ช่วยเข้ามาอ่านหน่อยนะคะ เป็นปัญหาเรื่องสมาธิค่ะ

คือจขกท.ยังเป็นนักเรียนอยู่ค่ะ ส่วนตัวเเล้วเป็นคนที่เรียนได้กลางๆ(เกรด 3.24) ตอนเรียนตั้งใจดีค่ะเเต่ว่าพอกลับมาถึงบ้านเเล้วหลงลืมทุกสิ่งเพราะมีสิ่งล่อตาล่อใจมากมายอาทิ ทีวีเอย เกมส์เอย นิยายเอย โทรศัพท์เอย หลังจากที่จขกท.เสพสุขกับมันเเล้วก็ไม่ทำอะไรเเล้วค่ะ นอนเลย พอตื่นเช้าขึ้นมานั่นเเหละเรื่องใหญ่ หัวสมองนี่ผุดชึ้นมาเต็มเลยว่าการบ้านมีอะไรบ้างทั้งๆที่เมื่อตอนเย็นเรานึกไม่ออก =_= เเต่ที่น่าเเปลกใจมากที่สุดคือสิ่งที่เรียนไปเมื่อวานกลับกลายว่าไม่เข้าใจไม่สามารถนำมาต่อกับวันนี้ได้
เกิดอะไรขึ้นกับสมองเรา! เเย่ไปกว่านั้นคือกลายเป็นว่าจขกท.ไม่คิดที่จะทำให้ตัวเองเข้าใจอย่างเเจ่มเเจ้ง เรียนงูๆปลาๆเเบบเเถไปส่วนการบ้านก็หักโหมทำเอาตอนเที่ยง เเละเเล้วพอวันสอบมาถึงจขกท.ก็ไม่สามารถทำข้อสอบได้ค่ะ(โดยเฉพาะวิชาคณิต) จขกท.คิดอยู่นานจนได้ข้อสรุปว่าใจของเรามันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวก็เพราะว่าหลงมัวเมาอยู่กับสิ่งล่อตาล่อใจที่ได้กล่าวมา
ดังนั้นจขกท.เลยคิดที่จะนั่งสมาธิค่ะเเต่ว่าเวลานั่งเเล้วรู้สึกเมื่อยเเละเกร็งรำคาญใจมากกก...
จขกท.ควรทำยังไงดีคะ? รบกวนช่วยด้วย
YoY

คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 6
หากคุณพร้อมจะนั่งสมาธิ  คุณนั่งได้ก็นั่ง   เวลาเริ่ม เมื่อย เกร็ง  ก็ขยับเปลี่ยนอิริยาบท บ้าง เพื่อคลายความเมื่อย  พักก่อนเเล้วค่อยต่อก็ได้  หรือลุกไปทำอะไรสักพัก เเล้วค่อยกลับมานั่งต่อก็ได้  ที่สำคัญ  เวลาออกจากสมาธิ  มาใช้ชีวิตประจำวัน ทำกิจกรรมต่างต่างในเเต่ละวัน   คุณควรมีสติ  มีสมาธิ   ใช้ปัญญาเเละเหตุผลในการดำเนินชีวิต ในการทำกิจวัตรกิจกรรมต่างต่างในชีวิตประจำวันให้มากที่สุด

ในชีวิตประจำวัน  สิ่งที่ล่อตาล่อใจ  สิ่งที่ทำให้เรามีความสุข  สิ่งที่ทำให้เราเซ็ง เสียอารมณ์  สิ่งที่ชอบ สิ่งที่เกลียด ฯลฯ  มีเยอะเเยะไปหมด  ปล่อยให้มันเป็นเรื่องภายนอก  ไม่ต้องตามอารมณ์กับมัน   ใช้สติ เหตผล ปัญญากำกับเสมอว่า  อะไรควรทำ อะไรควรละ  อะไรมีประโยชน์ต่อตนเอง เเละคนอื่น ทำเเล้วทำให้เราเเละคนอื่น เก่งขึ้น ฉลาดขึ้น พัฒนาขึ้น มีความรู้มากขี้น เจริญขึ้น  เป็นประโยชน์ต่อร่างกายจิตใจ  ก็ทำ    สิ่งใดที่ทำเเล้วไร้สาระ ไม่เป็นประโยชน์  ทำไปงั้นงั้น  ไม่ได้ทำให้เราหรือคนรอบตัว ฉลาดขี้น ดีขึ้น พัฒนาขี้น มีความรู้มากขี้น เจริญขี้น  ไม่เป็นประโยชน์ต่อร่างกายจิตใจ ก็ละเสีย   เพราะเสียเวลาเปล่า  การผ่อนคลาย ฆ่าเวลา ทำได้  เเต่อย่าให้เป็นการหมกมุ่น เสียเวลามากเกินไป

สมาธิ  สติ  เหตุผล ปัญญา ในทุกขณะ ทุกย่างก้าว ทุกลมหายใจ  ทุกกิจกรรม  ของชีวิต สำคัญมาก   สำคัญไม่น้อยกว่าการนั่งสมาธิเลย   มีสติสมาธิปัญญาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้   เเต่ไม่ต้องฝืน ไม่ต้องบังคับเคร่งเครียดจนเกินไป  ทำเท่าที่จะสามารถทำได้  เป็นไปเเบบธรรมชาติ ผ่อนคลายสบายสบาย ไม่เกร็ง   พอมันหลุดสติ หลุดสมาธิไปบ้าง  รู้ตัว ก็ดึงมันกลับมา         ไม่ฝืนจนเกินความพอดี    เเต่ก็ไม่หย่อนยานจนไม่ก้าวหน้า   ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งเร้า สิ่งกระตุ้นรอบตัวมากจนเกินไป เเล้วจะมีสติ รู้ว่าควรทำอะไรต่อไป    สาธุ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่