เสียงรอบข้างต่างไม่เห็นด้วยกับผมที่จะพยายามดึง รั้ง และ ยื้อ คนที่ผมรัก ผมอยากจะบอกในมุมของผมว่า ผมไม่รู้หรอกว่าความรักของคนหนึ่งคนต่อคนอีกหนึ่งคนในแต่ละรูปแบบของแต่ละคนเป็นอย่างไร แต่รูปแบบของผมคือ....
เธอเป็นคนดี น่ารัก ดีจนผมอายด้วยซ้ำไป แต่ผมก็มองข้ามตรงนั้นจนทำผิดพลาดถึงสองครั้ง (เราไม่เคยทะเลาะกันเลยสักครั้งเพียงแค่ความหึงหวง ช่องว่างที่ผมกลับมองไม่เห็นในตอนนั้นทำให้เธอเป็นแบบนี้) จนในที่สุดเธอเปลี่ยนไปและเอ่ยปากออกมาเอง
สภาวะตรึงเครียดและสถานะของผมตอนนี้เหมือนแขวนบนเส้นด้าย จะผ่อนซ้ายก็ตก จะหย่อนขวาก็ตก จะถอยกลับไปหรือพยายามดึงให้เธอนึกถึงเรื่องราวเก่าๆ เพื่อให้ความรู้สึกของเธอกลับมาเหมือนเดิมมันก็ทำไม่ได้ จะเดินต่อไปก็พร้อมที่จะล่วงหล่นได้ทุกเมื่อ โดยมีปลายทางคือ "เธอ" ที่ ณ ตอนนี้ไม่ได้ยืน เดิน หรือทำอะไรเคียงข้างกัน (เพราะความผิดพลาดของผมเอง)
คุณรู้ไหมว่า พี่ เพื่อน หรือ น้องผม ไม่เห็นด้วยกับการที่ผมจะยังคงยื้อ ดึง รั้งเธอไว้ ....ในเวลาเดียวกันที่ผมทำเธอก็พยายามฝืนความรู้สึกในขณะที่เบื่อสุดขีดไม่บอกเลิกผม เธอมักพูดเสมอว่า "อย่าทำให้รู้สึกอึดอัดลำบากใจไปมากกว่านี้เลย" จนวันนี้ผมตัดสินใจขออะไรเธอไปบางอย่าง.....
ผมขอ "โอกาสครั้งสุดท้าย" สัญญาจะเป็นในสิ่งที่เธอต้องการ เธอต้องการอิสระในการทำอะไร ไม่ต้องมาคอยรายงาน ไปไหนไป ทำอะไรทำ ผมบอลว่าต่อไปผมจะเป็นทั้งเพื่อน พี่ แฟน และที่ปรึกษาของเธอ ผมจะเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้น ทิ้งนิสัยแย่ๆ ออกไปให้หมด
ผมส่งไลน์ไปขอเธอคำตอบที่ได้คือ "ค่ะ"
ผมไม่รู้นะว่าตอนนี้เธอคิดอะไร แต่ผมถือว่านั้นคือโอกาสที่ผมได้ และผมไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง ใครจะมองผมว่าทำไมไม่ออกมาเสียทีทั้งที่เขาเปลี่ยนไปอย่างนี้ ผมจะขอใช้โอกาสนี้สักตั้งทำให้ดีที่สุด
มีคนบอกว่า มันคือ เบ็ดเสร็จที่จะรอเลิก เพราะถ้าเราพลาดนิดเดียวเขาก็จะเลิกกับเราได้โดยไม่ผิดอะไร
เข้าใจเลยหละว่าคืออะไร แต่หาก...ผู้ชายคนหนึ่งได้มีโอกาสเจอผุ้หญิงที่แสนดีคนหนึ่งแล้ว หากความผิดที่ก่อขึ้นทำให้เธอที่รักผมมากต้องจากไป แล้วผมไม่ทำอะไรเลยเพื่อรั้งเธอไว้สักครั้งสักตั้งสักแรง ผมคงจะเสียใจไปชั่วชีวิต
แต่ถ้าโอกาสที่เธอให้ผมครั้งนี้ทำสำเร็จ เธอกลับมาภูมิใจผมเหมือนเดิม กลับมาเห็นความพยายามของผมเหมือนเดิม กลับมารู้สึกและเป็นคนที่น่ารักและรักผมเหมือนเดิม ผมว่ามันก็ "คุ้ม" กับการแลกไม่ใช่เหรอ
"โอกาสครั้งสุดท้าย" ของผู้ชายแย่ๆ (ที่ต้องทำให้ได้เท่านั้น)
เธอเป็นคนดี น่ารัก ดีจนผมอายด้วยซ้ำไป แต่ผมก็มองข้ามตรงนั้นจนทำผิดพลาดถึงสองครั้ง (เราไม่เคยทะเลาะกันเลยสักครั้งเพียงแค่ความหึงหวง ช่องว่างที่ผมกลับมองไม่เห็นในตอนนั้นทำให้เธอเป็นแบบนี้) จนในที่สุดเธอเปลี่ยนไปและเอ่ยปากออกมาเอง
สภาวะตรึงเครียดและสถานะของผมตอนนี้เหมือนแขวนบนเส้นด้าย จะผ่อนซ้ายก็ตก จะหย่อนขวาก็ตก จะถอยกลับไปหรือพยายามดึงให้เธอนึกถึงเรื่องราวเก่าๆ เพื่อให้ความรู้สึกของเธอกลับมาเหมือนเดิมมันก็ทำไม่ได้ จะเดินต่อไปก็พร้อมที่จะล่วงหล่นได้ทุกเมื่อ โดยมีปลายทางคือ "เธอ" ที่ ณ ตอนนี้ไม่ได้ยืน เดิน หรือทำอะไรเคียงข้างกัน (เพราะความผิดพลาดของผมเอง)
คุณรู้ไหมว่า พี่ เพื่อน หรือ น้องผม ไม่เห็นด้วยกับการที่ผมจะยังคงยื้อ ดึง รั้งเธอไว้ ....ในเวลาเดียวกันที่ผมทำเธอก็พยายามฝืนความรู้สึกในขณะที่เบื่อสุดขีดไม่บอกเลิกผม เธอมักพูดเสมอว่า "อย่าทำให้รู้สึกอึดอัดลำบากใจไปมากกว่านี้เลย" จนวันนี้ผมตัดสินใจขออะไรเธอไปบางอย่าง.....
ผมขอ "โอกาสครั้งสุดท้าย" สัญญาจะเป็นในสิ่งที่เธอต้องการ เธอต้องการอิสระในการทำอะไร ไม่ต้องมาคอยรายงาน ไปไหนไป ทำอะไรทำ ผมบอลว่าต่อไปผมจะเป็นทั้งเพื่อน พี่ แฟน และที่ปรึกษาของเธอ ผมจะเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้น ทิ้งนิสัยแย่ๆ ออกไปให้หมด
ผมส่งไลน์ไปขอเธอคำตอบที่ได้คือ "ค่ะ"
ผมไม่รู้นะว่าตอนนี้เธอคิดอะไร แต่ผมถือว่านั้นคือโอกาสที่ผมได้ และผมไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง ใครจะมองผมว่าทำไมไม่ออกมาเสียทีทั้งที่เขาเปลี่ยนไปอย่างนี้ ผมจะขอใช้โอกาสนี้สักตั้งทำให้ดีที่สุด
มีคนบอกว่า มันคือ เบ็ดเสร็จที่จะรอเลิก เพราะถ้าเราพลาดนิดเดียวเขาก็จะเลิกกับเราได้โดยไม่ผิดอะไร
เข้าใจเลยหละว่าคืออะไร แต่หาก...ผู้ชายคนหนึ่งได้มีโอกาสเจอผุ้หญิงที่แสนดีคนหนึ่งแล้ว หากความผิดที่ก่อขึ้นทำให้เธอที่รักผมมากต้องจากไป แล้วผมไม่ทำอะไรเลยเพื่อรั้งเธอไว้สักครั้งสักตั้งสักแรง ผมคงจะเสียใจไปชั่วชีวิต
แต่ถ้าโอกาสที่เธอให้ผมครั้งนี้ทำสำเร็จ เธอกลับมาภูมิใจผมเหมือนเดิม กลับมาเห็นความพยายามของผมเหมือนเดิม กลับมารู้สึกและเป็นคนที่น่ารักและรักผมเหมือนเดิม ผมว่ามันก็ "คุ้ม" กับการแลกไม่ใช่เหรอ