อยากระบายครับ ไม่รู้ว่าทุกคู่มีปัญหาชีวิตแบบนี้หรือป่าวไม่ทราบนะครับ แต่สำหรับครอบครัวผมตอนนี้ มันเพิ่งจะเริ่มต้นแต่กลับเจอปัญหากับเรื่องแบบนี้ไม่จบไม่สิ้นสักที
ผมเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูด ไม่ชอบทะเลาะ ถ้าทะเลาะอยากอยู่เงียบๆ อยากให้ใจเย็นแล้วมานั่งคุยกันดีๆ เพราะถ้าทะเลาะกันแล้วผมจะเก็บอาการเก็บอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยอยู่ ชีวิตคู่ไม่หวานสักเท่าไรตั้งแต่คบกันมา นิสัยมีทำผิดบ้างตามนิสัยผช แต่ไม่มีเรื่อง ผญ แน่นอน โกหกไม่เนียน เค้าจับได้ ยอมรับผิด...ก็เรื่องเงิน แต่ตั้งแต่ตกลงกันก่อนแต่งงาน เรื่องเงินตอนนี้บอกเลย ผมไม่เคยให้ใครฟรีๆ..ผมรู้ว่าจะต้องจัดการยังไง
แฟนผม เค้าเป็นลูกสาวคนเล็กในบ้านไม่ใช่ผญจ๋า ออกไปทางฮ้าวๆ เอาเรื่อง ไม่ค่อยจะมีจ๊ะจ๋า เอาใจใครสักเท่าไร ประมาณนั้น...
ที่รักเค้าเพราะเค้าเป็นผญ.น่ารักดีครับ เป็นคนไม่ค่อยแต่งตัวมากมาย ผญ ลุยๆ การใช้ชีวิตแบบง่ายๆ ไม่ค่อยเรื่องมากครับ(แต่พอแต่งไมมันคนละเรื่องก็ไม่รู้)ถึงไหนถึงกัน แล้วก็ไม่ค่อยแต่งตัวเขียนคิ้วทาปาก นิสัยส่วนตัวผมก็ชอบแนวนั้นอยู่แล้วครับ แล้วอีกอย่างก็คือครอบครัวเค้าดีกับเราทุกคน เป็นกันเอง..
ประเด็นแรก เรื่องเงิน ผมทำงานมีฐานเงินเดือนอยู่ประมาณ 7 หมื่นหน่อยๆ ผมทำงานมีสวัสดิการรักษาพยาบาล บำเหน็ดบำนาญ ประกันชีวิต ผมก็เขียนชื่อให้เค้า ยกเว้นประกันที่ผมแบ่งให้ที่บ้านผมส่วนนึง...ค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในบ้านผมรับผิดชอบทั้งหมด ที่เหลือจากค่าใช้จ่ายในครอบครัวทั้งค่าบัตรเครดิต ค่าบ้าน แล้วก็จ่ายให้พ่อแม่ผมทุกเดือน อย่างต่ำก็ห้าพันแล้วแต่เดือน ที่เหลือผมก็จะแบ่งเก็บ ((บัญชีก็บัญชีชื่อเค้า ผมก็ไม่ได้ยุ่งก็ให้เป็นหน้าทีเค้าในการจัดการ)) ส่วนตัวผมจะแบ่งไว้ใช้เองไม่ถึงหมื่นครับ ตัวเขา เขาเองก็ทำงานมีเงินเดือนแต่น้อยกว่าผมประมาณสองหมื่น เงินเค้าจะใช้จ่ายในส่วนของเค้าผมก็ไมได้ก้าวก่ายมากมายนักเพราะรู้ว่าเค้าใช้เงินเป็น..
จากปัญหาเรื่องเงิน เงินผมส่วนที่เหลือไม่ถึงหมื่นของผม เขาก็ยังถาม ถามย้ำๆ เหมือนพยายามเอาเรื่อง ว่าผมเอาเงินส่วนนี้ไปให้ใคร ทั้งที่ก่อนหน้านี้ เคยคุยกันว่าจะให้สิทธิผมในการดูแลจัดการเองในเงินก้อนไม่ถึงหมื่นที่ผมมีอยู่แต่ละเดือน แต่ไม่เคยมี ยังมีคำถามพวกนี้มาตลอด ผมมีพี่มีน้อง มีเงินขนาดนี้ก็ต้องมีคนยืม แต่ถ้ายืมผมเคยบอกกับเค้าแล้วว่ารู้ว่าต้องให้ใคร รู้ว่าต้องจัดการยังไง แต่เค้าก็ยังมีปัญหาในส่วนนี้ตลอด โดยเฉพาะถ้าพูดถึงเรื่องพี่น้องของผมจะมายืม ทุกครั้งที่บอกเค้า มักจะมีปัญหาตลอด ผมก็บอกตรงๆว่าไม่เคยให้ใครฟรีๆ ให้ก็คือยืม แล้วไม่เคยให้ใครเกินกำลังตัวเองที่มี แต่ไม่เคยจบสักที จนมีปากมีเสียง ทะเลาะ.......
ประเด็นที่สอง เรื่องงานบ้าน งานบ้านตั้งแต่ก่อนแต่งผมรับรู้ว่าเค้าไม่ค่อยถนัดเรื่องงานบ้าน ผมเข้าใจ แล้วผมก็ไม่เคยคะยั้นคะยอให้เค้าทำ ผมเข้างานเป็นกะ ไม่ได้สะดวกที่จะทำได้ตลอดเวลา ส่วนเค้าทำงานปกติ เค้างาน 7.30-15.40 เคยตกลงคุยกันว่าใครว่างใครสะดวกก็ช่วยกันทำ แต่เค้าพูดออกมาแค่คำว่าไม่ทำ ทำไม่เป็น แต่จริงก็มีทำบ้าง ล้างจาน ซักผ้าซักเครื่อง รีดผ้าบ้าง แต่ก็ไม่ได้บ่อย ส่วนใหญ่ก็ผม((ได้ยินแล้วรู้สึกเฮ้ออ ถอนหายใจยาวๆ)) แทนที่จะบอกว่าจะพยายามทำ จะช่วยแบ่งเบามันคงจะรู้สึกดีมากไปกว่านี้ ผมลูกคนโตของที่บ้าน คนต่างจังหวัด ผมทำได้หมดไม่เกียงเรื่องงานบ้าน ทำกับข้าว ล้างห้องน้ำ ล้างจาน ผมทำหมด
อีกอย่างเค้าจะต้องกินข้าวเช้า เขาบอกว่าสำคัญตรงนี้ผมรู้ ที่บ้านเค้าก็เป็นแบบนั้น แต่ประเด็นผมทำงานเป็นกะ เข้าเช้าบ่ายดึก ไม่สะดวกทำให้เค้ากินได้ทุกวัน บอกให้เค้าเดินตลาดหามาเตรียมไว้กินเองบ้างก็ได้ ของเยอะแยะ แต่เค้าบอกว่าขี้เกียจ ไม่รู้จะกินไร ผมละไม่รู้จะพูดไรต่อ สุดท้ายต้องบังคับให้ผมทำ...บางวันผมต้องออกกะตอนเช้าเพื่อเดินตลาดหาข้าวให้เค้ากิน ผมละเหนื่อย.....
ประเด็นสุดท้าย เรื่องญาติพี่น้องผมเอง ก็ตามประเด็นเรื่องเงินครับ ปัญหาเค้าก็ยังกลัวว่าผมจะเอาเงินส่วนทีเหลือไปให้แต่พี่น้องผม ทั้งๆที่บอกเค้าไปหมดว่าไม่มีไรเลย ให้เนี่ยก็คือยืมไม่เคยเกินสองพัน แล้วเงินมันก็เงินส่วนของผมที่แบ่งมาไม่ถึงหมื่น ผมขอบริหารเอง แล้วเงินไม่ได้เอาจากก้อนที่เก็บกันมาใช้เลยสักบาท สรุปก็ยังทะเลาะไม่จบ...
ทุกวันนี้ผมว่าปัญหาเรื่องเงินไม่น่าจะมีกับเราทั้งคู่เลยครับ ด้วยฐานเงินเดือนผมที่มี สวัสดิการทีผมมี แต่อยากให้เค้าลดอารมณ์เอาแต่ใจหน่อย เหนื่อยครับยอมรับตรงนี้เลย
แต่งงานมาเพิ่งจะสองเดือน มีแต่ปัญหาทะเลาะกัน เรื่องเงิน งานบ้าน พี่น้องผม
ผมเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูด ไม่ชอบทะเลาะ ถ้าทะเลาะอยากอยู่เงียบๆ อยากให้ใจเย็นแล้วมานั่งคุยกันดีๆ เพราะถ้าทะเลาะกันแล้วผมจะเก็บอาการเก็บอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยอยู่ ชีวิตคู่ไม่หวานสักเท่าไรตั้งแต่คบกันมา นิสัยมีทำผิดบ้างตามนิสัยผช แต่ไม่มีเรื่อง ผญ แน่นอน โกหกไม่เนียน เค้าจับได้ ยอมรับผิด...ก็เรื่องเงิน แต่ตั้งแต่ตกลงกันก่อนแต่งงาน เรื่องเงินตอนนี้บอกเลย ผมไม่เคยให้ใครฟรีๆ..ผมรู้ว่าจะต้องจัดการยังไง
แฟนผม เค้าเป็นลูกสาวคนเล็กในบ้านไม่ใช่ผญจ๋า ออกไปทางฮ้าวๆ เอาเรื่อง ไม่ค่อยจะมีจ๊ะจ๋า เอาใจใครสักเท่าไร ประมาณนั้น...
ที่รักเค้าเพราะเค้าเป็นผญ.น่ารักดีครับ เป็นคนไม่ค่อยแต่งตัวมากมาย ผญ ลุยๆ การใช้ชีวิตแบบง่ายๆ ไม่ค่อยเรื่องมากครับ(แต่พอแต่งไมมันคนละเรื่องก็ไม่รู้)ถึงไหนถึงกัน แล้วก็ไม่ค่อยแต่งตัวเขียนคิ้วทาปาก นิสัยส่วนตัวผมก็ชอบแนวนั้นอยู่แล้วครับ แล้วอีกอย่างก็คือครอบครัวเค้าดีกับเราทุกคน เป็นกันเอง..
ประเด็นแรก เรื่องเงิน ผมทำงานมีฐานเงินเดือนอยู่ประมาณ 7 หมื่นหน่อยๆ ผมทำงานมีสวัสดิการรักษาพยาบาล บำเหน็ดบำนาญ ประกันชีวิต ผมก็เขียนชื่อให้เค้า ยกเว้นประกันที่ผมแบ่งให้ที่บ้านผมส่วนนึง...ค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในบ้านผมรับผิดชอบทั้งหมด ที่เหลือจากค่าใช้จ่ายในครอบครัวทั้งค่าบัตรเครดิต ค่าบ้าน แล้วก็จ่ายให้พ่อแม่ผมทุกเดือน อย่างต่ำก็ห้าพันแล้วแต่เดือน ที่เหลือผมก็จะแบ่งเก็บ ((บัญชีก็บัญชีชื่อเค้า ผมก็ไม่ได้ยุ่งก็ให้เป็นหน้าทีเค้าในการจัดการ)) ส่วนตัวผมจะแบ่งไว้ใช้เองไม่ถึงหมื่นครับ ตัวเขา เขาเองก็ทำงานมีเงินเดือนแต่น้อยกว่าผมประมาณสองหมื่น เงินเค้าจะใช้จ่ายในส่วนของเค้าผมก็ไมได้ก้าวก่ายมากมายนักเพราะรู้ว่าเค้าใช้เงินเป็น..
จากปัญหาเรื่องเงิน เงินผมส่วนที่เหลือไม่ถึงหมื่นของผม เขาก็ยังถาม ถามย้ำๆ เหมือนพยายามเอาเรื่อง ว่าผมเอาเงินส่วนนี้ไปให้ใคร ทั้งที่ก่อนหน้านี้ เคยคุยกันว่าจะให้สิทธิผมในการดูแลจัดการเองในเงินก้อนไม่ถึงหมื่นที่ผมมีอยู่แต่ละเดือน แต่ไม่เคยมี ยังมีคำถามพวกนี้มาตลอด ผมมีพี่มีน้อง มีเงินขนาดนี้ก็ต้องมีคนยืม แต่ถ้ายืมผมเคยบอกกับเค้าแล้วว่ารู้ว่าต้องให้ใคร รู้ว่าต้องจัดการยังไง แต่เค้าก็ยังมีปัญหาในส่วนนี้ตลอด โดยเฉพาะถ้าพูดถึงเรื่องพี่น้องของผมจะมายืม ทุกครั้งที่บอกเค้า มักจะมีปัญหาตลอด ผมก็บอกตรงๆว่าไม่เคยให้ใครฟรีๆ ให้ก็คือยืม แล้วไม่เคยให้ใครเกินกำลังตัวเองที่มี แต่ไม่เคยจบสักที จนมีปากมีเสียง ทะเลาะ.......
ประเด็นที่สอง เรื่องงานบ้าน งานบ้านตั้งแต่ก่อนแต่งผมรับรู้ว่าเค้าไม่ค่อยถนัดเรื่องงานบ้าน ผมเข้าใจ แล้วผมก็ไม่เคยคะยั้นคะยอให้เค้าทำ ผมเข้างานเป็นกะ ไม่ได้สะดวกที่จะทำได้ตลอดเวลา ส่วนเค้าทำงานปกติ เค้างาน 7.30-15.40 เคยตกลงคุยกันว่าใครว่างใครสะดวกก็ช่วยกันทำ แต่เค้าพูดออกมาแค่คำว่าไม่ทำ ทำไม่เป็น แต่จริงก็มีทำบ้าง ล้างจาน ซักผ้าซักเครื่อง รีดผ้าบ้าง แต่ก็ไม่ได้บ่อย ส่วนใหญ่ก็ผม((ได้ยินแล้วรู้สึกเฮ้ออ ถอนหายใจยาวๆ)) แทนที่จะบอกว่าจะพยายามทำ จะช่วยแบ่งเบามันคงจะรู้สึกดีมากไปกว่านี้ ผมลูกคนโตของที่บ้าน คนต่างจังหวัด ผมทำได้หมดไม่เกียงเรื่องงานบ้าน ทำกับข้าว ล้างห้องน้ำ ล้างจาน ผมทำหมด
อีกอย่างเค้าจะต้องกินข้าวเช้า เขาบอกว่าสำคัญตรงนี้ผมรู้ ที่บ้านเค้าก็เป็นแบบนั้น แต่ประเด็นผมทำงานเป็นกะ เข้าเช้าบ่ายดึก ไม่สะดวกทำให้เค้ากินได้ทุกวัน บอกให้เค้าเดินตลาดหามาเตรียมไว้กินเองบ้างก็ได้ ของเยอะแยะ แต่เค้าบอกว่าขี้เกียจ ไม่รู้จะกินไร ผมละไม่รู้จะพูดไรต่อ สุดท้ายต้องบังคับให้ผมทำ...บางวันผมต้องออกกะตอนเช้าเพื่อเดินตลาดหาข้าวให้เค้ากิน ผมละเหนื่อย.....
ประเด็นสุดท้าย เรื่องญาติพี่น้องผมเอง ก็ตามประเด็นเรื่องเงินครับ ปัญหาเค้าก็ยังกลัวว่าผมจะเอาเงินส่วนทีเหลือไปให้แต่พี่น้องผม ทั้งๆที่บอกเค้าไปหมดว่าไม่มีไรเลย ให้เนี่ยก็คือยืมไม่เคยเกินสองพัน แล้วเงินมันก็เงินส่วนของผมที่แบ่งมาไม่ถึงหมื่น ผมขอบริหารเอง แล้วเงินไม่ได้เอาจากก้อนที่เก็บกันมาใช้เลยสักบาท สรุปก็ยังทะเลาะไม่จบ...
ทุกวันนี้ผมว่าปัญหาเรื่องเงินไม่น่าจะมีกับเราทั้งคู่เลยครับ ด้วยฐานเงินเดือนผมที่มี สวัสดิการทีผมมี แต่อยากให้เค้าลดอารมณ์เอาแต่ใจหน่อย เหนื่อยครับยอมรับตรงนี้เลย