[CR] รีวิวแบบละเอียดเที่ยวปายแบบ backpack กับที่พักบรรยากาศไม่คุ้นตาสำหรับคนไทย Pai Circus School and Hostel

เริ่ม!...
วันที่ 20/11/2558
คือเราจองตั๋วล่วงหน้ามาก่อนแล้ว เพราะเคยมาจองวันจะไปแล้วไม่มีรถไปเรยเพราะคนไปเที่ยวเยอะมากช่วงหน้าหนาว เราไปโดยรถตู้ที่อาเขตเชียงใหม่ (ค่าตั๋วเชียงใหม่-ปาย150 ) รอบเวลา 9.30 น. เราเลือกที่หน้าหลังคนขับเพราะมันเหยียดขาได้เยอะดี

นั่งไปได้สัก2ชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึงจุดจอดพัก คนขับรถบอกให้พักเข้าห้องน้ำ10นาที จุดพักรถก็จะมีอาหารต่างๆขาย

พอครบ10นาทีก็ออกเดินทางกันต่อ คนขับรถค่อนข้างจะตรงเวลา เพราะช่วงที่ไปกำลังทำถนน จากที่ปกติ2ชั่วโมงครึ่ง ก็จะใช้เวลาเพิ่มขึ้นเป็น3ชั่วโมงกว่าๆ พอมาถึงเราก็เดินหาที่เช่ารถมอเตอร์ไซต์ ถามคนแถวนั้นก็ได้ถ้าหาไม่เจอ มันไม่ไกลกันนักกับท่ารถตู้ ตอนแรกเดินไปถามร้านaya แต่รถดันเหลือ3-4คันซึ้งดูสภาพแล้วไม่น่าขับ เลยไปร้านอีกร้าน จำชื่อไม่ได้แต่ร้านอยู่ตรงข้ามกัน ได้รถซูมเมอเอ็ก ในราคา240รวมทุกอย่างแล้ว
พอได้รถมาสิ่งต่อไปที่ต้องหาก็คือร้านกินข้าว! ซึ่งร้านแรกที่เจอนั้นไม่ขอรีวิวดีกว่าเพราะแพงมากข้าวราดแกง45บาท ซึ่งบอกเลยไม่ถึงครึ่งท้องเรา TT ก็อดทน.. รอตอนเย็นค่อยไปจัดเต็มที่ถนนคนเดินดีกว่า เรยตัดสินใจไปหาที่ถ่ายรูปเพื่อรอเวลาเช็คอินบ่าย2โมง ที่แรกที่ไปก็ขอไปเอาวิวสวยๆที่ coffee in love เรื่องแผนที่นี้ทางร้านเช่ารถมีให้นะคะ ทางไม่ได้ซับซ้อนมากจำได้เร็วคะ พอมาถึง coffee in love บอกเลยว่าร้อนมากและคนก็เยอะมาก เลยรีบๆถ่ายมาได้แค่ไม่กี่ภาพ


เนื่องจากร้อนมากดูเวลาแล้วก็เหลืออีกแค่ครึ่งชั่วโมงจะถึงเวลาเช็คอิน ก็เรยตัดสินใจไปที่พักเรย ที่พักค่อนข้างจะอยู่ในซอยแต่ก็หาไม่ยากเพราะมีป้ายบอกชื่อที่พักต่างๆ แล้วบวกกับแผนที่ในเวปอโกด้าก็ทำให้มาถึงที่หมายได้ อยากจะบอกว่าที่พักบรรยากาศดีมาก แต่ก็เกร็งมากเช่นกัน เพราะภาพแรกที่เจอทำให้ไม่กล้าเข้าไปเรย ถึงว่าไม่มีใครรีวิวที่นี้ ไม่มีคนไทยสักคนเรย มีแค่เราเท่านั้นขนาดที่เคาเตอร์คนเช็คอินยังเป็นชาวต่างชาติเรยแต่ก็ทำใจกล้าเข้าไป

เรายื่นใบจองห้องให้เขา เขาก็ยิ้มให้นะแต่ก็ทำหน้า งงๆ โชคดีที่มีพี่ที่ทำงานในนั้นเป็นคนไทยเดินเข้ามา แถมพาเดินมาส่งที่ห้องด้วย
ตอนเดินเข้าไปที่พักจะต้องผ่านสระน้ำ เราชอบว่ายน้ำ มันคือสวรรสำหรับเราเรย บรรยากาศดีมากบอกตรงง

คุยไปคุยมาเราก็ถามเขาที่นี้ไม่มีคนไทยมาพักหรอ เขาบอกก็มีนะแต่นานนนนนทีจะมีหลงมา เราก็คือหนึ่งในนั้น ปาดเหงื่อแทบไม่ทัน ฮ่าๆ


และนี้ก็คือที่เราจะนอนในคืนนี้ ซึ่งส่วนตัวเราชอบอะไรแบบนี้น่ะ นอนฟังเสียงนกเสียงกา >< เอ้าล่ะ! จะรออะไรละ เปลี่ยนชุดไปว่ายน้ำสิ

ขาทูโทนมากกก TT ตอนแรกกอายๆแต่พอเดินไปสระน้ำความรู้สึกอายนี้หายไปเลย ชุดเรานี้จิ๊บๆมาก จีสตริงกันเรยทีเดียว

แถมฝรั่งก็แซ่บบบมากด้วยเช่นกัน บอกเลยใครอยากมีเพื่อนรู้ใจ เอร้ยยยเพื่อนใหม่มาที่นี้เลยยยฟินน

อีกอย่างที่เราชอบมากเรยนะค่ะคือเครื่องเล่นนี้เลยย เหนื่อยมากแต่ก็สนุกมากได้รูปสวยๆมาเยอะเลยยยแต่ขอลงรูปเดียวพอ i believe i can fly ฮ่าๆ

พอสนุกให้หน่ำใจ พลังก็ใกล้หมด เราก็ต้องไปเติมพลังกันด้วยการกินน!!อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ขับรถไปลุยหาอะไรกินกันที่ถนนคนเดินนั้นเอง สัก5-6โมงเขาก็เริ่มเดินกันแล้วค่ะ มีทุกวันน่ะค่ะถนนคนเดิน

รูปแรกนะค่ะ คือน้ำกระบอกไม้ไผ่ค่ะ ราคากระบอกละ30 แต่สามารถเติมน้ำครั้งละ10บาทกี่รอบก็ได้ เราเติมเพิ่มไปอีก2รอบ
รูปที่สอง ผลไม้ฟองดูว อร่อยยมาก ไม้ละ20บาทค่ะ
รูปที่สามนะค่ะ คือขนมจีนน้ำยาป่าปายส่วนผสมเยอะจำไม่ได้ว่าเขาเอาน้ำอะไรมาใส่บ้างจานละ25บาท ที่ร้านนั่งยองค่ะ
รูปที่1ด้านล่างนะค่ะคือไข่ป่ามค่ะ มีขายเยอะมากค่ะห่อละ20ค่ะ
รูปที่2ด้านล่างนะค่ะเรียกว่าข้าวปุกงา มันจะเป็นแผ่นกลมๆแต่อันนี้เขาหั่นให้ค่ะราคา20บาท
รูปสุดท้ายนะค่ะเกี๊ยวทอดหมูค่ะ 20บาท อร่อยดี
พออิ่มแล้วน่ะค่ะ ต่อไปเราจะไปหาร้านนั่งชิวน่ะค่ะ เดินไปดูหลายร้านเลยแต่ดันมาเจอพี่คนหนึ่งยืนแจกใบปลิ้ว เขาชื่อพี่บอย เขาชวนเราเขาไปในร้านเล็กๆที่อยู่ในซอยข้างร้านทำผม เราก็เลยตัดสินใจลองเข้าไปนั่งสักพักถ้าไม่ถูกใจค่อยเปลี่ยนร้าน ชื่อร้านSpirit Bar พอเดินเข้าไป เราว่าร้านนี้ตกแต่งเกร๋ดี มีบนดาดฟ้าด้วย ชอบบบบ แต่เรานั่งข้างล่างเป็นที่นั่งแบบสามารถพิงหรือนอนได้เรย

เมนูมีเยอะมากแต่อยากกินให้พอมึนๆเรยสั่งเบียช้าง4ขวด ขวดละ60บาท(ขวดเล็กกินคนเดียว)

ร้านจะมีเวทีเล็กๆเป็นนักร้องเล่นสด ส่วนใหญ่ก็จะเป็นนักร้องต่างชาติแหละค่ะ ทั้งร้านก็จะมีแต่ลูกค้าต่างชาติเช่นกัน ตอนแรกก็เกรงๆกลัวๆ พอฤทธิ์แอลกฮอลเริ่มออกเท่านั้นแหละ เข้าไปคุยกับเขาจนเขามานั่งที่โต๊ะด้วยเรยย เขาก็พยายามฟังเราอยากเป็นเพื่อนกับเราแม้จะไม่ค่อยเข้าใจก็ตาม ฮ่าๆ งูๆปลาๆ แต่ก็แลกเฟสกันด้วยน่ารักมากค่ะ ชาวต่างชาติไม่น่ากลัวอย่างที่คิดแค่เราอยากจะรู้จักเขา เขาก็พยายามเข้าใจเราเหมือนกัน แต่ที่สำคัญที่ทำให้เราเกิดแรงบันดาลใจในการอยากสื่อสารให้รู้เรื่องเลย คือนักร้องคู่นี้ที่ใช้ชื่อว่า Matt Montez เป็นนักร้องคู่หนึ่งที่ออกเดินทางไปเที่ยวทั่วโลกเลย แล้วก็เล่นดนตรีไปด้วย ซึ่งเสียงเขาเพราะมากจนทำให้เราอยากรู้เลยว่าเพลงที่เขาร้องสื่ออะไร
พอใกล้ๆ5ทุ่มเราว่าเราก็มึนๆแล้ว กลัวจะอันตรายเวลาขับรถกลับที่พักเลยขอตัวออกมาก่อน และขับกลับที่พัก แต่ทว่า.. ที่พักยังมีปาร์ตี้ต่อ เราก็เลยเข้าไปแจมซะเรย เข้าไปเต้นกับเขา สนุกมากกกกก แม้จะคุยไม่รู้เรื่องแต่ก็ได้เพื่อนเพิ่มมาอีก3คน ฮ่าๆเต้นกันมันส์มากแลกเปลี่ยนท่าเต้นกัน ><


วันที่21/11/2558
ตอนแรกกะว่าจะตื่นสักตีห้า ไม่ไหวจ้าาา สุดท้ายลุกได้ตอน6โมงเกือบๆ7โมง .. ตอนแรกนึกว่าหมอกจะหมดแล้วเป็นว่าเปิดประตูออกมา

สภาพอย่างที่เห็นจ้าา หนาวบวกลม ตัวชาเลยจ้าาา^^ เลยตัดสินใจขับรถไปทะเลหมอกหยุนไหล และภาวนาว่าหมอกยังไหลอยู่ ฮ่าๆTT
..หลงทางกันสักพักก็ถึงจุดหมายด้วยการถามทางคนแถวนั้น คนที่นู้นตื่นเช้ากันมักมากกก ขยันมาก ซึ่งมาถึงก็ไม่ผิดหวังจ้าาา

ยังคงเห็นหมอกทะเลแม้จะไม่เยอะมากแต่บรรยากาศดีมาก คนจีนก็เยอะมากเช่นกัน


ป๋มก็น่ารักนะ ถ่ายป๋มด้วยจิ ><

สักพักพระอาทิตย์ก็ขึ้น จ๋วยยยมากกก <3 แอบถ่ายซะเลยยย


เนื่องจากตื่นเช้า จึงทำให้หิวข้าวเร็ว เลยลองขับรถหาร้านโจ็กแถวในเมือง ไปเจอร้านหนึ่งคนเยอะดีเรยเข้าไปลองชิม เป็นโจ็กสมุนไพร มีป้ายเขียนว่า 'ร้านนี้ไม่ใช้น้ำตาลแต่ใช้หญ้าหวานแทน' ในตอนแรกนึกว่าจะจืดๆ แต่พอชิมเท่านั้นแหละ อยากซื้อไปฝากคนที่บ้านเลย อร่อยมักมากก

ร้านเป็นรถเข็น ติดตรงสี่แยก ราคาถ้วยละ30บาทพร้อมไข่ลวกแนะนำให้มาชิมเลยเข้ากับอากาศหนาวๆมาก ^^
..พออิ่มท้อง หนังตาก็หย่อน เนื่องจากเมื่อคืนหลับดึกด้วย เรยกลับไปหลับต่อที่ที่พัก พอเวลา11โมง ก็จะมีพนักงานมาเรียกให้เตรียมตัวเช็คเอาท์ ก็เลยรีบอาบน้ำแต่งตัวซึ่งเสร็จสิ้นเวลาเที่ยงพอดี ซึ่งตอนเช็คเอาท์ชาวต่างชาติก็ลาด้วยคำว่า แล้วกลับมาอีกนะคับ กลับมาแน่ค่ะจะพาเพื่อนมาเยอะๆเรย จะได้ไม่รู้สึกวังเวง ฮ่าๆๆ ^^ บะบายยยยย
ซึ่งสถานที่เราจะไปกันต่อก็คือ สะพานวัฒนธรรม เราจะไปเพื่อฆ่าเวลาในการนำรถไปคืนในเวลาบ่าย2โมงก็ถือว่าไปถึงปายละเนอะ

ต่อด้วย กองแลน {ร้อนนมากกกก} แถมตอนเดินขึ้นเราปวดขามากเนื่องจากไม่ได้ออกกำลังกายนาน

เราเป็นคนกลัวความสูงเรยขอไม่เดินไปต่อ ฮ่าๆ มันเป็นทางที่สามารถเดินไปต่อได้แต่ขอบาย นั่งพักดีกว่า

นั่งกันสักพักก็ถึงเวลากลับเพื่อเอารถไปคืนแล้ว เฮ้อออหมดเวลาแล้วสิตอนนี้ก็บ่ายสองกว่าๆละเมื่อเอารถมาคืนก็จึงต้องหาที่นั่งพักแถวๆท่ารถตู้เพื่อรอเวลากลับเชียงใหม่ เราจองตั๋วรอบเวลากลับ 16.30นาที เหลือเวลาอีกตั้ง2ชั่วโมงกว่าๆ จึงเดินหาร้านนั่งจิบเครื่องดื่มจากที่คืนรถไม่ไกล เจอกับร้านWhy Not Barที่เลือกร้านนี้เพราะเมื่อคืนไม่ได้แวะมา และอีกเหตุผลคือ มีที่นอนซึ่งเพลียจากแดดขอนอนกินน้ำผลไม้เย็นๆ
และขอลากันด้วยภาพแฮมเบอร์เกอร์ราคา90บาท
ค่าใช้จ่ายทั้งหมดประมาณ 1100 บาท