ใครเหนื่อย..ท้อกับชีวิต...งาน...ลองอ่านดูนะคะ

แวะไปธุระที่ CCF มา น้องผู้หญิงที่ทำงานห้องแรกชั้นล่าง ด้านหน้าคนหนึ่ง

ถ้าดูจากสภาพร่างกายเค้า คือ คนที่เหมือนถูกไฟลวกแรงๆ มาครึ่งตัวทีเดียว เค้าอายุเพิ่ง 20 นิดๆ รูปร่างบางๆ มูลนิธิรับเค้าทำงานแบบที่รับคนปกติเข้าทำงานเต็มเวลา และน้องเค้าก็แอคทีฟมากๆ น้ำเสียง ท่าทาง การเดินเหิน คล่องแคล่ว และทำด้วยใจมากๆ คนปกติที่เบื่อๆ อยากๆ หน้าที่การงานอายก็แล้วกัน
ป้าแค่คิดว่าน้องเค้าเดินทางมาทำงานทุกวันยังไงน้อ...มองคอมพ์เห็นปกติไหมน้อ.....(ใบหน้าเค้าเหมือนถูกทำลายไปครึ่งหนึ่ง จนกระทบถึงสายตา) ป้านั่งรออะไรสักอย่างอยู่หน้าห้องทำงานเค้า เค้าเดินมาบอกเราโน่น นี่ และเดินนำไปส่งเราถึงห้องที่เราจะต้องไปทำธุระ

เราบอกเค้าไปว่า ไม่ต้องก็ได้ค่ะ (คือ ไม่อยากให้เค้าเหนื่อย) เค้าบอกว่ากลัวพี่ไปไม่ถูก (โถ...)

ครบ 32 อย่างเรา อย่าท้อ อย่าเหนื่อย...ให้มากนัก....น้องเค้าลำบากกว่าเรามากนัก...และรายได้อาจจะน้อยกว่าเราด้วยซ้ำ