อาไม่มีเงินจ่ายค่างวดรถ + ไม่มีเงินกินข้าวเรย เพราะลูก 2 คนเล่นยา ลูกคนสุดท้องเป็นสมาธิสั้น สามีก็เล่นยา ไม่มีงานทำกันทั้งคู่ มีหนี้เกือบ 2 ล้าน
มายืมเงินพ่อเรา มาขอให้ช่วยหน่อย
พ่อเราก็แก่แล้ว งานไม่ได้ทำ เราเป็นคนดูแลทุกอย่าง ให้เงินเดือน พ่อกับแม่
**พ่อเลี้ยงวัว 6 ตัว เป็นรายได้ของพ่อเอง(ไม่เคยขายสักครั้ง เพราะคิดว่าเอาไว้เป็นเงินสะสมตอนลำบาก)
พ่อบอกเราให้ช่วย อา 1 หมื่น บอกว่า เขาขอยืม เดี๋ยวเขาก็คืน (ฟังก็รู้เป็นแค่คำหลอกให้เราเอาให้เขาเยอะๆ)
เราบอกไม่ให้ขนาดนั้น จะให้หลักพัน พูดถึงพี่น้องคนอื่นๆละ ทำไมไม่มีใครคิดจะช่วยเรย
พ่อก็โวยวาย ใหญ่เรย " ถ้าเมิงไม่อยากช่วย กูจะขายวัวเอง ใครก็อย่ามายุ่ง"
เราก็ตะโกน "อยากขายก็ขายเรย คิดว่าเงิน 1 หมื่น จะช่วยทำให้ชีวิตของอาดีขึ้นหรือไง ขายหมดคอกก็ไม่ทำให้ครอบครัวเขาดีขึ้นหรอก คิดว่า 1 หมื่น เสียเปล่ามันคุ้มแล้วหรอสำหรับคนแบบอา
ทำไมต้องเอาเรื่องนี้มาทะเลาะกับเรา ทำไมไม่ไปทะเลาะกับพี่น้องพ่อนู้น ที่ไม่พากันช่วย
เราก็อยู่ของเราดีๆเกี่ยวไรกัน เราไม่ได้มีหนี้บุญคุณอะไรกับเขานะ ที่จะต้องให้เขามาบังคับได้ขนาดนั้น เงินในกระเป๋าเราทำไมต้องให้ใครมาบังคับ
ช่วยหาก็ไม่ได้ช่วย จะมาช่วยใช้อย่างเดียวเรย "
อีกอย่างเราเองก็พึ่งทำบ้านใหม่เพื่อจะย้ายออกจากบ้านเดิม เสร็จได้แค่ 4 เดือน เป็นเงินสด
ตอนนี้ก็ตึงมากแล้ว เงินซื้อของเข้าบ้านก็ยังไม่มี ผ้าม่านก็ยังไม่ได้ติดเรย
พ่อบอกว่า เห็นเราเที่ยว เห็นซื้อของ ซ์้อต้นไม้ ก็มีเงินนิให้ช่วยแค่นี้ทำไมถึงไม่ช่วย
เอ้า ก็นั่นมันเป็นความสุขของเรา รางวัลของเรา เราไม่ให้ใครยืมเงินเราต้องรู้สึกผิดหรอ ไม่มีสิทธิที่จะใช้เงินของเราหรอ
โมโหมาก เราโมโหแบบสุดๆ จนทะเลาะกันบ้านแตก จนแม่ได้ห้ามศึก
3 วันต่อมา เราโอนเงินให้อาหลักพัน เขาก็โทรไปคุยกับอาอีกคนว่า ได้มาน้อยจัง ใช้ 2 วันก็หมดแล้ว นึกว่าาจะได้เป็นหมื่น
ที่แรกพ่อเข้าใจว่า พี่น้องคนอื่นๆ ไม่รู้เรื่องนี้ ที่ไหนได้ พีน้องคนอื่นๆเขารวมหัวกันโยนมาหาพ่อ ว่า ให้มายืมพ่อ เห็นทำบ้านใหม่ลูกมันมีเงิน
ตอนนี้พ่อเราโมโหใหญ่เรยทีนี้ สิ่งที่เราพูดมันถูกต้องหมดทุกอย่าง
ตอนนี้เรากับพ่อไม่คุยกันเป็นอาทิตย์แล้ว
เราโกธรที่พ่อไม่ฟังเหตุผล หน้ามืดตามัว บอกอะไรไม่ฟัง
ครอบครัวเรามันก็สงบสุขอยู่ดีๆ ทำไมต้องเอาปัญหาของคนอื่นเข้ามาทะเลาะกับคนในบ้าน
แต่ในมุมของพ่อที่ไม่คุยกับเราเพราะเหตุผลอะไร
พ่อให้เราเอาเงินให้อา 1 หมื่น แต่เราไม่ให้ พ่อโกธรเรา ทั้งที่รู้ความจริงแล้วยังไม่คุยกับเรา เพราะสาเหตุอะไร
มายืมเงินพ่อเรา มาขอให้ช่วยหน่อย
พ่อเราก็แก่แล้ว งานไม่ได้ทำ เราเป็นคนดูแลทุกอย่าง ให้เงินเดือน พ่อกับแม่
**พ่อเลี้ยงวัว 6 ตัว เป็นรายได้ของพ่อเอง(ไม่เคยขายสักครั้ง เพราะคิดว่าเอาไว้เป็นเงินสะสมตอนลำบาก)
พ่อบอกเราให้ช่วย อา 1 หมื่น บอกว่า เขาขอยืม เดี๋ยวเขาก็คืน (ฟังก็รู้เป็นแค่คำหลอกให้เราเอาให้เขาเยอะๆ)
เราบอกไม่ให้ขนาดนั้น จะให้หลักพัน พูดถึงพี่น้องคนอื่นๆละ ทำไมไม่มีใครคิดจะช่วยเรย
พ่อก็โวยวาย ใหญ่เรย " ถ้าเมิงไม่อยากช่วย กูจะขายวัวเอง ใครก็อย่ามายุ่ง"
เราก็ตะโกน "อยากขายก็ขายเรย คิดว่าเงิน 1 หมื่น จะช่วยทำให้ชีวิตของอาดีขึ้นหรือไง ขายหมดคอกก็ไม่ทำให้ครอบครัวเขาดีขึ้นหรอก คิดว่า 1 หมื่น เสียเปล่ามันคุ้มแล้วหรอสำหรับคนแบบอา
ทำไมต้องเอาเรื่องนี้มาทะเลาะกับเรา ทำไมไม่ไปทะเลาะกับพี่น้องพ่อนู้น ที่ไม่พากันช่วย
เราก็อยู่ของเราดีๆเกี่ยวไรกัน เราไม่ได้มีหนี้บุญคุณอะไรกับเขานะ ที่จะต้องให้เขามาบังคับได้ขนาดนั้น เงินในกระเป๋าเราทำไมต้องให้ใครมาบังคับ
ช่วยหาก็ไม่ได้ช่วย จะมาช่วยใช้อย่างเดียวเรย "
อีกอย่างเราเองก็พึ่งทำบ้านใหม่เพื่อจะย้ายออกจากบ้านเดิม เสร็จได้แค่ 4 เดือน เป็นเงินสด
ตอนนี้ก็ตึงมากแล้ว เงินซื้อของเข้าบ้านก็ยังไม่มี ผ้าม่านก็ยังไม่ได้ติดเรย
พ่อบอกว่า เห็นเราเที่ยว เห็นซื้อของ ซ์้อต้นไม้ ก็มีเงินนิให้ช่วยแค่นี้ทำไมถึงไม่ช่วย
เอ้า ก็นั่นมันเป็นความสุขของเรา รางวัลของเรา เราไม่ให้ใครยืมเงินเราต้องรู้สึกผิดหรอ ไม่มีสิทธิที่จะใช้เงินของเราหรอ
โมโหมาก เราโมโหแบบสุดๆ จนทะเลาะกันบ้านแตก จนแม่ได้ห้ามศึก
3 วันต่อมา เราโอนเงินให้อาหลักพัน เขาก็โทรไปคุยกับอาอีกคนว่า ได้มาน้อยจัง ใช้ 2 วันก็หมดแล้ว นึกว่าาจะได้เป็นหมื่น
ที่แรกพ่อเข้าใจว่า พี่น้องคนอื่นๆ ไม่รู้เรื่องนี้ ที่ไหนได้ พีน้องคนอื่นๆเขารวมหัวกันโยนมาหาพ่อ ว่า ให้มายืมพ่อ เห็นทำบ้านใหม่ลูกมันมีเงิน
ตอนนี้พ่อเราโมโหใหญ่เรยทีนี้ สิ่งที่เราพูดมันถูกต้องหมดทุกอย่าง
ตอนนี้เรากับพ่อไม่คุยกันเป็นอาทิตย์แล้ว
เราโกธรที่พ่อไม่ฟังเหตุผล หน้ามืดตามัว บอกอะไรไม่ฟัง
ครอบครัวเรามันก็สงบสุขอยู่ดีๆ ทำไมต้องเอาปัญหาของคนอื่นเข้ามาทะเลาะกับคนในบ้าน
แต่ในมุมของพ่อที่ไม่คุยกับเราเพราะเหตุผลอะไร