จากประการณ์ของตัวเองที่ทำธุรกิจนำเข้าส่งออกมานาน และโชคดีที่อยู่ประเทศจีน มาเกือบ 10 ปี
มักจะคำถามยอดฮิตเวลาเจอใครหลายๆ คน ว่าอยากนำสินค้าไทยไปขายที่ตลาดประเทศจีน จะต้องทำอย่างไร
ก็เลยคิดตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อแบ่งปันให้หลายๆคนเข้าใจได้ง่ายขึ้นว่าการส่งออกสินค้าไทยไปจีนไม่ใช่เรื่องยากแค่ต้องเข้าใจพื้นฐานก่อน
ดังนั้นจึงสรุปแบบง่าย มาให้ 2 ข้อตามนี้
ขั้นที่ 1 รู้เค้า
คือรู้ว่าสินค้าของเราเหมาะกับคนจีนประเภทไหน โดยดูจากพื้นฐานของเค้า
พื้นฐานของคนจีนที่เราสามารถแบ่งภาพรวมได้ 2 แบบใหญ่ ตามเส้นแบ่งในรูป
* โปรดดูรูปภาพแล้วค่อยกลับมาอ่านข้อความ
คนที่อยู่ตอนเหนือแม่น้ำ Huang หรือแม่น้ำเหลือง(คนไทยเรียกกัน)
จะมีลักษณะ ตัวสูงใหญ่ ขาว อากาศค่อนหนาว เจอปัญหาอากาศอยู่บ่อยครั้ง บางพื้นที่มีหิมะ บางพื้นที่แห้งแล้ง ส่วนใหญ่จะอาศัยแถบที่ราบสูง
ไม่กินอาหารรสจัด ยกเว้นเมือง Si Chuan หรือเสฉวน จะกินรสชาติจัดพอๆกับบ้านเราเลยทีเดียว ไม่เน้นกินข้าว กินซาลาเปา กินแป้ง มากกว่า
นิสัย ใจเย็น อบอุ่น
ตัวอย่างสินค้าไทยที่ขายได้
ด้านความงาม : เพื่อความชุ่มชื่น ไม่เน้นขาวเพราะว่าคนเค้าขาวอยู่แล้ว ลดริ้วรอยเหี่ยวย่น ยาลดความอ้วน
ด้านอาหาร : ต้องเป็นรสชาติที่ไม่จัดมาก ของแห้งเก็บได้นาน น้ำบริสุทธิ์
ด้านยา : ยาดม
คนอยู่ตอนใต้ของแม่น้ำ Huang
รูปร่างลักษณะคล้ายๆคนไทย ไม่ขาวมาก วัฒนธรรมต่างๆจะคล้ายบ้านเรา นิสัย ใจร้อน ขยัน อดทน ทำการค้าเก่ง ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ใกล้ๆแถบทะเลชายฝั่ง
เน้นการกินข้าว ชอบกินผัก กินอาหารที่ต้มสุกมาก เน้นอาหารเพื่อสุขภาพ
ตัวอย่างสินค้าไทยที่ขายได้
ด้านความงาม : ถ้าเน้นผิวขาวพอขายได้ ชอบสิ่งของที่ผลิตจากธรรมชาติ เสริมดั้ง
ด้านอาหาร : ส่วนใหญ่ผลิตภัณฑ์ที่ไม่เผ็ดมาก จะรสชาติถูกใจคนตอนใต้ น้ำหวาน
ด้านยา : ยาหม่อง คนจีนตอนใต้ชอบมาก
ข้อมูลทั้งหมดเป็นแค่ข้อมูลเบื้องต้น ที่ผู้ประกอบการสามารถทำการขายสินค้าตามเส้นแบ่งข้างต้นได้ก่อน แล้วค่อยขยับไปในพื้นที่อื่นๆเพื่อกระจายให้ทั่วประเทศจีน
ขั้นที่ 2 รู้เรา
รู้ว่าสินค้าของเรามีจุดเด่นที่ใด ขอย้ำว่าจุดเด่นไม่สมควรเกิน 3 ข้อ ถ้าเกินจากนี้อาจจะทำให้ไม่ดูน่าเชื่อถือ
รู้สินค้าประเภทไหนที่เมืองจีนขาดแคลน รึไม่สามารถผลิตได้แบบไทย เช่น สินค้าเกษตร สินค้าสมุนไพร
รู้ว่ากลุ่มลูกค้าควรเป็นคนประเภทไหน เช่น อายุ เพศ ระดับรายได้ คือ ส่วนสำคัญสำหรับสินค้านำเข้า เพื่อการตั้งราคาขาย
รู้กำลังผลิตสินค้าของเรา การทำสินค้าของออกในคละครั้งยอดสั่งย่อมมากกว่าปกติ
แต่ตอนนี้คุณกำลังทำการค้ากับประเทศที่กำลังซื้ออันดับหนึ่งของโลก ยอดสั่งย่อมทวีคูณกว่าไทยหลายเท่าตัว
รู้ Position ของแบรน เช่น เราต้องการทำการค้าแบบ Global หรือ Local
(อันนี้บัญญัติคำขึ้นมาเองนะ ไม่มีการตลาดที่ไหนเราเรียกแบบนี้เท่าไร แต่ใช้ได้ผลจริง) เพื่อให้ความเข้าใจง่ายขึ้นคือ
Global คือเรามีการกำหนดราคาขายปลีกได้ Trade ที่จะทำการขายสินค้าของเราในแต่ละประเทศต้องมีแผนการตลาดที่แน่ชัดให้เราได้
Local คือ Trade มาซื้อสินค้า แล้วกำหนดราคาขายเอง ไม่ต้องมีแผนการตลาดมานำเสนอก่อนซื้อสินค้า คุยแค่ราคาที่จะขายให้Tradeเท่านั้น
ติดตามการสาระและการแบ่งปันข้อมูลการส่งออกสินค้าไทยไปประเทศจีน ได้ที่เพจ ปล้นคนจีน C-commerce
เพจนี้จัดทำขึ้นเพื่อ social enterprise
https://www.facebook.com/Pronkhonjeen/ 
บันได 2 ขั้น สู่เส้นทางส่งออกประเทศจีน
มักจะคำถามยอดฮิตเวลาเจอใครหลายๆ คน ว่าอยากนำสินค้าไทยไปขายที่ตลาดประเทศจีน จะต้องทำอย่างไร
ก็เลยคิดตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อแบ่งปันให้หลายๆคนเข้าใจได้ง่ายขึ้นว่าการส่งออกสินค้าไทยไปจีนไม่ใช่เรื่องยากแค่ต้องเข้าใจพื้นฐานก่อน
ดังนั้นจึงสรุปแบบง่าย มาให้ 2 ข้อตามนี้
ขั้นที่ 1 รู้เค้า
คือรู้ว่าสินค้าของเราเหมาะกับคนจีนประเภทไหน โดยดูจากพื้นฐานของเค้า
พื้นฐานของคนจีนที่เราสามารถแบ่งภาพรวมได้ 2 แบบใหญ่ ตามเส้นแบ่งในรูป
* โปรดดูรูปภาพแล้วค่อยกลับมาอ่านข้อความ
คนที่อยู่ตอนเหนือแม่น้ำ Huang หรือแม่น้ำเหลือง(คนไทยเรียกกัน)
จะมีลักษณะ ตัวสูงใหญ่ ขาว อากาศค่อนหนาว เจอปัญหาอากาศอยู่บ่อยครั้ง บางพื้นที่มีหิมะ บางพื้นที่แห้งแล้ง ส่วนใหญ่จะอาศัยแถบที่ราบสูง
ไม่กินอาหารรสจัด ยกเว้นเมือง Si Chuan หรือเสฉวน จะกินรสชาติจัดพอๆกับบ้านเราเลยทีเดียว ไม่เน้นกินข้าว กินซาลาเปา กินแป้ง มากกว่า
นิสัย ใจเย็น อบอุ่น
ตัวอย่างสินค้าไทยที่ขายได้
ด้านความงาม : เพื่อความชุ่มชื่น ไม่เน้นขาวเพราะว่าคนเค้าขาวอยู่แล้ว ลดริ้วรอยเหี่ยวย่น ยาลดความอ้วน
ด้านอาหาร : ต้องเป็นรสชาติที่ไม่จัดมาก ของแห้งเก็บได้นาน น้ำบริสุทธิ์
ด้านยา : ยาดม
คนอยู่ตอนใต้ของแม่น้ำ Huang
รูปร่างลักษณะคล้ายๆคนไทย ไม่ขาวมาก วัฒนธรรมต่างๆจะคล้ายบ้านเรา นิสัย ใจร้อน ขยัน อดทน ทำการค้าเก่ง ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ใกล้ๆแถบทะเลชายฝั่ง
เน้นการกินข้าว ชอบกินผัก กินอาหารที่ต้มสุกมาก เน้นอาหารเพื่อสุขภาพ
ตัวอย่างสินค้าไทยที่ขายได้
ด้านความงาม : ถ้าเน้นผิวขาวพอขายได้ ชอบสิ่งของที่ผลิตจากธรรมชาติ เสริมดั้ง
ด้านอาหาร : ส่วนใหญ่ผลิตภัณฑ์ที่ไม่เผ็ดมาก จะรสชาติถูกใจคนตอนใต้ น้ำหวาน
ด้านยา : ยาหม่อง คนจีนตอนใต้ชอบมาก
ข้อมูลทั้งหมดเป็นแค่ข้อมูลเบื้องต้น ที่ผู้ประกอบการสามารถทำการขายสินค้าตามเส้นแบ่งข้างต้นได้ก่อน แล้วค่อยขยับไปในพื้นที่อื่นๆเพื่อกระจายให้ทั่วประเทศจีน
ขั้นที่ 2 รู้เรา
รู้ว่าสินค้าของเรามีจุดเด่นที่ใด ขอย้ำว่าจุดเด่นไม่สมควรเกิน 3 ข้อ ถ้าเกินจากนี้อาจจะทำให้ไม่ดูน่าเชื่อถือ
รู้สินค้าประเภทไหนที่เมืองจีนขาดแคลน รึไม่สามารถผลิตได้แบบไทย เช่น สินค้าเกษตร สินค้าสมุนไพร
รู้ว่ากลุ่มลูกค้าควรเป็นคนประเภทไหน เช่น อายุ เพศ ระดับรายได้ คือ ส่วนสำคัญสำหรับสินค้านำเข้า เพื่อการตั้งราคาขาย
รู้กำลังผลิตสินค้าของเรา การทำสินค้าของออกในคละครั้งยอดสั่งย่อมมากกว่าปกติ
แต่ตอนนี้คุณกำลังทำการค้ากับประเทศที่กำลังซื้ออันดับหนึ่งของโลก ยอดสั่งย่อมทวีคูณกว่าไทยหลายเท่าตัว
รู้ Position ของแบรน เช่น เราต้องการทำการค้าแบบ Global หรือ Local
(อันนี้บัญญัติคำขึ้นมาเองนะ ไม่มีการตลาดที่ไหนเราเรียกแบบนี้เท่าไร แต่ใช้ได้ผลจริง) เพื่อให้ความเข้าใจง่ายขึ้นคือ
Global คือเรามีการกำหนดราคาขายปลีกได้ Trade ที่จะทำการขายสินค้าของเราในแต่ละประเทศต้องมีแผนการตลาดที่แน่ชัดให้เราได้
Local คือ Trade มาซื้อสินค้า แล้วกำหนดราคาขายเอง ไม่ต้องมีแผนการตลาดมานำเสนอก่อนซื้อสินค้า คุยแค่ราคาที่จะขายให้Tradeเท่านั้น
ติดตามการสาระและการแบ่งปันข้อมูลการส่งออกสินค้าไทยไปประเทศจีน ได้ที่เพจ ปล้นคนจีน C-commerce
เพจนี้จัดทำขึ้นเพื่อ social enterprise
https://www.facebook.com/Pronkhonjeen/