รุ้งกลับมาแล้ว กับตอนที่ 2 เที่ยว "ฉงชิ่ง" ค่ะ
พร้อมมาก ไปกันเล้ย เย้
9 องศา หนาวม๊ากกกก
เช้าวันแรก (24 พ.ย.) ตื่นมา 6 โมงนิด ๆ แต่ถ้าเวลาไทยคือ ตี 5 ตื่นมาทำม้ายยยยยย หนาวดีค่ะ นอนไม่ค่อยหลับเพราะที่นอนเย็น ฮ่า ๆ ๆ ไม่รู้จะทำอะไร กินขนมก่อนเลยค่ะ นานแล้วไม่ได้ทำแบบนี้ ^0^ ขนมเลย์รสแตงกวาที่กินเหลือเมื่อวาน
เปิดทีวีดูซีรีส์จีนที่ฟังไม่ออก เอิ๊ก ๆ กินข้าวปั้น กับนมอัลมอนด์ นัวมาก
ดูไป 2 ตอน พอดีกว่า ไม่มีซับดูแล้วหงุดหงิด เปิดซีรีส์ดูในมือถือดีกว่า แต่ ทำไมใช้ Wifi ไม่ได้อะ ลองนึก ๆ อ๋อ ถ้าไม่ใช่แอปฯสัญชาติจีน คือใช้ Wifi ดูไม่ได้เลย สุดท้ายต้องเปิดเน็ตตัวเอง หงะ ==' ไม่รู้จะดูเรื่องอะไร ดูเรื่องที่ชอบละกัน ร้องไห้หนักเลยทีนี้ มันเศร้า เห็นพระเอกร้องไห้แล้วอยากเข้าไปโอ๋ โอ๋ ๆ ไม่ต้องร้องนะ T_T
ฟ้าเริ่มสว่างเปิดม่านดู โห หมอกจัดเลย แอบส่องคอนโดใกล้ ๆ ด้วย อยู่กันอย่างหนาแน่นมาก
ดูซีรีส์จบไป 2 ตอน ง่วงจ้ะ หลับต่อ คร่อก Z z z ผ่านไป 1 ชั่วโมง ตื่นแล้วจ้า เกือบ 11 โมง อาบน้ำออกไปร่อนกัน ยะฮู้ ^0^ ประสบการณ์จากเมื่อวาน น้ำเย็นเจี๊ยบ ต้องรอแป๊บ แต่รอนานแล้ว ยังไม่อุ่น เอ๊ะ มันยังไงนะ
บังเอิ๊ญ มือไปโดนที่เปิด-ปิดฝักบัว มันเป๋ไปทางซ้าย อุ๊ย น้ำเริ่มอุ่น อุ่นขึ้น อุ่นขึ้นอีก อุ่นมาก อันนี้ร้อนแล้วโว๊ย ไอน้ำขึ้นเต็มกระจกเป็นฝ้าเลย 555555555555 ไหนลองหมุนมาทางขวาสิ อุ๊ย น้ำเย็นแล้ว อ๋อ ใช้งานแบบนี้นี่เอง
แต่งหน้าไป 1 ชั่วโมง ก็ไม่ได้สวยขึ้น ;p พอแระ ไปกันได้ เย้ ^_^ ซื้อกาแฟที่ร้านเดิม เมนูเดิม แต่สั่งเป็นแล้ว อร่อยดี กาแฟน้ำกะทิ
บอกก่อนเลยว่า ตลอดทริปรุ้งไม่ได้ไปอุทยานหลุมฟ้าฯค่ะ อ่านรีวิววิธีเดินทางมาแล้ว ยากจัง สำหรับรุ้งคือยากแล้ว ไม่ไปค่ะ ^_^ กลับมาที่โปรแกรมวันนี้ค่ะ ตอนจะเข้า Subway ต้องตรวจกระเป๋า ตรวจน้ำเหมือนเดิมค่ะ ตอนที่ตรวจน้ำ เจ้าหน้าที่พูดอะไรก็ไม่รู้ รุ้งเลยพูดว่า I can not speak Chinese. เขาเลยให้รุ้งผ่านไปเลยค่ะ
ถ้าไปตามแพลนที่วางไว้ จะต้องไป เมืองโบราณสือชี่โข่ว Ciqikou Ancient Town ค่ะ แต่ว่ามันไกลจากที่พัก เลยตัดทิ้งค่ะ เดี๋ยวเราจะไปพิพิธภัณฑ์สามผาเมืองฉงชิ่ง Chongqing China Three Gorges Museum กันค่ะ
จากที่พัก ต้องนั่งสายสีน้ำเงิน แล้วไปต่อสายสีเขียวค่ะ ตรงสายสีเขียวที่ต้องไปต่อ อยู่ห่างจากสถานีหลีจือป้า Liziba แค่สถานีเดียวเอง ชั่งใจอยู่ว่าจะนั่งไปดู แล้วค่อยนั่งย้อนกลับมาดีมั้ย คิด ๆ ๆ คิดไปคิดมา ไม่ดีกว่า ขี้เกียจ ฮี่ >0<
มาถึงแล้ว แต่ต้องเดินต่ออีกนิดหน่อย สำหรับบางคนอาจจะไกลมาก แต่สำหรับรุ้งคือธรรมดามาก ใต้ดินที่ญี่ปุ่นยังเดินได้เลย ของจีนแค่นี้เอง ธรรมด๊า ... แวะเข้าห้องน้ำแป๊บ ความสะอาดที่นี่ถือว่าผ่านค่ะ แต่กลิ่นเวียนหัวจะปวด ^0^
ขึ้นมาข้างบน งง ๆ นิดหน่อย ต้องเดินไปไหนต่อ หันซ้ายเห็นตึกนี้ ให้เราเดินไปฝั่งตรงข้ามเลยค่ะ ไม่ใช่เดินริมถนนนะ ข้ามถนนไปฝั่งตรงข้ามเลยค่ะ
ขวามือเป็นพิพิธภัณฑ์สามผาเมืองฉงชิ่ง ซ้ายมือเป็นมหาศาลาประชาคม ฉงชิ่ง (Chongqing Great Hall of the People) อ้าว ดูใน A map นึกว่าต้องเดินไปไกลกว่านี้ อยู่ที่เดียวกันซะงั้น ดีจัง ^_^ คนเยอะมากทุกคน คนเป็นล้าน กรุ๊ปทัวร์ก็เยอะ นักเรียนก็เพียบ แต่ หิวข้าว ไปกินข้าวก่อน
ดีใจเจอคนจีนใจดีกับเราบ้าง
บริเวณนั้นมีโซนร้านอาหาร ยืนด้อม ๆ มอง ๆ สักแป๊บเข้าร้านนี้ละกัน พนักงานไม่สนใจเหมือนเดิม อาจเพราะสแกนสั่งอาหารด้วย QR Code แต่รุ้งก็ไปถามเขาอยู่ดี ถามว่าจ่าย Alipay ได้มั้ย เพราะบางรีวิวบอกว่า บางร้านรับแค่ We chat อย่างเดียว ... รุ้งพยายามพูดอังกฤษ พนักงานก็ยังพูดจีนเหมือนเดิม อะเค พิมพ์คุยก็ได้
สรุปคือ พนักงานจะช่วยกดสั่งอาหารให้ ให้รุ้งดูเมนูก่อน แล้วค่อยเรียกเขาอีกที (คิดในใจ คนนี้ใจดีจัง) จ่าย Alipay เรียบร้อยค่ะ ... สั่งอะไรไปไม่รู้ แต่อยากกินข้าว สั่งน้ำมะเขือเทศด้วยค่ะ แต่ดูดไปแล้วรสชาติเหมือนน้ำแตงโม ที่มีเนื้อมะเขือเทศนิดหน่อย 55555555555
กินเสร็จแล้ว ไปค่ะ ไปเข้าพิพิธภัณฑ์กัน ... ปริ๊นนนนน แปร๊นนนนน พร้อมเสียงคนตะโกนอย่างกับคนจะตีกัน คืองี้ค่ะ คนจีนก็เรียกรถยนต์ส่วนบุคคลผ่านแอปฯเหมือนกัน ทีนี้ถนนตรงนี้มันแคบ แท็กซี่บางคันก็จอดเฉย ๆ เหมือนแท็กซี่ไทยเลยแหละ รถคันหลังก็ไปไม่ได้ บีบแตรกันลั่นถนนเลย รุ้งสงสัยตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ทำไมคนจีนบีบแตรเก่งจังวะ อ๋อ อย่างนี้นี่เอง
บีบแตรไม่พอ เปิดกระจกตะโกนด่ากันเลย โอ้โห ไปสุดมาก นี่ถ้าเป็นคนไทยลงมาต่อยกันแล้วนะ ในใจนี่ก็กลัวจะลงมาต่อยกันเหมือนกัน ตอนอยู่ในเหตุการณ์คือระทึกมาก ... แต่ถึงจะตะโกนด่า คันหน้าก็ยังไม่ไปอยู่ดี ด่าไปเลยจ้ะ กูไม่ไป ^0^ แล้วที่ชอบใจคือ ตำรวจจีนเยอะมาก เดินกันขวักไขว่ ส่วนเคสนี้เข้ามาไล่คันจอดแช่ แล้วก็ไปค่ะ
อากาศเย็นมาก แต่แดดแรงมากเหมือนกัน กลายเป็นอุ่นดีค่ะ แต่ว่าต้องซื้อตั๋วมั้ยนะ เป็นคนต่อแถวตรงทางเข้าเยอะมาก เลยเดินไปดูก่อน อ๋อ มาเป็นกรุ๊ปนี่เอง ส่วนใครมาคนเดียว หรือมาเป็นคู่ ไม่ต้องต่อแถวค่ะ แต่ก็สงสัยอยู่ดีว่าซื้อตั๋วมั้ย เพราะเห็นคนจีนสแกนบัตรตรงประตูด้วย
รุ้งเลยเดินออกมาก่อน ไปถามคนจีนเหมือนเป็นพนักงานร้าน ช่วยกันพูด 3 คน ช่วยกันอธิบายมาก เป็นมิตรมาก ขอบคุณจริง ๆ ^_^ เขาบอกว่าไม่เสียเงินค่ะ ... พอไปถึงตรงประตู ซึ่งเป็นเครื่องกั้นอัตโนมัติ รุ้งเลยบอกตำรวจที่เฝ้าตรงประตูว่า ไม่ใช่คนจีน พูดภาษาอังกฤษไปค่ะ เขาก็ทำหน้าเบื่อหน่ายมาก ๆ ใส่รุ้ง อิรุ้งงงไปเลยจ้า แล้วเขาก็เปิดเครื่องกั้นให้คะ (คิดในใจ เป็นเ-ี้ยอะไรครับเนี่ย)
เข้ามาแล้ว ก็เลี้ยวเข้าห้องชั้น 1 ก่อนค่ะ มีหลายอย่างให้ดู ซึ่งรุ้งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าโซนอะไรเพราะภาษาจีนค่ะ อังกฤษมีบ้างแต่น้อยเท่าจิ๋มมด จิ๋มมดยังใหญ่กว่าอีก >0< ดูรูปไปแล้วกันเนาะ
(แผ่นเงินแบบนี้เคยเห็นในซีรีส์ด้วยค่ะ)
(มาเป็นกรุ๊ป ก็เยอะอยู่ค่ะ)
ก็ไม่รู้จะดูอะไร
แต่ละชั้น มีห้องจัดแสดงทั้งซ้าย-ขวาค่ะ น่าจะมีอยู่ 4-5 ชั้นได้ ไม่รู้ว่ามีลิฟต์มั้ย เพราะรุ้งขึ้นบันไดค่ะ ส่วนตัวคิดว่าข้าวของที่จัดแสดงไม่น่าสนใจ ไม่มีอะไรให้รุ้งตื่นเต้นเลย อาจเพราะมีหลายห้อง เลยใช้เป็นชั่วโมง ๆ อยู่ค่ะ
ถ้าให้เลือกว่าชอบโซนไหนสุด น่าจะเป็นโซนจุดประจำเผ่า เหมือนชุดชาวเขาบ้านเราเลย ^0^ ถ้าจำกันได้ วิชา สปช. คนรุ่น 35 ปีอัพ ต้องเคยเรียนวิชานี้แน่นอน ครูบอกว่าบรรพบุรุษไทยอพยพมาจากตอนใต้ของจีน ก็น่าจะเอาชุดชนเผ่าแบบนี้มาด้วยแหง ๆ เลย
(เจ้าสาวเป็นหุ่นนะทุกคน แต่ตอนยืนดู กลัวเขาลุกมาแฮ่เหมือนกัน)
(ตอนกลางคืนเขาออกไปเดินเล่นกันป่าวนะ)
อย่างที่บอก อยู่ในพิพิธภัณฑ์เป็นชั่วโมง ๆ ไปค่ะ เราข้ามไปที่มหาศาลาประชาคมกันค่ะ (Chongqing Great Hall of the People) คนด้านนอกยังเยอะเหมือนเดิมค่ะ มีบรรดารถเข็นมาขายของกิน รุ้งยืนมอง ๆ ก็ไม่รู้ว่าคืออะไร หน้าตาแปลก ๆ ไม่น่ากินเลยค่ะ เห็นตำรวจเดินมาไล่ด้วยนะ แต่ก็ไม่ไปอยู่ดี แค่ย้ายที่ขายเฉย ๆ
ไปต่อข้างล่างจ้า 
เที่ยวจีนครั้งแรก "ฉงชิ่ง" คนเดียว 4 วัน 3 คืน (ตอนที่ 2)
มาถึงแล้ว แต่ต้องเดินต่ออีกนิดหน่อย สำหรับบางคนอาจจะไกลมาก แต่สำหรับรุ้งคือธรรมดามาก ใต้ดินที่ญี่ปุ่นยังเดินได้เลย ของจีนแค่นี้เอง ธรรมด๊า ... แวะเข้าห้องน้ำแป๊บ ความสะอาดที่นี่ถือว่าผ่านค่ะ แต่กลิ่นเวียนหัวจะปวด ^0^
ขึ้นมาข้างบน งง ๆ นิดหน่อย ต้องเดินไปไหนต่อ หันซ้ายเห็นตึกนี้ ให้เราเดินไปฝั่งตรงข้ามเลยค่ะ ไม่ใช่เดินริมถนนนะ ข้ามถนนไปฝั่งตรงข้ามเลยค่ะ
ขวามือเป็นพิพิธภัณฑ์สามผาเมืองฉงชิ่ง ซ้ายมือเป็นมหาศาลาประชาคม ฉงชิ่ง (Chongqing Great Hall of the People) อ้าว ดูใน A map นึกว่าต้องเดินไปไกลกว่านี้ อยู่ที่เดียวกันซะงั้น ดีจัง ^_^ คนเยอะมากทุกคน คนเป็นล้าน กรุ๊ปทัวร์ก็เยอะ นักเรียนก็เพียบ แต่ หิวข้าว ไปกินข้าวก่อน
กินเสร็จแล้ว ไปค่ะ ไปเข้าพิพิธภัณฑ์กัน ... ปริ๊นนนนน แปร๊นนนนน พร้อมเสียงคนตะโกนอย่างกับคนจะตีกัน คืองี้ค่ะ คนจีนก็เรียกรถยนต์ส่วนบุคคลผ่านแอปฯเหมือนกัน ทีนี้ถนนตรงนี้มันแคบ แท็กซี่บางคันก็จอดเฉย ๆ เหมือนแท็กซี่ไทยเลยแหละ รถคันหลังก็ไปไม่ได้ บีบแตรกันลั่นถนนเลย รุ้งสงสัยตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ทำไมคนจีนบีบแตรเก่งจังวะ อ๋อ อย่างนี้นี่เอง
บีบแตรไม่พอ เปิดกระจกตะโกนด่ากันเลย โอ้โห ไปสุดมาก นี่ถ้าเป็นคนไทยลงมาต่อยกันแล้วนะ ในใจนี่ก็กลัวจะลงมาต่อยกันเหมือนกัน ตอนอยู่ในเหตุการณ์คือระทึกมาก ... แต่ถึงจะตะโกนด่า คันหน้าก็ยังไม่ไปอยู่ดี ด่าไปเลยจ้ะ กูไม่ไป ^0^ แล้วที่ชอบใจคือ ตำรวจจีนเยอะมาก เดินกันขวักไขว่ ส่วนเคสนี้เข้ามาไล่คันจอดแช่ แล้วก็ไปค่ะ
เข้ามาแล้ว ก็เลี้ยวเข้าห้องชั้น 1 ก่อนค่ะ มีหลายอย่างให้ดู ซึ่งรุ้งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าโซนอะไรเพราะภาษาจีนค่ะ อังกฤษมีบ้างแต่น้อยเท่าจิ๋มมด จิ๋มมดยังใหญ่กว่าอีก >0< ดูรูปไปแล้วกันเนาะ
ถ้าให้เลือกว่าชอบโซนไหนสุด น่าจะเป็นโซนจุดประจำเผ่า เหมือนชุดชาวเขาบ้านเราเลย ^0^ ถ้าจำกันได้ วิชา สปช. คนรุ่น 35 ปีอัพ ต้องเคยเรียนวิชานี้แน่นอน ครูบอกว่าบรรพบุรุษไทยอพยพมาจากตอนใต้ของจีน ก็น่าจะเอาชุดชนเผ่าแบบนี้มาด้วยแหง ๆ เลย
อย่างที่บอก อยู่ในพิพิธภัณฑ์เป็นชั่วโมง ๆ ไปค่ะ เราข้ามไปที่มหาศาลาประชาคมกันค่ะ (Chongqing Great Hall of the People) คนด้านนอกยังเยอะเหมือนเดิมค่ะ มีบรรดารถเข็นมาขายของกิน รุ้งยืนมอง ๆ ก็ไม่รู้ว่าคืออะไร หน้าตาแปลก ๆ ไม่น่ากินเลยค่ะ เห็นตำรวจเดินมาไล่ด้วยนะ แต่ก็ไม่ไปอยู่ดี แค่ย้ายที่ขายเฉย ๆ