ความรู้สึกที่เคยย่ำแย่มากๆ มันหายไปไหน? รู้ตัวอีกทีก็เฉยชาไปแล้ว

เราคบกับแฟนเรา มา 2 ปีกว่า จะ 3 ปีแล้วค่ะ ปีแรกๆเค้าทำดีกับเราทุกอย่าง มีถ่ายรูปคู่ลงเฟสบุ๊คบ้าง คอมเม้นบ้าง มารับมาส่ง ยิ่งเวลาเราไปเที่ยวกลางคืน เค้าจะมารับเราที่บ้านแล้วก็ไปด้วยกันกับเราตลอด เวลากลับจากกรุงเทพถึงบ้านดึก 4-5 ทุ่ม ก็ออกมารับได้เสมอ โทรหาเราบ่อยมาก เช็คตลอดเวลาว่าทำไร อยู่ไหน กับใคร  ช่วงแรกๆเป็นอะไรที่ฟินมาก ดีมาก จนคนรอบข้างอิจฉา เชียร์ให้คบกัน พอหลังจากนั้น 1 ปี เรายอมมีอะไรกับเค้า แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป จากที่เค้าเคยตามใจเราทุกอย่าง กลายเป็นว่า เราต้องตามใจเค้า เค้าเป็นคนแรกของเรา ยิ่งเค้าไม่สนใจเรา บอกเลิกเรา เรายิ่งรู้สึกเสียใจ ยื้อรักมาโดยตลอด 5 เดือน ในเวลา 5 เดือนนี้ เราร้องไห้ทุกวัน ว่าทำไมเป็นแบบนี้ เค้าเคยบอกเรา ที่เค้าตื้อเรา เพียงเพราะต้องการอยากมีอะไรกับเรา เค้าบอกว่า เราจีบยาก ต้องเอาคืนให้คุ้ม ตอนแรกที่ได้ยิน คำแรกที่วิ่งมาในหัว คือ โง่ค่ะ โง่มากๆ รักเค้ามากจนเสียน้ำตา พอหลังจากที่มีอะไรกัน 5 เดือน เค้าขอเลิกกับเรา เหตุผลคือ เค้าเบื่อเรา รำคาญเรา แต่เหตุผลจริงๆคือเค้าคุยกับใหม่ ได้ประมาณ 1 อาทิตย์ เค้าเลยมาบอกเลิกเรา เราก็ร้องไห้เสียใจอยู่ 2 อาทิตย์ แต่แล้วเค้าก็กลับมา เลิกคุยกับผู้หญิงคนนั้น เพราะผู้หญิงจะหลอกเอาเงิน เลยกลับมาขอคบเรา ไอเราก็โง่ค่ะ ยอมกลับไปคบ คบกันมาอีก 6 เดือน เค้าก็คุยกับอีกคน ซึ่งคนนี้แรงกว่า มีพาไปกอนจิ้มจุ่มกันตอนสี่ทุ่ม คุยกันได้เกือบเดือน แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ไปมีแฟน ตอนนั้นเรารู้สึกแย่มาก แต่ไม่แย่กว่าครั้งแรกที่เจอ ยื้อมาตลอด พยายามทำดีทุกอย่าง เพื่อให้เค้ารักเรา จากที่เค้าโทรเช็คเรา ก็เป็นเราที่โทรเช็คเค้า วันๆนึง เค้าไม่เคยโทรมาด้วยซ้ำ ไม่เคยรู้ว่าเราทำอะไร อยู่ที่ไหน กับใคร เฟสบุ๊คก็ลบเราออกจากเพื่อน ไม่เคยลงรูปคู่กันสักรูป แถมเค้ายังโพสโสดตลอดเวลา เหงาบ้าง อยู่คนเดียวบ้าง เวลาเราให้มารับกลับบ้าน ตอนสองทุ่ม เค้าบอกว่าดึกไป มาเร็วกว่านี้ไม่ได้หรอ แบบเห้ย ทีพาผู้หญิงไปกินจิ้มจุ่มตอนสี่ทุ่ม นั่นไม่ดึกหรอ เราเริ่มน้อยใจล่ะ เวลาเราไปเที่ยว เดี๋ยวนี้เราก็ขับรถไปเองคนเดียวตลอด ทุกอย่างกลับกันไปหมด จากหน้ามือเป็นหลัง Teen เคยขอเค้าดูแชทในเฟสบุ๊คเค้า ว่าคุยกับใครบ้าง เค้าก็ไม่เคยให้ดู ขนาดรูปคู่เรากับเค้าในโทรศัพท์เค้า ยังไม่มีเลย แถมไม่ให้เตะด้วย  เราเก็บความรู้สึกหลายเรื่อง เสียใจมามาก ร้องไห้มาเยอะ จนสุดท้าย เราพยายามบอกตัวเองให้เปิดใจลองคุยกับคนอื่นดูบ้าง เพื่ออะไรๆจะดีขึ้น จากที่เราไม่คุยกับใคร เราก็คุย ใครเค้ามาคุยด้วย เราคุยหมด เดี๋ยวนี้เราก็ไม่ค่อยสนใจเค้าเหมือนก่อน เพราะโลกนี้ไม่ได้มีเค้าคนเดียว ยังมีคนอีกมากมายที่ยังต้องการรักจากเราจริงๆ จากทุกอย่างที่เราวิ่งตาม เราหยุด เราเฉย ทุกวันนี้เหมือนเรากับเค้าต่างคนต่างโสด แต่ก็ยังมีคุยกันบ้าง แต่คงไม่เหมือนกับคนรักจริงๆคุยกันมั้ง
มาถึงวันนี้เราเพิ่งรู้ว่า เราผ่านความรู้สึกแย่ๆแบบนั้นมาได้ยังไง ทั้งๆที่แต่ก่อน เวลาเค้าขอเลิก เราจะฟูมฟาย ร้องไห้ตลอด อ้อนวอนตลอด แต่พอมาวันนี้กลับรู้สึกเฉยๆ อยากเลิกก็เลิก อยากอยู่ก็อยู่
รู้สึกดีใจกับตัวเอง ที่ผ่านมันมาได้ จนตอนนี้หัวใจเจ็บจนมันด้านชาจนไม่รู้สึกอะไรแล้ว
ถ้าเธอจะมีคนใหม่ ก็ขอให้เจอคนที่ดีกว่า ทนกว่า รักได้มากกว่า ฉัน ต่อไปนี้จะไม่ยื้อ ไม่ทน ไม่เอาอีกแล้ว 😄


แค่อยากบ่นเฉยๆ อยากระบาย ใครที่เคยเป็นแบบเราก็ลองเปิดใจคุยกับคนอื่นดูบ้างนะ จะได้รู้ว่า โลกนี้ไม่ได้มีเค้าคนเดียว

ขอบคุณที่รับฟังค่ะ😄