สวัสดีค่ะ เราเล่นพันทิปครั้งแรกนะอยากมาเล่าความรักโง่ๆ
เราอายุ 18 ปี ความรักเราเริ่มมาได้สองปีกว่าแล้ว เราเหนื่อย เราทนกับผู้ชายคนนึง
แรกๆเขาดีกับเรามาก ดีมากจนทำให้เรายอมเขาให้เขาทั้งกายและใจ
จริงๆมันก็โทษใครไม่ได้เนอะเพราะเราใจง่ายเอง ตอนนี้ยังเรียนอยู่ซึ้งเขาก็ออกรถมอไซต์มาให้เราขี่ไปเรียน
และตอนนี้เขาไม่ทำอะไรเลยนอกจากนอน เล่นเกม เหนื่อยนะ อยากเลิกอยากหนีผู้ชายคนนี้ไปไกลๆ
แต่เราทำไม่ได้ เคยทำแล้วแมร่งโคตรทรมานเลย นอนไม่หลับร้องไห้ฟูมฟาย จนกลับมาดีกัน
ถามว่ารักเขาไหม ถ้าไม่รักก็คงไม่ทน แต่การที่เราต้องทนมันรู้สึกว่าจะกลายเป็นการทนไม่ใช่ความรักแล้วอะ
ทำไมคะ ทำไมเราถึงต้องยอมทน ยอมโง่ให้เขาใช่เอาข้าวเอาน้ำให้กิน ทนให้เขาทำอะไรกับเราก็ได้
ทำไมผู้หญิงต้องทนกับความรักโง่ๆด้วย
เราอายุ 18 ปี ความรักเราเริ่มมาได้สองปีกว่าแล้ว เราเหนื่อย เราทนกับผู้ชายคนนึง
แรกๆเขาดีกับเรามาก ดีมากจนทำให้เรายอมเขาให้เขาทั้งกายและใจ
จริงๆมันก็โทษใครไม่ได้เนอะเพราะเราใจง่ายเอง ตอนนี้ยังเรียนอยู่ซึ้งเขาก็ออกรถมอไซต์มาให้เราขี่ไปเรียน
และตอนนี้เขาไม่ทำอะไรเลยนอกจากนอน เล่นเกม เหนื่อยนะ อยากเลิกอยากหนีผู้ชายคนนี้ไปไกลๆ
แต่เราทำไม่ได้ เคยทำแล้วแมร่งโคตรทรมานเลย นอนไม่หลับร้องไห้ฟูมฟาย จนกลับมาดีกัน
ถามว่ารักเขาไหม ถ้าไม่รักก็คงไม่ทน แต่การที่เราต้องทนมันรู้สึกว่าจะกลายเป็นการทนไม่ใช่ความรักแล้วอะ
ทำไมคะ ทำไมเราถึงต้องยอมทน ยอมโง่ให้เขาใช่เอาข้าวเอาน้ำให้กิน ทนให้เขาทำอะไรกับเราก็ได้