย์ผมรักษามันมาก
ผมมีเรื่องจะแบ่งปันครับ เรื่องที่โหดร้ายสำหรับผม
ผมชอบทั้งผู้ชายและผู้หญิงนะครับ (ไม่รู้ว่าเค้าเรียกว่าอะไร??)
...เรื่องมันเริ่มขึ้นจากการไปค่ายของผม เป็นค่ายเกี่ยวกับการติวหนังสือเด็กนักเรียน ไปเสาร์-อาทิตย์ครับ
วันแรกของค่ายเรามีการถ่ายรูปตอนเริ่มกิจกรรม อยู่ดีก็มีผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างผมกอดคอผม ผมก็ตกใจนะ เพราะไม่มีใครกล้ามาทำกลับผมแบบนี้
และนั่นมันเป็นจุดเริ่มต้นของความสำพันธ์ของผมกับเค้า ซึ่งต่อมาเค้าบอกให้ผม@Facebook ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าเค้ามีเจตนาอะไรผมก็@ไปตามประสาของผม เค้าก็ทักมาคุยโน้นนี่นั่น ผมก็คุยไปตามปกติ เค้าเป็นคนค่อยข้างมีซื่อเสียงผู้คนรู้จักเยอะ ซึ่งในตอนนั้นเองผมก็พึ่งจะอกหักมา (จะบอกว่าอกหักก็ไม่ใช่เพราะคนคนนั้นไม่ได้รักผม) เลยทำให้ผมคุยกับเค้ามาเรื่อยๆ นานอยู่นะ ความสำพันธ์ก็เริ่มชัดเจนขึ้น จนมาวันหนึ่งในตอนเช้า เค้าก็มาขอผมเป็นแฟน ผมก็พูดไม่ออกนะ ได้แต่อึ้งอยู่นาน และยิ้ม หัวใจหัวใจและหลังจากนั้นก็เริ่มที่จะเป็นแฟนกัน เพื่อผมก้เริ่มแซวโน้นนี่นั้น ไปกินข้าวด้วยกันบ่อบขึ้น จนหหลายคนก็อิจฉา ไปเที่ยวก็หลายที่ ความสัมพันธ์แน่นแฟ้น สวยงาม รักที่ราบรื่แต่ก็มีทะเลาะกันบ้างแต่สุดท้ายก็ดีกันเหมือนเดิม มีรักที่หลายคนอิจฉา เพื่อผมก็อิจฉา ผมเป็นคนที่เปิดเผย แต่เค้าเป็นคนที่มีซื่อเสียงผู้คนรู้จัก เค้าเลยไม่ค่อยเปิดเรื่องผมให้ใครรู้ เรื่องนี้ผมก็เข้าใจและยอมรับเราก็คุยกันทุกวันทักเฟสบ้าง โทรหาบ้าง และมีครั้งหนึ่งผมพาเค้าไปที่บ้าน ผมดีใจมากเพราะเค้าเข้ากันได้กับครอบครัวของผม คุยกันสนุกเฮฮา (ผมบอกกับครอบครัวว่าเพื่อนแต่แม่ผมคงรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน) พาเค้าไปเที่ยวแถวบ้าน (บ้านผมอยู่บ้านนอกนะครับหลังไม่ใหญ่อยู่กัยสามคนพ่อแม่ลูก) บอกเลยว่าผมมีความสุขมากในช่วงเวลานั้น ล่วงเลยมาถึง 8 เดือน
.....มีวันหนึ่งตอนเย้นที่ผมทักไปแล้วเค้าบอกว่าเหนื่อย ผมเลยโทรหาเค้า
ผม : เป็นอะไรรึเปล่า? เล่าให้ฟังได้นะ
เค้า : เหนื่อยนะ มีหลายเรื่องมากเลย คือเรื่องป้าอะ ท่านไม่อยากให้มีแฟนในตอนเรียน อยากให้โฟกัสเรื่องเรียนมากกว่า และท่านได้รู้เรื่องของเราแล้ว
เค้าเหนื่อยอะ...อมยิ้ม08
ผม : ท่านไปรู้มาจากใคร?
เค้า : จากเพื่อนเค้าอะ รู้ทุกอย่างเลยว่าเค้าทำอะไรไปบ้าง
ผม : พร้อมที่จะจับมือไปกับเค้าไหม?
เค้า : เค้ามีเรื่องจะสารภาพอีกอะ จะรับเค้าไปได้ คือเค้าไปคุบกับน้องคนหนึ่งอะนานแล้วด้วย ยังจะเชื่อใจเค้าอีกไหม
ผม : ....(อึ้ง พูดไม่ออก น้ำตาก็ไหลเอง ตั้งสติ แล้วถาม) ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมทำแบบนี้ แต่ยังดีที่กล้าที่จะสารภาพ เมื่อสำนึกผิดได้เค้าก็จะให้อภัยนะ (อาจเป็นเพราะรักมากเลยเชื่อใจทุกอย่าง)
เค้า : ป้าเค้าให้เลือกระหว่างเรียนกับมีแฟน ไม่งั้นป้าจะให้ย้ายไปเรียนที่อื่น เราจะไม่ไเจอกันอีกเลยนะ ป้าเค้าเป็นคนส่งเค้าเรียนทุกอย่าง ดุแลทุกอย่าง
เค้าเหนื่อยอะ
ผม : พร้อมที่จะจับมือกับเค้าไหม? จะไปด้วยกันไหม เลิกได้ไหมที่ไปคุยกับน้อง เค้าเป็นคนให้โอกาสคนนะ เมื่อสำนึกผิด ยังดีที่มาบอกเค้าด้วยตนเอง ไม่ให้เค้าไปรู้เอง ยังมีความกล้าพอที่จะมาบอก
เค้า : เค้าเหนื่อยอะ...เค้าไปทำงานก่อนนะ
ผม : งั้นพรุ่งนี้มาหาเค้าที่บ้าน เค้าจะรอนะ
เค้า : โอเครเดี่ยวเค้าไปหา อาจจะดึกหน่อยนะ
ผม : ครับ
........
คืนนั้นผมนอนไม่หลับ ได้แต่คิดทั้งคืน หรือผมให้อิสระเค้าทุกอย่าง ผมไม่ขอเฟส ขอไลน์ อะไรไว้เลยให้อิสระทุกอย่าง อยากไปไหนก็ไป อยากทำอะไรก็ทำ ไม่ได้ตีกรอบให้ว่าต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้ ปล่อยทุกอย่าง เชื่อใจทุกอย่าง(ผมผิดไหม?) อีกอย่างคือเรื่องป้า ผมก็จะยอมที่จะคบกับเค้าต่อไปโดยคิดไว้ว่าจะคบแบบเงี่ยบจากที่ไปไหนด้วยกันบ่อยๆก็จะลดน้อยลง ลดการเจอกันน้อยลง เรื่องนี้ผมรับได้และเข้าใจดี
.....พอวันรุ่งขึ้นผมไปเรียน ผมเรียนไม่รู้เรื่องทั้งวัน เอ๋อทั้งวัน เบลอทั้งวัน อยู่ในหัวมีแต่เรื่องเมือคืน ผมเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนผมฟังและร้องให้กับมัน ณ เวลานั้นผมขอบคุณเพื่อนผมมาก ถ้าไม่มีพวกเค้าผมคงไม่มานั้งเขียนอยู่แบบนี้ เพื่อนถามผมว่า "ยังรักและเชื่อใจเค้าอยู่อีหรอก" ผมตอบไปว่า "ยังรักและเป้นห่วงเค้าเสมอและพร้อมที่จะให้อภัย" เพื่อนผมบอกว่าจะทำอะไรก็คิดให้ดีๆ
....ณ ผมอยากให้มันค่ำเร็วๆ .......
และเค้าก็มาหาผมอาจจะดึกหน่อย มาเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง ซึ่งก็ไม่ได้แตกต่างไปจากที่คุยโทรศัพท์ด้วยกัน ซึ่งตอนเล่าเค้าไม่มีทีท่าจะเสียใจอะไรเลย
ผม : มีอะไรอยากที่จะบอกไหม
เค้า : เค้าอยากพอ เค้าเหนื่อย เค้าอยากจบปัญหา
ผม : เรื่องน้องคนนั้นพอได้ไหมจบได้ไหม พร้อมที่จะเดินกับบเค้าไหม (ผมร้องให้) ทำไมถึงทำแบบนี้กับเค้าได้ เค้าไม่ดีตรงไหน เค้าเทิดทูนความรักมาก ให้อิสระ ทุ่มทุกอย่าง ทำไมถึงไปมีคนอื่น
เค้า : เค้าขอโทษ เค้าไม่รู้ว่าทำไปได้ไง เค้าคุยกับน้องได้เดือนกว่าแล้ว เค้า.......เหนื่อย แล้วจะเอาไงต่อ
ผม : จะไปต่อกับเค้าไหม?
เค้า : เค้า....อยากพอนะ บางทีเวลาเค้าอยู่กับเพื่อนเค้าก็ลืมแฟน อยู่กับแฟนก็ลืมเพื่อน ตอนนี้เค้าอยากอยู่เฉย.....เค้าอยากพอแค่นี้
ผม : แล้ววันนั้นเข้ามาทำไม แล้วที่ผ่านมาคืออะไร ทำไม ทำไม (ผมร้องให้) เค้าเป็นคนที่บูชาความรัก อยากเจอรักแท้ อยากสมประมาทของผู้คนที่ว่า "ผู้ชายกับผู้ชายมันจะรักกันได้สักกี่น้ำเดี่ยวมันก็เลิก" เค้าอยากพิสูจนืตรงนี้ ทำให้คนที่พูดรู้ว่ามันเป็นไปได้ มันไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน
เค้า : เค้าไม่คิดว่าคนแบบนี้จะมีจริงอยู่ในโลกนะ คนที่บูชาความรัก เทิดทูนความรักมากขนาดนี้ แต่ถ้าคบกับเค้าต่อ เค้าไม่ได้รักเอแล้วนะ ลองคิดดู อยู่ไปเอก็รักเค้าข้างเดียว ทนได้หรอ
ผม : .....ผมเจ็บจี๊ดเลยแหละ(ไม่ได้รักแล้ว) อึ่งไปเลยแหละ ว่าคนที่ผมรักจะพูดแบบนี้
เค้า : เค้าไม่มีความรู้สึกแล้ว อยากอยู่เฉยๆมากกว่า จะคบเค้าต่อเค้าก็ไม่ได้รักเอแล้ว ทนได้หรอ
ผม : รักเค้าหน่อยไม่ได้หรอ เค้ายังไม่พร้อม มีนรวดเร็วมากเลยนะ ปุ๊บปั๊บแบบนี้เค้าไม่โอเคร
เค้า : พอเถอะเอ
ผม : ......ผมกับเค้าก็กอดกัน...
แล้วเค้าก็ลุกจากไป (เหมือนไม่มีเยื้อใยอะไรเลย)
..........
ผมได้ครุ่นคิดว่าเค้าทำกับผมแบบี้ทำไม ทั้งที่ไว้ใจทุกอย่าง ให้อิสระทุกอย่าง ทุ่มเททุกอย่าง ไม่เคยพูดกูอะไรเลย เป็นห่วงตลอด อยากได้อะไรก็ไปด้วย ก็เอาไปให้ ไม่คืนขัดใจ ที่ผ่านมาทั้งหมดมันคืออะไร (หรือว่าผมดีเกินไป)
...ผมมารู้ที่หลังว่าเค้าคบกับน้องได้เดือนกว่าแล้ว และตอนนั้นยังคบกับผมอยู่ คบซ้อนนั่นเอง เหมือนผมโดนสวมเขาเลยเนาะ ว่าไหม ผมมันโง่มาก ไว้ใจทุอย่างไม่เคยเชคอะไรไม่เคยตรวจสอบ เพราะเชื่อใจ100% และน้องคนนั้นก็มาขอโทษผม น้องบอกว่า "ผมไม่รู้จริงว่าพี่สองคนคบกันผมขอโทษนะครับ....ผมเลิกกับเค้าแล้ว"
.....และตอนนนี้ผมเลิกมันเค้าได้ 3 เดือนแล้ว และเค้าได้ไปคบกับคนอื่นหลายคน ในตอนนี้เองเค้ากลับไปคบกับน้องคนนั้นเหมือน
(ผมไม่ได้ดกรธน้องคนนั้นนะ โกรธที่เค้าไม่รู้จักพอ)
ปล....ก่อนเลิกกับเค้าผมบอกเค้าง่าอย่าไปทำนิสัยแบบนี้กับใคร เข้าไปหาเค้าแล้วไปทำให้เค้ารักและก็เดินจากไปโดยไม่ใยดี คนที่โดนมันเจ็บปวดเกินบบรยายความเจ็บนั้นยังฝั่งอยู่ถึงทุกวันนี้
..........ที่เอารื่องนี้มาลงไม่ได้มีเจตนาร้ายสำหรับใครแค่อยากแชร์ประสบการณ์ว่าอย่าทุ่มเททั้งหมดเพราะสิ่งที่ได้กลับมามันไม่คุ้ม แถมยังฝากแผลใจไว้นานเท่านาน........
+++ต่อไปนี้ผมคงไม่มั่นใจกับรักครั้งใหม่อีกต่อไปรอยเจ็บยังตราตรึงอยู่ในหัวใจ+++
ขอบคุณที่อ่านมาถึงบรรทัดนี้นะครับ
+++ผมอาจจะเขียนไม่ค่อยรู้เรื่องขอโทษด้วยนะครับเป็นครั้งแรกที่เขียนลง+++
#ขอบคุณครับ
#หน้าเหลี่ยม