เรื่องเล่า แค่อยากเล่า แค่อยากระบาย

แค่งงๆๆกับชีวิต  14ปีทึ่ผ่านมาไม่รู้ว่าผิดที่เขาหรือผิดที่เรา หรือเราแย่จริงๆหรอว่ะ แต่เราก็มองว่าเราไม่ได้แย่นะทำหน้าที่แม่ ทำงานไปด้วย หลายอย่างมากเท่าที่ทำได้  อะเริ่มเลยว่าด้วยเรื่องชีวิตคู่อะนะเรามีลูกสาวสามคนลูกคนที่1มีกับแฟนคนแรกส่วน2คนมีกับแฟนปัจุบัน​ (หรืออนาคตอาจจะโสด)ย้อนกลับไปเมื่อ14ปีก่อน เรามีลูกคนที่สองกับแฟนปัจจุบัน ตอนแรกที่คบกันก็ใช้ชีวิตรักปกติดี จนท้องลูกได้7เดือน และเราก็มีความเอะ แต่ก็ไม่ได้อะไร หลักฐานยังไม่ชัด จนเราคลอดลูกได้ ขวบกว่าๆๆ มันเริ่มมีเหตุการหลายๆอย่างจนเรารู้ว่าเขามี ผญ อีกคน มันเศร้ามากตอนนั้นคือเสียใจสุดๆไม่คิดว่าจะเกิดกับตัวเอง มันน้อยใจตัวเอง ไปเรือเป็นปีๆๆ เราท้องต้องไปหาหมอเองคือนั่งสองแถวนะ แล้วก็นั่งไม่ค่อยเป็นแต่ก็พยามฝึก จะได้ ทำเป็น แล้ว ก็ทำความเขาใจว่าแฟนเราทำงานเรือ เราอยู่บก อยู่บ้านทำหน้าที่ตัวเองไป จนคลอดลูก​แล้วลูกอยู่ในท้องนี้มาราทอนมากไม่ยอมออก 11เดือน3อาทิต แต่อยู่ในการดูแลของคุณหมอเพราะเราอายุน้อยตอนนั้น คนแรกคลอดเองได้ พอลูกออกมาเราก็เลี้ยงลูกเองลูกเป็นโคลิคด้วย ร้องไห้แบบจริงจังมาก สามเดือน น้ำหนักลงไป10กิโลเราเลี้ยงลูกเอาคนเดียวจนขวบ2เดือน เขากลับมาจากต่างประเทศ แฟนทำงานเรือ สมัยนั้นพึ่งจะเริ่มทำเงินเดือนสี่ห้าหมื่น ให้เรา 3000 แต่เขาให้แค่ไหนเราก็เอาแค่นั้น แต่ถามว่าพอไม ไม่พอเราต้องหาเองเพิ่มเพราะลูกกินนมขวดด้วยน้ำนมเราไม่พอก็เริ่มมองลู่ทางหาเงิน ความที่เราเป็นเด็กใต้ไปกินข้าวเกรียบปลามามันอร่อย เลยเริ่มมาทอดข้าวเกรียบขาย จาก 10ห่อ สู้  100+จนถึงเวลาแฟนได้กลับบ้าน แต่แทนที่จะกลับมาหาเราก่อนป่าวเลยกับไปหา ผู้หญิงคนนั้น โทรไปไม่รับกดสายทิ้ง แล้วเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ เราก็ได้แค่อดทนหวังว่าสักวันเขาจะดีขึ้น จะสงสารเรากับลูก จนเราท้องลูกคนที่สองของเขา หนักเลยช่วงนี้  แพ้ท้องด้วยแล้วก็ทะเลาะกับแฟน เรื่องภาพอนตราซาว เพราะเราเอาไปโพสลงแอปฟ้า เผื่อที่ปี่ต่อไปมันจะได้เด้งขึ้นมาอีก แต่ ผญ คนนั้นน่าจะเข้ามาส่องดู แล้วคงไปโว้ยวายกับแฟนเรา แฟนเรามันก็โกรธกลับมาด่าเราแรงๆซึ่งเราท้องอยู่คือเสียใจมากตอนนั่น คือคิดแล้ว ว่าจะไปต่อหรือพอแค่นี้ แต่แม่แฟนพ่อแฟนเขาดีมาก ให้เราอดทนหน่อยนะ ถ้าพ่อแม่อยู่ยังไงพ่อกับแม่ ไม่ปล่อยให้เขาพาคนนั้นมาวุ่นวายแน่ เราก็อดทนท่องในใจไว้เสมอ ให้มันผิดที่เขาอย่าผิดที่เรา สักวันมันจะดีขึ้น ครอบครัวจะไม่แตกแยก จนเขาได้เวลาไปทำงานเรือ เราก็ดูแลตัวเอง กับเงินเดือน สามพันต่อเดือน จนน้องคนเล็กคลอด ก็ไปหาหมอคลอดลูกเองคนเดียวจนคุณหมอจำได้ เอ่อระหว่างตอนท้องน้องคนเล็กมันมีเหตุการที่แฟนเรามันพา ผญ คนนั้นมา วันนั้นตรงกับวันเกิดเขาปกติจะจัดกินเลี้ยงกันที่บ้านพ่อกับแม่จะได้กินด้วย แต่วันนั้นเป็นวันที่เราเสียใจมาก เขาแอบพา ผญ คนนั้นมาแล้วก็แอบนัดพี่ๆเขาไปกินเลี้ยงสนุกสนานทิ้งเราอยู่บ้านเลี้ยงลูก คือใจสลายมากตอนนั้น ได้แค่นั่งร้องไห้ แต่พ่อกับแม่แฟนก็มาปลอบใจแต่คือน้ำตามันก็ไหลเอง แล้วก็ต้องอยู่แบบนี้มาเรื่อยๆกับความอดทน เพราะเขาไม่ยอมเลิกกัน เมื่อก่อนลูกเรียนป4เราเคยถามลูกถ้าแม่เลิกกับป๊า หนูจะรู้สึกยังไง คือลูกร้องไห้หนักมาก พูดแค่หนูไม่อยากเป็นเด็กมี ปัญหา ก็เลยแกล้งบอกล้อเล่น ก็ใช้ชีวิตแบบนี้มาเรื่อยๆกับความหวังว่าสักวันมันจะดีขึ้น (เดียวค่อยมาต่อ ทำงานก่อนนะ)