ทำยังไงค่ะ กับสิ่งที่เป็นอยู่!!!!!!!!!

เราเป็นพนักงานบัญชีอยู่ผับแห่งหนึ่งย่านสุขุมวิท เราเจอผู้ชายคนนึงเป็นช่างไฟ ตลอดเวลา 9 เดือนที่คุยกันเราไม่รู้เลยว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว เราก็พยายามดูเฟสทุกอย่าง คุยโทรศัพกันทุกวันจนหลับไปกับโทรศัพท์ จนเราคบกันเค้าพาเราไปไหว้พี่ชาย พาไปแนะนำให้รู้จักกับญาติพี่น้องของเค้าเกือบทุกคน และทุกครั้งที่เค้าพาเราไปเจอกับพี่ชายหรือญาติพี่น้องเค้าทุกคนเค้าจะบอกกับทุกคนว่าคนนี้คือคนสุดท้ายของชีวิต เราดีใจมาก เราก็คิดในใจว่าเค้าจะเป็นคนสุดท้ายในชีวิตเราเหมือนกัน (ผู้ชายคนนี้เคยผ่านการมีชีวิตครอบครัวมาแล้วค่ะ มีลูกแล้ว 2 คน) เราคบกันผ่านมาได้สักระยะ ก็มีเพื่อนของเค้าบอกเราว่าคนนี้มีแฟนแล้วนะ เราก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เพื่อนคนนั้นบอกเราไปดูเฟสผู้หญิงคนหนึ่ง เราตกใจมากนี่เราไปแย่งของคนอื่นมาเหรอ เราก็ทักไปในข้อความว่าเราอยากรู้ความจริงผู้หญิงคนนั้นก็ให้เบอร์เรามา เราโทรไปถามตัวน้องเค้าเองเรียนอยู่ปี2 มหาลัยแห่งหนึ่งคบกับผู้ชายคนนี้มาสักพักอยู่ด้วยกันด้วย เราก็ถามแล้วทำไมในเฟสรึในโทรศัพไม่มีรูปหรืออะเกี่ยวกับน้องเลย น้องเค้าก็เล่าให้ฟังว่าเค้าต้องอยู่แบบเงียบๆ ถ้าแม่ของผู้ชายคนนี้โทรมาเค้าก็ต้องเงียบไว้ หรือถ้าพี่ชายเค้ามาเยี่ยมก็ต้องเก็บของออกจากห้องไป พอรู้เรื่องทั้งโกรธทั้งโมโหเลยค่ะ เราก็โทรไปบอกเลิกผู้ชายคนนี้ บอกเรารู้เรื่องหมดแล้ว เราคุยกับน้องเค้าแล้ว ผู้ชายก็แก้ตัวบอกอยู่กับน้องเค้าเพราะสงสาร แต่เราไม่อยากทำร้ายใคร จนตอนเช้าเราก็ไปทำงาน น้องผู้หญิงคนนี้ก็โทรมาบอกว่าน้องเค้าจะไปเอง จะไม่มายุ่งเกี่ยวอีก เค้าคุยกันแล้ว เราก็ตอบถ้าเราจะคบต่อเราก็ไม่ผิดนะ เค้าก็จบ เราก็เลยให้แฟนเราย้ายห้องมาอยู้ด้วยกันเลย อยู่ไปสักพักเราช่วยกันทำงานเก็บเงิน (เงินเดือนเรามากกว่าผู้ชายเท่าหนึ่ง) จนดาน์วรถได้คัน  เราก็ไปบ้านเค้าที่กำแพงเพชร ไปไหว้แม่ของเค้า และก็เหมือนเดิมเค้าแนะนำเรากับแม่และพูดแบบเดิมเราจะเป็นคนสุดท้ายของเค้า ยิ่งทำให้เรามั่นใจในตัวผู้ชายคนนี้... น้องผู้หญิงคนนั้นก็ติดต่อเรามาอีก คราวนี้นางบอกว่านางท้องกับแฟนเรา เราก็บอกงั้นไปบอกแม่น้องเรื่องทางนี้พี่จะบอกแม่ผู้ชายให้แล้วพี่จะไม่ยุ่งเกี่ยวอีก นางบอกไม่นางต้องการเงินจะไปทำแท้ง เพราะนางไม่อย่างกลับไปคบกับผู้ชายคนนี้อีก เราก็ขอไว้อย่าทำเลยถ้าเลี้ยงไม่ได้คลอดแล้วเอามาให้เรา เราจะเลี้ยงดูให้ออกค่าทำคลอดและฝากท้องให้ทุกอย่าง น้องเค้าก็หายไป เราแอบไปดูเฟสน้องเค้าไปทำแท้ง เราถามแฟนเรา แฟนเรารู้เรื่องเค้าก็นิ่งๆบอกดีแล้วลูกเค้ารึเปล่าก็ไม่รู้..เราก็อึ้งไปสงสารชีวิตเด็กมากกว่า จนกระทั่งแฟนเราบวชเราดีใจมาก แฟนเราก็บอกกับเราบวชแล้ว ต่อไปก็งานแต่งงานของเรานะ ผ่านงานบวชมา3เดือน เรารู้ตัวว่าท้องได้ 3 เดือน เราดีใจมาก สำหรับเราแล้วเด็กคนนี้เกิดจากความรัก อยู่มาวันหนึ่งเราเปิดไลน์เพื่อหาชื่อของคนที่เราจะสั่งซื้อของให้ที่ร้าน เราไล่ดูไปจนเจอไลน์ของน้องคนนั้นแต่ปัญหารูปโปรไฟร์ น้องเค้าถ่ายกับรถเรา เรางงไปพักก็อาละวาดเลยนี้มันรถเราน้องเค้ามาอยู่ในรถเราได้ไง เราถามแฟนเราเค้าก็บอกว่าเจอกันแล้วน้องเค้าขอติดรถไปด้วย นั้นหมายความว่า แฟนเรากับน้องเค้าแอบเจอกันมาตลอด หรืออีกอย่างเค้าไม่เคยเลิกกันเลย เราโมโหมากเราจะไปทำแท้ง พอไปถึงโรงบาลเราทำไม่ได้ เราทำร้ายลูกเราไม่ได้ แฟนเราก็มาขอโทษ เค้าจะไม่ทำอีกจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้อีก เราก็ให้อภัยนะเพราะรักเค้ามาก หลังจากนั้นแฟนเราก็เปลี่ยนไป ตลอดเวลาที่เราอุ้มท้อง แฟนเราไม่เคยดูแล ทั้งที่ก่อนมีเรื่องน้องคนนี้แฟนเราดูแลดีมาก ไปหาหมอแต่ล่ะเดือน ก็ไม่เคยพาไปเราขับรถไปหาหมอเองตลอด เราเองก็แอบดูโทรศัพท์ตลอดแอบเห็นแฟนเราคุยกับน้องเค้า เรานอนกอดท้องตัวเองร้องไห้ทุกวัน แฟนเราก็เห็นว่าเรานอนร้องไห้เค้าก็ว่าเราหยุดได้ไหมลำคาญ พอเราบอกว่าเราเห็นนะว่าแอบคุยกัน แฟนเราก็ทำเป็นโมโหโวยวายว่าเราไปใส่ร้าย บอกไม่เคยทำไม่เคยไปยุ่งอะไรเลย ทำเป็นโมโห จนเราต้องเงียบ เราต้องทนแบบนี้มาตลอด  เราก็แอบไปดูเฟสน้องเค้าเห็นบอกมีความสุข แล้วยังมาเช็คอินใกล้ๆห้องเรา บอกรอแฟน เราก็ไม่คิดอะไร  คือพอเราท้องเจ้านายเราก็ให้เรามาทำงานตอนกลางวันตลอด จนเราท้องได้ 7 เดือนเราลืมเอกสารไว้ที่ห้องเรากลับไปเอาเอกสาร พอไปถึงห้องประตูล็อกเราก็เคาะเรียกแฟนเรา ทุบจนประตูจะพัง แฟนเราก็ตะโกนออกมาบอกเข้าห้องน้ำอยู่ แล้วก็มาเปิดประตู เราก็แปลกใจทุกครั้งแฟนเราไม่เคยล็อกห้อง เราเห็นที่นอนมันแปลกๆ เราเลยดึงผ้าห่มออก สิ่งที่เราเห็นคือ น้องคนนั้นนอนอยู่ในผ้าห่ม ไม่ใส่เสื้อผ้า เราตกใจมาก ลูกเราดิ้นแรงมาก เราปวดท้อง น้าตามาจากไหนไม่รู้เยอะมาก เราทุบแฟนเราใจเราอยากจะฆ่ามัน2คนให้ตายไปเลย แต่ถ้าเราทำอะไรรุนแรงไปเรากลัวลูกเราจะเป็นอันตราย เราก็ได้แต่ทุบแฟนเรา เค้า 2 คนหลอกเรามาตลอด มานอนในห้องของเรา บนเตียงเรา ทั้งที่เราท้อง ผู้หญิงคนนั้นเองก็รู้ เค้ายังทำ เราทั้งปวดท้องมาก ท้องเราแข็งมาก ลูกเราก็ดิ้นแรงมาก ทั้งเจ็บทั้งเสียใจ ผู้ชายที่เราจะฝากชีวิตไว้กับเค้า ทำกับเราและลูกแบบนี้ได้ยังไง เราโทรไปถามน้องคนนั้นน้องเค้าก็บอกแค่ว่าไม่ได้ต้องการผู้ชายคนนี้แค่อยากทำลายชีวิตเรา อยากทำลายลูกเรา เราถามแฟนเราก็บอกแค่ว่าน้องมันมาให้เอาเลยเอา ครั้งนี้เราตัดสินใจจะไปทำแท้งอีกครั้ง เราไปหาดูในเน็ตเจอโรงบาลแห่งหนึ่งย่านคลองตัน ที่นั้นรับทำยัน 9 เดือนเลย เราก็ไปแต่พอไปถึง เราก็ทำไม่ได้ ทำได้แต่นั่งร้องไห้จนหมอไล่ออกมาคิดให้ดีๆ สุดท้ายเราก็เลือกเก็บลูกเอาไว้ เราทำลูกเราไม่ได้ พอกลับไปแฟรเราก็เอาดอกไม่ธูปเที่ยนมากราบเท้าเรา บอกขอโทษเรากับลูก เราก็ให้อภัยแฟนเราอีกครั้งเห็นแก่ลูก ไม่อยากให้เป็นกำพร้า พอผ่านวันนั้นไปแฟนเราก็ทำตัวเหมือนเดิม เราเห็นบิลค่าโทรศัพแต่ล่ะเดือนเกือบ2พันทุกเดือน เราก็พอรู้ว่าเค้ายังติดต่อกันอยู่ เราก็ทนต่อไป เราไม่อยากเครียดไม่อยากอยู่คนเดียวเราก็ไปทำงานทุกวัน ขับรถไปเอง ไปหาหมอเอง จนอีก2อาทิตย์จะคลอดหมอถามเราคุณพ่อไม่มาด้วยเหรอเราก็ไม่รู้จะบอกหมอยังไง เลยบอกพ่อเด็กตายไปแล้ว หมอก็หัวเราะเรายิ้มให้หมดแต่ในใจเราเจ็บที่สุดในชีวิต แฟนเราก็หาเรื่องว่าเราตลอดเวลา ว่าใชัเงินสิ้นเปลืองฝากท้องก็ฝากพิเศษ กับอาจารหมอ คลอดก็ซื้อแพ็กเก็ตพิเศษคลอดเองนะแต่แค่จองหมอ เราก็นึกว่าจะประหยัดเก็บเงินไว้ให้ลูก พอเราคลอดลูกเรานอนโรงบาลวันที่ 2 แม่แฟนเรามาอยู่เป็นเพื่อน แฟนเราส่งข้อความมาว่าจะนอนแล้ว เพราะลูกเค้า 2 คนก็มาด้วย เราก็ไม่คิดอะไรเค้าคงนอน เรานอนไม่หลับเลยเปิดไปดูเฟสน้องคนนั้น เห็นน้องเค้าโพสว่าจะไปทะเล เรารู้เลยว่าแฟนเราต้องพาไปแน่นอนเราเลยโทรไปแฟนเราไม่รับโทรศัพ เราเลยโทรเข้าเบอร์ห้อง ลูกเค้ารับแล้วบอกว่าพ่อออกไปข้างนอกแล้วล็อกห้องไว้จากด้านนอก เพื่อผู้หญิงคนนั้นถึงขนาดขังลูกไว้แล้วพาผู้หญิงคนนั้นไปทะเลเลยเหรอ ทำไมทำได้แบบนี้ พอเค้ากลับมาเราถามทำแบบนี้ได้ไงขังลูกไว้แล้วไปกับผู้หญิง เค้าก็ทำเป็นโมโหโวยวาย ว่าเราไปใส่ร้าย เราก็ต้องเงียบเพราะไม่อยากทะเลาะกันให้แม่เค้าเห็น แม่เค้าคงรู้ล่ะเพราะเราร้องไห้ตลอดเวลา ตอนลูกเราได้ 2 เดือนเราเกิดติดเชื้อในลำไส้ ต้องไปนอนโรงพยาบาล 5 วัน แฟนเราก็พาลูกมาเยี่ยมอยู่ 1 วันจากนั้นก็ไม่เคยโทรหรือติดต่อมาเลยเรานอนโรงพยาบาลเหมือนคนไม่มีญาติพี่น้องมีแค่เพื่อนเราที่มาเยี่ยม จนวันที่เราออกจากโรงพยาบาลเราพยายามโทรไปหลายรอบแฟนเราก็ไม่รับ เราเลยเข้าไปดูที่เฟสผู้หญิงคนนั้นอีกน้องเค้าก็ลงสเตตัสอยู่กับแฟนแต่พื่นที่มันคือที่ใกล้กับห้องเรา เค้าทำกับเราได้ยังไงพาผู้หญิงที่ประกาศว่าจะทำลายชีวิตเรา ทำลายชีวิตลูกเราไปนอนที่ห้อง ไปเอากันต่อหน้าลูกเรา พอลูกเราได้ 3 เดือนเราก็ตัดสินใจส่งลูกเราไปต่างจังหวัดให้แม่ของแฟนเราเลี้ยงให้ แม่ของแฟนและญาติพี่น้องเค้าดีกับเรามาก ที่บ้านเรามีย่าอายุ88ปี กับพ่อเราป่วยเป็นโรคหัวใจ,เบาหวาน,ความดัน,เลยส่งไปไม่ได้ แม่เค้าดีมาก แม่แฟนเราก็บอกส่งมาจะเลี้ยงให้ยังไงก็หลานเค้า เราก็บอกแล้วถ้าเราเลิกกับลูกเค้าแล้วแม่จะเลี้ยงให้ไหม เค้าก็บอกไม่ต้องห่วงยังไงก็หลาน ไว้พอโตเข้าโรงเรียนแล้วค่อยไปเอามาเลี้ยงเองก็ได้ เราคิดว่าแม่เค้าคงรู้ว่าเราจะไปแล้วไม่ทนลูกเค้าแล้ว เราทั้งดีใจ ทั้งเสียใจ ดีใจที่เจอครอบครัวดีๆแบบนี้ พี่ชายแฟนพี่ชายเค้าเป็นที่ปรึกษารับฟังเราทุกครั้งที่เรามีปัญหา ให้กำลังใจเราตลอด แม่ของแฟราเรารักเราเหมือนเราเป็นลูกเค้าคนหนึ่ง เสียใจที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้แล้ว เราก็กลับมาทำงานปรกติ ขับรถไปหาลูกทุกเดือน คือเราเป็นบัญชีและทำแอดมินด้วยเราก็จะมีค่าใช้จ่ายของที่ร้านที่อยู่กับเราเป็นเงินสดซึ่งเยอะพอสมควร ทุกครั้งเราจะแยกเงินส่นตัวกับเงินบริษัท ไม่เคยเอามารวมกัน เวลาซื้อของให้ที่ร้ายก็เอาบิลมารวมๆกับเงินไม่ไม่เคยเงินหายสักครั้ง บางครั้งไม่ดูเป็นเดือนก็ไม่เคยหายช่วงหลัง 3-4 เดือนมาเงินหายทุกเดือนจนเราตกใจ มีครั้งหนึ่งเงินหายไป 15,000 เราอยู่กับ2คนกับแฟนถ้าเราไม่เอาใครจะเอานอกจากแฟนเรา เราก็จัดระบบให้ไม่มีเงินสดใช้บัตรซื้อของหรือโอนเงินจากโทรศัพอย่างเดียวลงบัญชีเงินละเอียดมากขึ้น แฟนเราก็ดูหงุดหงิดมากขึ้น พยายามถามถึงเงินเก็บตลอดเวลา ทั้งที่ก่อนหน้านี้คือไว้ใจเราเก็บเงินไม่เคยถามไม่เคยสนใจ เราคิดล่ะผู้หญิงสั้กคนจะทนผู้ชายที่มีครอบครัวแล้วทำไมถ้าไม่ใช้เรื่องเงิน จนวันหนึ่งเราเปิดกระเป๋าสตางต์แฟนเราเจอสลิปโอนเงินไปให้ผู้หญิงคนนั้น เราทั้งโกรธทั้งแค้น 2 คนนั้นรวมหัวกันหลอกเรามาตลอด เราเอาสลิปโอนเงินไปถามทำแบบนี้ทำไมเงินหามาเพื่อลูก 3 คนเอาไปให้ผู้หญิงคนนี้ทำไม แฟนเราโมโหมากเอาปืนมาจ่อหัวเราบอกอยากยิงปืนเล่น จะฆ่าเราเพราะผู้หญิงคนนั้น เราร้องขอชีวิตวิ่งออกนองห้องไปขอความช่วยเหลือจากห้องข้างๆ แต่ก็ไม่มีใครออกมาเพราะแฟนเรามีปืน เราก็ร้องไห้แฟนเราก็ออกไปข้างนอกเรารีบเอาปืนมาซ่อนไว้ พอตอนเช้าเรารีบเอาปืนออกมาตอนแรกเราจะเอาปืนไปแจ้วความแต่เราโทรไปปรึกษาแม่ของแฟนก่อน เค้าเลยขอไว้เราเอาปืนไปฝากไว้ที่พี่ชายเค้าแทน พอตอนเย็นเราก็แอบไปเอาของแล้วย้ายหนีเลย เค้าก็พยายามตามเราขู่จะฆ่าเรา จะไปทุบรถเราก็ต้องหนีตายจนเสียงาน พอเรื่องเงียบเราเข้าไปเก็บของที่ฝากไว้กับคนดูแลที่หอพัก คนที่เฝ้าหอพักบอกเราว่าแฟนเราพาผู้หญิงคนนั้นมานอนตั้งแต่วันแรกที่เราย้ายออกเลย เราเสียใจมาก เรารู้ไม่ว่าเราจะอยู่หรือไปผู้หญิงคนนี้ก็ต้องอยู่แบบลับๆ ไม่มีวันที่ผู้หญิงคนนี้จะได้ขึ้นมาแทนเราเพราะครอบครัวแฟนเราบอกแล้วว่าไม่รับผู้หญิงคนนี้ ที่สำคัญเค้าได้ทำลายครอบครัวเราอย่างที่เค้าตั้งใจไว้แล้ว เค้าได้ทำลายชีวิตเรากับลูก เราอยู่อย่างตายทั้งเป็นอุ้มท้องลูก ในขณะที่เค้ากับแฟนเรามานอนที่ห้องเราเตียงเรา ใช้เงินเรา ที่เราเก็บเพื่ออนาตคลูก ตอนนี้ลูกเราได้ 9 เดือนแล้ว วันหนึ่งถ้าลูกเราพูดได้แล้วถามว่าพ่อไปไหน เรายังไม่รู้เลยจะตอบลูกว่าไง เรื่องก็ผ่านมา 3 เดือนแล้วเรายังนอนร้องไห้ทุกวัน มีคำถามในใจตลอดเวลา ทำกับเราและลูกแบบนี้ได้ไง เราไปทำอะไรให้พวกเค้า ลูกเราผิดอะไร ทำไมถึงคิดจะทำลายลูกเรา หาคำตอบทุกอย่างไม่ได้เลย